สวัสดีค่ะ เราแอบชอบพี่ที่ทำงานคนนึง เพื่อนร่วมงานทุกคนบอกว่าเขาเป็นคนดีมาก เขายังไม่มีแฟนหรือภรรยาเลยนะคะ จนไป ๆ มา ๆ ทุกคนก็จับเราจิ้นกัน แซวกันตลอด พี่เขาไม่เคยปฏิเสธเลยค่ะ ออกจะเล่น ๆ ไปกับคนที่แซวด้วย
เขาเป็นคนที่งานยุ่งตลอดเวลา แต่สุขภาพจิตค่อนข้างดีเลย เหมือนจะปลงกับหลาย ๆ เรื่องไปแล้วค่ะ พี่เขาอายุห่างจากเราประมาณ 7 ปี เรา 24 เขา 31 ทำให้เรายังเหมือนเด็กน้อยเวลาคุยหรือทำงานกับเขาเลยค่ะ
เวลาอยู่กับเราแค่ 2 คน เขาจะค่อนข้างนิ่ง ๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ จนเราเองก็อึดอัดค่ะ เหมือนเขาก็อึดอัดเช่นกัน แต่เวลามีเพื่อน ๆ เขาก็แซวเล่นคุยเล่นปกติ เราสังเกตได้อย่างนึงค่ะ เขาจะไม่ค่อยสบตาเราเลย จังหวะไหนที่หันมาสบตาเขาจะรีบหลบสายตาทันที
ประเด็นมีอยู่ว่าเราขอช่วยพี่เขาซ่อม printer ให้ค่ะ อันที่จริงเราเกรงใจค่ะ เพราะพี่เขางานยุ่งมาก ๆ แต่เขารับปากว่าจะซ่อมให้ค่ะ จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ซ่อมให้สักที เพราะเขาบอกว่าไม่ว่าง แต่เขาไม่ได้บอกเราตรง ๆ นะคะ เขาบอกผ่านคนอื่นมาตลอด เป็นเราเองไม่กล้าไปทวงเขาค่ะ
สิ่งที่พี่เขาเปลี่ยนไปอย่างนึงตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นคือ พี่เขาพยายามหลบหน้าเราค่ะ เดินสวนกันก็ยิ้มให้นิดหน่อย ปกติถ้าเขาเดินมากับกลุ่มเพื่อนแล้วเจอเรา เขาจะหยุดแล้วร่วมวงสนทนา แต่ตอนนี้เขารีบเดินอย่างเร็วเหมือนจะให้พ้นจากเราเลยค่ะ คือเรารู้สึกได้ว่าไม่เหมือนเดิม
เราแอบน้อยใจที่เขาผิดสัญญาค่ะ มันเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกแย่กับเขาและกับตัวเองด้วย เราชอบเขาเอง เราทำตัวเอง จริง ๆ แล้วเราผิดเองใช่ไหมคะ เราไม่ควรคาดหวังกับใจคน เราควรทำยังไงดีคะ
เราควรทำยังไงกับใจตัวเองดีและควรทำตัวยังไงกับพี่เขาดีคะ??
เขาเป็นคนที่งานยุ่งตลอดเวลา แต่สุขภาพจิตค่อนข้างดีเลย เหมือนจะปลงกับหลาย ๆ เรื่องไปแล้วค่ะ พี่เขาอายุห่างจากเราประมาณ 7 ปี เรา 24 เขา 31 ทำให้เรายังเหมือนเด็กน้อยเวลาคุยหรือทำงานกับเขาเลยค่ะ
เวลาอยู่กับเราแค่ 2 คน เขาจะค่อนข้างนิ่ง ๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ จนเราเองก็อึดอัดค่ะ เหมือนเขาก็อึดอัดเช่นกัน แต่เวลามีเพื่อน ๆ เขาก็แซวเล่นคุยเล่นปกติ เราสังเกตได้อย่างนึงค่ะ เขาจะไม่ค่อยสบตาเราเลย จังหวะไหนที่หันมาสบตาเขาจะรีบหลบสายตาทันที
ประเด็นมีอยู่ว่าเราขอช่วยพี่เขาซ่อม printer ให้ค่ะ อันที่จริงเราเกรงใจค่ะ เพราะพี่เขางานยุ่งมาก ๆ แต่เขารับปากว่าจะซ่อมให้ค่ะ จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ซ่อมให้สักที เพราะเขาบอกว่าไม่ว่าง แต่เขาไม่ได้บอกเราตรง ๆ นะคะ เขาบอกผ่านคนอื่นมาตลอด เป็นเราเองไม่กล้าไปทวงเขาค่ะ
สิ่งที่พี่เขาเปลี่ยนไปอย่างนึงตั้งแต่เกิดเรื่องนี้ขึ้นคือ พี่เขาพยายามหลบหน้าเราค่ะ เดินสวนกันก็ยิ้มให้นิดหน่อย ปกติถ้าเขาเดินมากับกลุ่มเพื่อนแล้วเจอเรา เขาจะหยุดแล้วร่วมวงสนทนา แต่ตอนนี้เขารีบเดินอย่างเร็วเหมือนจะให้พ้นจากเราเลยค่ะ คือเรารู้สึกได้ว่าไม่เหมือนเดิม
เราแอบน้อยใจที่เขาผิดสัญญาค่ะ มันเป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ ที่ทำให้เรารู้สึกแย่กับเขาและกับตัวเองด้วย เราชอบเขาเอง เราทำตัวเอง จริง ๆ แล้วเราผิดเองใช่ไหมคะ เราไม่ควรคาดหวังกับใจคน เราควรทำยังไงดีคะ