ถ้าคนคนนึงคิดอย่างดีแล้วที่ไม่อยากมีชีวิต มันจะดีกว่าไหมถ้าให้เขาไปสงบและเอาอวัยวะไปทำประโยชน์

เราอยากทราบว่าถ้าคนคนนึงไม่ได้เป็นซึมเศร้า ไม่ได้มีโรคอะไร แค่ใช้ชีวิตมาอย่างพอใจแล้ว อยากจากโลกนี้อย่างสงบและถ้าเป็นไปได้ก็อยากมีประโยชน์ เขามีเจตจำนงให้คนเอาอวัยวะหรือร่างกายไปส่งต่อให้ผู้อื่นที่ต้องการมันมากกว่า หลังจากเขาละสังขาร

เขาอายุสัก30 อวัยวะยังสมบูรณ์แข็งแรง

มันจะเป็นไปได้มั้ยที่จะมีคนที่เข้าใจเขาและยอมรับในเจตจำนงของเขา อาจจะช่วยวางยาสลบให้เขาจากไปดีๆ และมีอวัยวะสมบูรณ์ในการส่งต่อให้คนที่ต้องการจริงๆ

มันคงดีกว่าการที่เขาจากไปโดยไม่มีใครรู้   เพราะถ้าสุดท้ายเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่จริงๆแล้วและคิดมาอย่างดีแล้ว เขาก็คงหาวิธีจากไปอยู่ดี ซึ่งมันมีวิธีที่จะไปอย่างสงบ แต่เขาอาจต้องทำแบบหลบๆซ่อนๆ แถมอวัยวะแทนที่จะสมบูรณ์พอที่จะส่งต่อ กลับไม่เป็นงั้น จะแจ้งให้ใครมาหาร่างตัวเองก็ยาก

ถ้ามองดีๆต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์นะ เขาได้บรรลุเจตจำนง ผู้ป่วยก็ได้อวัยวะที่สมบูรณ์ หมออาจจะหนักใจ แต่ถ้ามองให้ลึกลงไป คนบริจาคเต็มใจและผู้ป่วยรู้สึกขอบคุณอย่างซึ้งใจแน่นอน  

ทุกอย่างจะ happy ending
ทุกคนคิดว่ายังไง