สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ตกลงว่าปัญหาของคุณคืออะไรคะ?
อิจฉาที่เขารักน้องเขา
หรือมีปัญหาทางการเงิน
น้องเขา เขาอยู่ด้วยกันมาตั้งกี่ปี รู้จักกันมาตลอดชีวิตค่ะ
ส่วนคุณเขาเพิ่งรู้จักตอนไหนคะ กี่ปีแล้ว?
ไม่ได้จะบอกว่าคุณไม่สำคัญ
แต่คุณอย่าเอาตัวเองไปเทียบน้องเขา มันไม่เหมือนกันไง
เขามองน้องเหมือนคนในครอบครัวที่เห็นมาตั้งแต่เกิด รักและเอ็นดูมานาน
เหมือนพ่อแม่ส่วนใหญ่ ต่อให้ลูกเลือกทางผิด ก็ยังตัดใจใช้ไม้แข็งกับลูกไม่ลง
แล้วคุณบอกเองว่าน้องเขามาขอให้เติมเน็ตบางครั้ง และขอให้พาไปเที่ยวบ้างบางคราว
ดูเหมือนเขาก็ไม่ได้มาเบียดเบียน ทิ้งตัวเป็นภาระของพวกคุณขนาดนั้นนี่คะ
ก็ดูเหมือนพี่น้องตามปกติเลยนะ
เรื่องเขารักหลานเหมือนลูก มันแปลกยังไง
รักเอ็นดูคนในครอบครัวก็ผิดเหรอคะ?
เราเองก็มีหลาน แล้วก็รักเหมือนลูกคะ
ถ้าคุณมีลูกด้วยกัน แต่เขารักหลาน ไม่รักลูก ลำเอียง
อันนี้ค่อยน่าน้อยใจนะคะ
แต่นี่ก็ไม่ใช่ คุณยังไม่มีลูก เขารักหลานเขา คุณก็ไม่ชอบใจ มันยังไงก่อน
คุณอิจฉาแม้กระทั่งเด็ก
น้องเขาอยู่บ้าน อยู่ใกล้พี่ชายเขา คุณก็ไม่ชอบ
พอเขาไปที่อื่น ไม่ได้อยู่ใกล้แล้ว คุณก็ยังไม่ชอบอีก
คือเหมือนว่ายังไงคุณก็ไม่ชอบเขาอ่ะค่ะ
ลองลดอคติในใจดูนะคะ
น้องสามีคงมีอารมณ์เหมือนคุณนั่นแหละค่ะ
รักหลงผู้ชายจนไม่ฟังคำเตือนของพวกคุณ
คุณเองก็รักสามีจนไม่ฟังพ่อแม่เหมือนกันนี่คะ
คือลองมองให้เป็นเหตุเป็นผล คุณก็จะเข้าใจ
เขารักน้องรักหลานก็ปล่อยเขาไป
เอาเวลามาสนใจเรื่องทำมาหากินดีกว่าค่ะ
มาโฟกัสตรงนี้ดีกว่า ทำยังไงจะหาเงินได้เพิ่มขึ้น
มาโฟกัสเรื่องเพิ่มความสามารถในการหาเงินให้สามีดีกว่า
ถ้าเขาหาเงินได้พอกินพอใช้ เหลือเก็บ
เขาจะรักน้องรักหลานก็ปล่อยเขาไป ตราบใดที่ไม่ได้เอาเงินไปเปย์จนเกินเลย
เราอ่านมาก็มีแค่ตรงนี้ที่เราคิดว่าเป็นปัญหา คือเขาไม่มีความสามารถในการหาเงินที่ดีพอ
อิจฉาที่เขารักน้องเขา
หรือมีปัญหาทางการเงิน
น้องเขา เขาอยู่ด้วยกันมาตั้งกี่ปี รู้จักกันมาตลอดชีวิตค่ะ
ส่วนคุณเขาเพิ่งรู้จักตอนไหนคะ กี่ปีแล้ว?
ไม่ได้จะบอกว่าคุณไม่สำคัญ
แต่คุณอย่าเอาตัวเองไปเทียบน้องเขา มันไม่เหมือนกันไง
เขามองน้องเหมือนคนในครอบครัวที่เห็นมาตั้งแต่เกิด รักและเอ็นดูมานาน
เหมือนพ่อแม่ส่วนใหญ่ ต่อให้ลูกเลือกทางผิด ก็ยังตัดใจใช้ไม้แข็งกับลูกไม่ลง
แล้วคุณบอกเองว่าน้องเขามาขอให้เติมเน็ตบางครั้ง และขอให้พาไปเที่ยวบ้างบางคราว
ดูเหมือนเขาก็ไม่ได้มาเบียดเบียน ทิ้งตัวเป็นภาระของพวกคุณขนาดนั้นนี่คะ
ก็ดูเหมือนพี่น้องตามปกติเลยนะ
เรื่องเขารักหลานเหมือนลูก มันแปลกยังไง
รักเอ็นดูคนในครอบครัวก็ผิดเหรอคะ?
เราเองก็มีหลาน แล้วก็รักเหมือนลูกคะ
ถ้าคุณมีลูกด้วยกัน แต่เขารักหลาน ไม่รักลูก ลำเอียง
อันนี้ค่อยน่าน้อยใจนะคะ
แต่นี่ก็ไม่ใช่ คุณยังไม่มีลูก เขารักหลานเขา คุณก็ไม่ชอบใจ มันยังไงก่อน
คุณอิจฉาแม้กระทั่งเด็ก
น้องเขาอยู่บ้าน อยู่ใกล้พี่ชายเขา คุณก็ไม่ชอบ
พอเขาไปที่อื่น ไม่ได้อยู่ใกล้แล้ว คุณก็ยังไม่ชอบอีก
คือเหมือนว่ายังไงคุณก็ไม่ชอบเขาอ่ะค่ะ
ลองลดอคติในใจดูนะคะ
น้องสามีคงมีอารมณ์เหมือนคุณนั่นแหละค่ะ
รักหลงผู้ชายจนไม่ฟังคำเตือนของพวกคุณ
คุณเองก็รักสามีจนไม่ฟังพ่อแม่เหมือนกันนี่คะ
คือลองมองให้เป็นเหตุเป็นผล คุณก็จะเข้าใจ
เขารักน้องรักหลานก็ปล่อยเขาไป
เอาเวลามาสนใจเรื่องทำมาหากินดีกว่าค่ะ
มาโฟกัสตรงนี้ดีกว่า ทำยังไงจะหาเงินได้เพิ่มขึ้น
มาโฟกัสเรื่องเพิ่มความสามารถในการหาเงินให้สามีดีกว่า
ถ้าเขาหาเงินได้พอกินพอใช้ เหลือเก็บ
เขาจะรักน้องรักหลานก็ปล่อยเขาไป ตราบใดที่ไม่ได้เอาเงินไปเปย์จนเกินเลย
เราอ่านมาก็มีแค่ตรงนี้ที่เราคิดว่าเป็นปัญหา คือเขาไม่มีความสามารถในการหาเงินที่ดีพอ
แสดงความคิดเห็น
ทำไมสามีที่แต่งงานแล้วถึงได้สนใจน้องสาวมากกว่าภรรยาตัวเอง
เราทุ่มเทกับครอบครัวของเขาเต็มที่มากๆ แต่ทุกๆครั้งที่เราอยากมีความสุขแค่2คน ต้องมีน้องสาวเขามาแทรกกลางเสมอ
และเขาจะมีความสุขมากๆที่มีน้องเขาอยู่ด้วย
ขนาดน้องเขาท้องตั้งแต่16 สามีก็รักและดูแลลูกของน้องสาวเหมือนเป็นพ่อของลูก
คือจะบอกยังไงดีว่าอึดอัดมากๆไม่รู้ควรทำยังไง
และเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยมาก และเขาจะอารมณ์รุนแรงมากถ้าเราพูดถึงน้องของเขา
ล่าสุด น้องสาวเขาหนีออกจากบ้านไปอยู่กับผช.ที่รู้จักไม่ถึงเดือน เค้าก็ทำพูดน้อยใจว่าปล่อยไม่ยุ่งอะไร แต่พอผ่านไป1อาทิตย์ น้องสาวจะกลับบ้านซึ่งมันอยู่คนละจังหวัด ถึงจะไม่ได้ไกลมาก แต่เราคิดว่าเราเคยคุยกับสามีแล้วว่า ก่อนหน้าเราทั้งสอนทั้งแนะนำ น้องสาวก็เลือกที่จะไปเอง พอจะกลับก็มาเดือดร้อนเราสองคน ซึ่งเราคุยกันแล้วตั้งแต่วันที่น้องเขาออกไป (น้องยังไม่18) ว่าถ้าไป แล้วเวลากลับให้น้องกาทางกลับเอง จะได้ถือว่าเป็นการสอนการใช้ชีวิตว่าของทุกอย่างมันไม่ได้ราบรื่นและง่ายไปทุกอย่าง จะได้ใช้ชีวิตให้โตขึ้นได้จะได้มีบทเรียน
แต่สามีเค้ากลับดีใจและลืมข้อตกลงของเราและออกปากว่าจะไปรับน้องสาวที่บ้านผช. พอเราทักท้วงสามีก็ทำมาว่าเราปัญญาอ่อนบ้าง เลอะเทอะบ้าง พอมาจุดๆนี้คืออยากบอกว่าน้อยใจมากๆ คือสามีแยกมาอยู่กับครอบครัวเรา
รถชื่อเรา งานที่ทำคืออาศัยเป็นการค้าขาย เวลาเติมน้ำมันไปทีก็หลายอยู่ไม่ใช่น้อย บางครั้งไม่มีรายได้ก็แย่มากๆ คือเราไม่รู้ว่าควรจะเริ่มคุยกับสามีจากจุดไหนดี ไม่รู้ว่าคุยแบบไหนเขาถึงจะเข้าใจความคิดความรู้สึกของเราบ้าง
เพราะเราเลือกเขา โดยไม่ฟังพ่อแม่ เรารักเขาจริงๆ อาจจะทำให้คนอื่นดูเราใจแคบ แต่ถ้าใครได้ลองมาอยู่จุดนี้จะรู้ว่าน่าน้อยใจมากๆ
เข้าใจว่าเลือดข้นกว่าน้ำ แต่เราเป็นคนเดียวที่ดูแลเขานามเจ็บป่วย น้องสาวเขาน้อกจากขอให่เติมเน็ตบ้าง ให้เราพาไปเที้ยวบ้าง เขาก็ไม่เคยดูแลสามีเราในฐานะน้องเลย มันทำให้เรารู้สึกแปลกๆจะว่าน้อยใจก็ไม่ใช่ อาจจะบ้าด้วยถ้ารู้สึกหึงหวงเล็กน้อย
เราอยากได้รับความช่วยเหลือการแนะนำก่อนที่เราจะคิดมากและฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้
เราเคืองเขา ไม่คุยกับสามีทั้งคืน เขายังไม่สนใจไม่รู้สึกอะไรเลย เขาก็ยังคุยกับน้องเขาตลอด ตัวอยู่กับเราแต่สามีโทรคอลหาน้องสาวตลอด ขนาดตอนน้องเขามีผัวแล้ว สามีก็โทรตลอด
อาจจะพิมตกหล่นหรือวนไปมาบ้างนะคะ เพราะออกมาจากความรู้สึกของเราจริงๆ
ขอบคุณพื้นที่นี้ที่ให้เราระบายค่ะ