สมาธิ3วันแล้ว จริงๆนั่งๆไปเผื่อจะได้ใจเย็นลงบ้าง แค่นี้เลย
วันแรก หายใจไม่ออกมีอะไรอยู่ที่คอ จนรู้ สึก รำคาญมาก เหลืออีก4วิครบ5นาทีแล้วแท้ๆ เลยต้องลดเวลาในวันต่อไปจาก5นาทีเป็น3นาที
วันที่2 อาการดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังอยากให้จบเร็วๆอยู่นั่นแหละ ก็ทำอะไรไม่ได้บอกตัวเองไป แค่3นาทีนั่งแปปเดียว ก็เสร็จแล้ว
ต่อมาวันที่3 อาการหายใจไม่ออกแทบจะหายไปแล้ว ก็มีบางช่วงที่ต้องพยายามหายใจเป็นพิเศษ และ ก็ยังอยากให้เสร็จไวๆเหมือนเดิม แล้วพึ่งนึกได้ว่า ตัวเองอาการไม่ค่อยมีแล้วนี่ จู่ๆ ก็เผลอชมตัวเองในใจต่อเฉยเลย ด้วยความที่ไม่ค่อยชมตัวเองบ่อยมั้งนะ เลยเขินเฉยเลย ขำด้วย พยายามหยุดแล้วกลับมานั่งสมาธิ เกือบจะกลับมาได้แล้ว จู่ๆ ก็เผลอชมตัวเองในใจต่อ ทีนี้ก็ขำหนักกว่าเดิมอีก ก็นั่งสมาธิไปยิ้มไป คือไม่รู้ทำไมพอนั่งยิ้มไป ก็เกือบไม่ได้ฟังเสียงนาฬิกาของตัวเองเลย
สงสัยมากๆ ทำไมถึงเผลอชมตัวเองได้นี่??????? แถม เราจำสิ่งที่ตัวเองพึ่งชมไปเมื่อกี้ไม่ได้ด้วย
นั่งสมาธิแล้วเผลอชมตัวเอง เกิดจากอะไร
วันแรก หายใจไม่ออกมีอะไรอยู่ที่คอ จนรู้ สึก รำคาญมาก เหลืออีก4วิครบ5นาทีแล้วแท้ๆ เลยต้องลดเวลาในวันต่อไปจาก5นาทีเป็น3นาที
วันที่2 อาการดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังอยากให้จบเร็วๆอยู่นั่นแหละ ก็ทำอะไรไม่ได้บอกตัวเองไป แค่3นาทีนั่งแปปเดียว ก็เสร็จแล้ว
ต่อมาวันที่3 อาการหายใจไม่ออกแทบจะหายไปแล้ว ก็มีบางช่วงที่ต้องพยายามหายใจเป็นพิเศษ และ ก็ยังอยากให้เสร็จไวๆเหมือนเดิม แล้วพึ่งนึกได้ว่า ตัวเองอาการไม่ค่อยมีแล้วนี่ จู่ๆ ก็เผลอชมตัวเองในใจต่อเฉยเลย ด้วยความที่ไม่ค่อยชมตัวเองบ่อยมั้งนะ เลยเขินเฉยเลย ขำด้วย พยายามหยุดแล้วกลับมานั่งสมาธิ เกือบจะกลับมาได้แล้ว จู่ๆ ก็เผลอชมตัวเองในใจต่อ ทีนี้ก็ขำหนักกว่าเดิมอีก ก็นั่งสมาธิไปยิ้มไป คือไม่รู้ทำไมพอนั่งยิ้มไป ก็เกือบไม่ได้ฟังเสียงนาฬิกาของตัวเองเลย
สงสัยมากๆ ทำไมถึงเผลอชมตัวเองได้นี่??????? แถม เราจำสิ่งที่ตัวเองพึ่งชมไปเมื่อกี้ไม่ได้ด้วย