เรื่องของคนคุย

คือว่าเราเลิกกับเเฟนเก่าเราก็มีคนคุยเรื่อยๆค่ะเเต่เราคุยทีละคนคนนี้คนที่ 2 ตั้งเเต่เลิกมาเราไม่ได้สนใจที่จะคบใครค่ะเราอยากใช้ชีวิตมหาลัยเเต่เหมือนคนคุยค่อนข้างจริงจังกับเรามากเกินไปจนน่าอึดอัดทั้งที่เราก็บอกเเล้วว่าคุยกันเฉยๆนะเรื่องคบเราสัญญาให้ไม่ได้อนาคตอาจจะเลิกคุยกันด้วยเเต่เค้าก็ยังทำตัวค่อนข้างน่าอึดอัดจนเราไม่อยากคุยต่อเลยค่ะทั้งที่พึ่งคุยกันไปเกี่ยวกับเรื่องนิสัยเค้าเค้าคิดเรื่องอนาคตบอกจะทำงานเลี้ยงบ้างจะดูเเลจะมาอยู่ด้วย(เราเช่าห้องอยู่ค่ะ)​เเล้วก็มีคุยเรื่อง18+เเบบถ้าเป็นเเฟนนะเราก็เชิงๆนั้นกันซึ่งเราไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ค่ะพยายามคิดว่าเค้าอายุน้อยกว่าเลยไม่เข้าใจเเต่ก็เเค่ปีเดียวคนเรามันจะไม่รู้จริงเหรอว่าอะไรควรไม่ควรทั้งที่พึ่งเป็นคนคุยกันได้ไม่ถึงอาทิตย์ดีตอนเเรกเเค่เพื่อนพี่น้องคุยกันเล่นๆคือเราพยายามบอกเค้าว่าอนาคตก็คงไม่ได้คุยกันต่อเเล้วนะเราไม่สนใจเรื่องเเบบนี้เรามาเรียนเพราะฉะนั้นเราคุยเเต่เราคงคบด้วยไม่ได้เเถมเจ็บกับเเฟนเก่าจนอยากพักเรื่องรักนานๆไปก่อนเราบอกเค้าอย่าพึ่งคิดไปไกลจนถึงขั้นมาดูเเลมาเลี้ยงไปทีละขั้นเพราะเราเป็นคนไม่รีบถ้ามาทำงี้ใส่เราอึดอัดยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุเค้าก็ยิ่งทำพอบอกถ้ายังทำงี้ก็คงเลิกคุยกันในอนาคตเราบอกด้วยเหตุผลไม่มีการด่าทอเค้าหรือพูดจาเเรงๆเค้าก็ร้องไห้จนเรารู้สึกผิดเรื่องการงานเรื่องเรียนเราไม่ได้ขลาดเเคลนเรื่องไหนจนต้องมีใครมาช่วยดูแลเราก็ปฏิเสธตลอดเวลาเค้าจะช่วยเพราะเรารู้สึกเหมือนโดนรั้งค่ะเราควรพูดเเบบไหนด้วยดีคะเค้าจะได้เข้าใจเราหรือควรเลิกคุยดีคะ