บทกลอน: สภา ปลาเน่า

อัป_ีย์ไป จั_ไรมา น่าสมเพช
เป็นอาเพศ เหตุใด กระไรหนอ
นักการเมือง ที่ดี มีไม่พอ
พวกเหลือขอ เต็มสภา มาปกครอง

จะให้เลือก ปลาดี ที่ไหนเล่า
ล้วนปลาเน่า มากมาย อยู่ในข้อง
เงิน อำนาจ ตำแหน่ง นี้ ที่หมายปอง
ความถูกต้อง ไม่รู้จัก รักแต่เงิน

พวกมาใหม่ หน้าใส แต่ใจคด
บอกปลาสด เนื้อดี ไม่มีเขิน
ว่ายจู่โจม โหมกระแส ตอแห_เพลิน
เท่เหลือเกิน บอกจะมา พลิกฟ้าดิน

ปลาฝูงใหม่ ก็ไม่ต่าง จากปลาเก่า
มอมเหล้าสาว โกงกินป่า หน้าด้านสิ้น
ยุ่งค้ายา ให้สินบน มีมลทิน
ตวัดลิ้น พลิกไปมา หน้าไม่อาย

แค่เหล้าเก่า เทใส่ ในขวดใหม่
ดูสดใส สวยดี มีไว้ขาย
เลือกซื้อมา ดื่มเข้า ก็เมามาย
ตับไตวาย เหล้าใหม่เก่า แสนเศร้าใจ

จะมีไหม ใครคนใหม่ ใจสัตย์ซื่อ
เข้ายื่นมือ มาอาสา มาแก้ไข
ไม่กอบโกย มากอบกู้ ประเทศไทย
ขอน้ำใส ใส่ขวดใหม่ ให้ไทยที