น้องอุรัก ถามเอไอ เกี่ยวกับ พี่เพียว ทำไมมันตอบและสร้างภาพมาแบบนี้......เอไอใจร้ายที่สุด

แนวคิด: คุณย่าเพียว นักตบลูกยางในตำนาน

แรงบันดาลใจ: อัจฉราพร คงยศ (เพียว) นักวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย หมายเลข 18 แต่ในวัยที่เปี่ยมไปด้วยประสบการณ์และกลายเป็นตำนานที่ยังมีชีวิต

บุคลิกโดยรวม: เป็นคุณย่าที่ยังกระฉับกระเฉง แข็งแรง เปี่ยมด้วยพลังและความเก๋าเกม แม้ร่างกายจะไม่ได้ว่องไวเหมือนสมัยสาวๆ แต่สายตาและไหวพริบในการอ่านเกมนั้นเฉียบคมยิ่งกว่าเดิม เป็นศูนย์รวมจิตใจของทีมวอลเลย์บอลในซอย เป็นที่รักและเคารพของเด็กๆ ในชุมชน

ลักษณะภายนอก

มีริ้วรอยแห่งวัยตามหางตาและมุมปาก ซึ่งเกิดจากการยิ้มและเสียงหัวเราะมาทั้งชีวิต

ดวงตายังคงเป็นประกายสดใส มีแววของความมุ่งมั่นและขี้เล่นในเวลาเดียวกัน

ผมสีดอกเลา (ขาวปนเทา) เกล้ามวยไว้อย่างเรียบร้อย แต่จะมีปอยผมหลุดออกมาเล็กน้อยบ่งบอกถึงการเคลื่อนไหวที่ยังคล่องแคล่ว

อาจมีผ้าโพกหัวลายดอกไม้เล็กๆ หรือผ้าขาวม้าผืนจิ๋วซับเหงื่อ

หลังอาจจะโค้งงอเล็กน้อยตามวัย แต่ยังคงเห็นโครงสร้างของความเป็นนักกีฬา กล้ามเนื้อแขนและขายังคงแข็งแรง

สวมเสื้อทีมชาติไทยสีน้ำเงินตัวเก่ง หมายเลข 18 ที่สีอาจจะซีดลงเล็กน้อยแต่ยังคงดูขลังและน่าเกรงขาม

กางเกงวอลเลย์บอลขาสั้นที่ทะมัดทะแมง แต่ที่เอวมี ผ้าขาวม้า ผูกไว้ทับกางเกงอีกชั้นหนึ่ง เป็นสไตล์เฉพาะตัวที่ผสมผสานความเป็นนักกีฬากับความเป็นผู้สูงวัยแบบไทยๆ

สวมสนับเข่ารุ่นใหม่ล่าสุดทั้งสองข้าง เพราะยังคงทุ่มเทให้กับการรับลูกตบอย่างเต็มที่

รองเท้าเป็นรองเท้าวอลเลย์บอลรุ่นใหม่ล่าสุดสีสันสดใส เพราะคุณย่าเชื่อว่า "เท้าดีมีชัยไปกว่าครึ่ง"

ท่าทางและลีลา

ท่าไม้ตาย: ไม่ใช่การกระโดดตบสูงๆ เหมือนสมัยก่อน แต่เป็น "การหยอด" ที่แม่นยำราวจับวาง ลูกจะลอยข้ามบล็อกไปตกในจุดที่คู่ต่อสู้คาดไม่ถึงเสมอ ทำให้เด็กรุ่นใหม่ต้องวิ่งกันวุ่นวาย

ท่าย่อตัวเตรียมรับลูกเสิร์ฟ หลังงอเล็กน้อย แต่สายตาจ้องเขม็งไปที่ลูกวอลเลย์บอลอย่างไม่กะพริบ

ท่ายืนเท้าสะเอว ให้กำลังใจลูกทีมอยู่ข้างสนาม พร้อมกับใช้พัดลายไทยในมือชี้แนะแผนการเล่น

เวลายิ้มดีใจหลังจากทำแต้มได้ จะยกกำปั้นขึ้นมาช้าๆ อย่างสุขุม แต่แววตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

เรื่องราวเบื้องหลัง

คุณย่าเพียวคือโค้ชและกัปตันทีมวอลเลย์บอลประจำชุมชน ทุกๆ เย็น สนามปูนในสวนสาธารณะจะคึกคักไปด้วยเสียงของคุณย่าที่คอยสอนเด็กๆ และร่วมเล่นด้วยเสมอ คุณย่ามักจะเล่านิทาน "เมื่อสมัยย่ายังติดทีมชาติ" ให้เด็กๆ ฟังเพื่อเป็นแรงบันดาลใจ พร้อมกับสอดแทรกเทคนิคการเล่นวอลเลย์บอลชั้นครูไปด้วยเสมอ