เท่าที่สังเกตดูในแต่ละแมชท์ที่ผ่านมา เซตแรก ถ้าวางตัวนักกีฬาดี อันนี้ ขอไม่ว่า เกมก็ลื่นไหลไปด้วยดี แต่ถ้าเมื่อไหร่ ตัวนักกีฬาที่วางมาเล่นไม่ออกเลย จำเป็นไหมที่ต้องให้โอกาสพลาดติดกันถึง 2 หรือ 3 ครั้ง แล้วค่อยกดขอเวลานอก หรือที่แย่ยิ่งกว่านั้น คือปล่อยเกมส์ไปเลยดื้อ ๆ ให้เขานำไปเรื่อย ๆ แล้ว ไปกดขอเวลานอกตอนท้ายเกม

คำถามคือ ทำไปเพื่ออะไร ?

ทีมไทยเราเก่งพอ หรือสติสตังค์ดีพอที่จะทำคะแนนตามไปปาดเขาขนาดนั้นเลยหรือครับ ลองสังเกตทีมโค้ชจากประเทศอื่นก็ได้ ตอนที่เรานำเขานิดเดียว เขารีบกดขอเวลานอกทันทีเลย เขี้ยวกันมาก ส่วนของไทย ยิ่งแล้วใหญ่ บางเซตยิ่งขนคนที่เล่นไม่ได้ ลงไปซํ้าแล้วซํ้าเล่า จนเรียกได้ว่าแพ้เพราะคน ๆ นั้นได้เลย ยิ่งสนามแรก เปลี่ยนลงมาเพื่อปิดเซตตัวเองให้กับทีมตรงข้ามโดยเฉพาะ ถ้าฟอร์มจะมาน่ะ ป่านนี้มานานแล้ว ไม่ต้องไปสังเวยหลายแมชท์ขนาดนี้

สิ่งที่อยากเห็นคือ การขอเวลานอกนั่นแหละครับ ตัวตีตีติดบล็อก ตัวเซตเซตวืด ก็ขอ ๆ เวลานอกไปเถอะ หรือหาจังหวะชาเลนจ์แล้วโค้ชลูกทีมก็ได้ ไม่ต้องไปรอให้เขานำ 3 แต้ม ใช้โอกาสแต่ละอย่างให้มันคุ้ม ๆ ไปเถอะ อย่างน้อยคนดูก็ยังเห็นว่านักกีฬาแต่ละคนก็พยายามกันเต็มที่ ตามขีดจำกัดที่มีแล้ว แต่ทีมโค้ชล่ะ ทำเต็มที่กันแล้วหรือยัง เรื่องการเปลี่ยนตัวก็เหมือนกัน ตามมีตามเกิดมาก ทิ้งขว้างไปทั้งเซต จนเริ่มมาลงตัวที่เซตสุดท้าย และแล้วมันก็ไม่ทันอยู่ดี