วันนี้เรานอนหลับตอนเย็น ตื่นมา ขี้เกียจเพราะพี่เรียก ฝนตกแล้วลมแรง เสื้อผ้าเลยล้มลงดิน แต่ตอนนั้นเราหลับอยู่ พี่เราก็บ่น โอเค เราหงุดหงิด แต่เราเลือกที่จะไม่เถียงเพื่อหลบหลีกปัญหาเพิ่มขึ้ร พี่เรียกไปช่วยยกทุเรียน ก็ยกไป วางทุเรียนลง อีกข้างนึงก็มีทุเรียน ทีนี้ทุเรียนล้มลงมา เราเห็นละว่ามันกำลังจะล้มใส่ตีนเรา เรากำลังคิดว่าจะยกออกดีมั้ย แต่ตอนมันล้มลงมา เราก็คืดว่า เออช่างมันเถอะ ยังไง่ก็รับไม่ทันหรอก ให้มันหล่นใส่ตีนไป ทั้งที่เราเอาตีนออกก็ได้ แถมเรายังไม่ร้องซักแอะ ไม่ร้องออกมาว่าเจ็บ แต่เราเจ็บมากนะ
คือแต่ก่อนเวลาโดนด่า โดนว่า ถึงจะเรื่องผิดกับเาื่องไม่ผิด นี่ก็เถียงมาตลอด เถียงแบบคำไม่ตกฝ้าอะ โดนผู้ใหญ่ด่ามาหลายคน หลังก็เพลาๆลง ยอมรับสิ่วที่ตัวเองผิด แต่เดี๋ยวนี้แม้กระทั่งเรื่องที่ตัวเองยังไม่ได้ทันทำไร โดนด่า ก็คิดว่าเงียบไปดีกว่า เงียบไปเถอะ
แถมช่วงนี้รู้สึกว่านอนไม่พอ นอนยังไงก็ไม่เต็มอิ่ม
ความรู้สึกพวกนี้วนมาตลอด
อยากรู้ว่ามีปัญหาทางจิตใจอะไรมั้ย อยาหรู้ว่ามันกระทบอะไรมั้ย