Madan no ichi ตอนที่ 39 การกลับมาของอารมณ์ที่ถูกแย่งชิงไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตัวอย่างและเนื้อหาภาพตอนที่สามสิบที่เก้ามาแล้ว
-เปิดตอนมา
-19 หน้า
-ณ ใจกลางเมืองประเทศบาคุกามิ
-หมัดขวาของโกคุราคุได้ต่อย ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ อย่างแรงพลัง 100%
-ส่งของพลังของหมัดทำให้ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ ถึงลอยปลิวกระเด็นไปกระแทกกำแพง อย่างแรงใบหน้าเละเทะมากๆ
-แต่เนื่องจากโกคุราคุใช้พลัง 100% เกินกว่าร่างกายจะรับ ไว้ ทำให้แขนขวาของโกคุราคุแหลกแตกกระจาย จนแขนขวาด้วน แขนขาด
-ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ ร้องด้วยความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ถึงพวกภูตเวทมนต์จะเป็นพวกเกือบอมตะและพื้นฟูรักษาเวทมนต์แต่โดนต่อยจนหน้าแหกแบบนี้เละเทะแบบนี้ก็รู้สึกเจ็บจนไม่ไว้เช่นกัน
-สุดท้ายโกคุราคุก็ผ่านการทดสอบของบาคุกามิขั้นแรกได้สำเร็จเขาสามารถรับและทดความทรงจำความเศร้าและความเจ็บปวดของผู้คนในประเทศบาคุกามิที่ปรมาณประมาณ 10 ปีได้ โดยที่ตัวเองไม่ตายและสิ้นหวัง
-ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ พอรู้ตัวว่าโกคุราคุผ่านการทดสอบของตน ก็เกิดอาการกลัว สติแตกสิ้นหวัง เพราะคิดว่า ถ้าโกคุราคุผ่านการทดสอบของตนได้ก็หมายความว่า พระเอก อิจิ พ่อมดชายจะเข้ามาดูดกลืนตนเข้าร่าง ให้กลายเป็นพลังเวทมนต์แก่อิจิ
-ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ จึงพูดร้องโวยวายด้วยความกลัว สิ้นหวัง พร่ำเพ้อ ถึง ภูตเวทมนต์ ผู้เกลียดโลกให้มาช่วยหรือสนใจตน
-พระเอก อิจิ ได้เดินมาหาภูตเวทมนต์ บาคุกามิ และพูดกับเขาด้วยสีหน้าตั้งใจไปว่า
-อิจิ : จากนี้ไปไม่มีใครดูแลคิดถึงยึคติดเก็บอะไรนาย อีกแล้ว การต่อสู้หรือการล่าครั้งนี้ เป็นชัยชนะของโกคุราคุ เพราะฉะนั้นนายจงมาเป็นพลังเวทย์ให้ชั้นซะ
-พูดจบอิจิก็ใช้มือซ้ายหยิบเก็บอัญมณีของบาคุกามิ เพื่อดูดกลืนบาคุกามิเขาร่างทันที
-ภูตเวทมนต์ บาคุกามิ จึงร้องตระโกนด้วยความกลัว สิ้นหวัง ร้องไห้ไปว่า
-บาคุกามิ : กรี๊ดดดดดดดด ไม่นะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ
-ในที่สุดบาคุกามิก็ถูกอิจิดูดกลืนเป็นของสะสมเวทมนต์ของเขาไปอีกหนึ่ง เป็นตนที่ 5
-หลังจากบาคุกามิถูกจัดการไปนั้น
-เดสคาร่าที่เห็นอิจิล่าบาคุกามิได้สำเร็จก็ยิ้มดีใจ ก้อนสังเกตอีกไปว่า สมเสร็จที่บาคุกามิสร้างขึ้นมีท่าทีแปลกๆ
-ร่างสมเสร็จขนาดใหญ่ที่บาคุกามิสร้างขึ้นก็หายสลายไป ปลดปล่อยพลังงานลูกบอลความเศร้าและความทรงจำจำนวนมากที่ถูกเก็บไว้ในร่างกระจัดกระจายไปทั่วเมือง
-พลังงานลูกบอลความเศร้าและความทรงจำจำนวนมากได้ลอยเข้ามาหาประชาชนประเทศบาคุกามิที่เป็นเจ้าของร่างเดิมในแต่ละคน
-ส่งผลทำให้ความทรงจำและความเศร้าของประชาชนประเทศบาคุกามิทุกคนได้รับความเศร้าและความทรงจำในอดีตกลับคืนมา
-ประชาชนประเทศบาคุกามิทุกคนที่ได้รับความทรงจำและความเศร้าในอดีตหมดแล้ว ทำให้ทุกคนสามารถแสดงความรู้สึกร้องไห้และระบายความโศกเศร้าได้หลังจากที่ไม่ได้ระบายความเศร้ามาสิบปี
-อีกด้านหนึ่ง
-รีเชียพี่สาวของโกคุราคุ ได้เห็นลูกบอลความทรงจำและความเศร้าของตนเองที่ถูกภูตเวทมนต์ บาคุกามิ ดูดกลืนได้ลอยมาหาตน
-มันเป็นความทรงจำที่ อดีตราชินี แม่ของรีเชียและโกคุราคุ ผู้ที่ตายไปแล้ว กล่าวไว้กับเธอในอดีตไปว่า
-แม่ของรีเชีย : รีเชียแม้ลูกจะร้องไห้บ่อย แต่ลูกก็เป็นคนมี่อ่อนโยน และพึ่งพาได้ ในฐานะเจ้าหญิงและพี่สาว ลูกจะต้องปกป้องน้องชายอย่างโกคุราคุไว้น่ะ อีกอย่างหนึ่งน่ะ
-แม่จะรักลูกตลอดไปและเสมอมา
-เมื่อรีเชียได้อ้อมโอบกอดรับลูกบอลความทรงจำและความเศร้าของตนเองในอดีตที่เกี่ยวข้องกับแม่ตนเอง
-รีเชียถึงกับร้องไห้น้ำมูกไหลออกมาจำนวนระบายความรู้สึกและความโศกเศร้าในจิตใจที่ตนเองไม่ได้รับมาเวลา 10 ปี
-เธอร้องไห้น้ำตาของจริง
-โกคุราคุที่กำลังร้องไห้ได้เดินมาหาพี่สาว เขาพูดกับเธอด้วยความโศกเศร้าไปว่า
-โกคุราคุ : ในที่สุดจนเวลาถึงตอนนี้ ผมและพี่สาวก็ได้ร้องไห้แบบจริงใจเต็มที่ซะที ช่างดีจริงๆ ที่ผมเห็นพี่เป็นคนเดิมอีกครั้ง
-จากนั้นสองพี่น้องก็นั่งร้องไห้และกอดกันระบายโศกเศร้าในจิตใจออกมาทั้งปัจจุบันและในอดีตทั้งหมด
-อิจิที่ได้จ้องสองพี่น้องกำลังร้องไห้กอดกัน ก็ทำหน้านิ่งตั้งใจ
-เดสคาร่าที่เดินมาหาอิจิจากทางหลังก็สังเกตเห็นว่า
-อิจิกำลังทำหน้านิ่งจ้องสองพี่น้อง โดยที่น้ำตาของเขาจากข้างขวา กำลังไหลออกมาตามใบหน้า และน้ำตาของเขาจากข้างซ้ายกำลังซึมออกมา
-พระเอกอิจิ ร้องไห้ครั้งแรก ต่อหน้าเดสคาร่า โดยที่ไม่ส่งเสียงร้องไห้เลย
-เดสคาร่า เห็นแบบนั้นไม่พูดอะไร จึงเอามือขวามาตบไหล่ข้างขวาชของอิจิเพื่อปลอบใจ และพล่างคิดในใจสงสัยพระเอกไปว่า
-อิจิที่เขาร้องไห้นั้นคงเป็นเพราะเขาอยากปราณนาที่อยากจะมีคนรัก คนสำคัญ อย่างครอบครัวหรือเปล่าเพื่อปลอบใจกับชีวต?
-ในหน้าสุดท้าย อิจิและเดสคาร่าได้จ้องสองพี่น้องกำลังร้องไห้กอดกัน ในขณะที่ตะวันจะตกดิน
-กรอบคำบรรยายหน้าสุดท้ายเขียนไว้ว่า
-"ในวั้นนี้โดย นับจากตั้งแต่วันนั้น วันที่ภูตเวทมนต์ บาคุกามิได้แย่งชิงอารมณ์ ความทรงจำ ของผู้คนของประเทศคากามิ (ซึ่งเป็นชื่อเดิมที่แท้จริงของบาคุกามิ) เป็นเวลา 10 ปี บัดนี้ ผู้คนของประเทศคากามิได้รับความอารมณ์ และความทรงจำกลับมาอีกครั้ง ทุกคนร้องไห้รวมทั้งตัวผมด้วย "
จบตอน
เป็นตอนยุติ ศึกการต่อสู้ภาคบาคุกามิ ที่มีมาตั้งแต่เข้าบทบาคุกามิ ตั้งแต่ตอนที่ 22 และเริ่มต้นต่อสู้กับบาคุกามิ ตั้งแต่ตอนที่ 30-31 จนถึงตอนนี้ สู้กับบาคุกามิเป็น 8 ตอนเลยทีเดียว
Madan no ichi ตอนที่ 39 การกลับมาของอารมณ์ที่ถูกแย่งชิงไป