ถ้าวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต…คุณจะยังใช้ชีวิตแบบเดิมอยู่ไหม

บางทีเราตื่นมาแบบรีบ ๆ
ลืมไปว่าตัวเองยังหายใจอยู่
ลืมไปว่าวันนี้ยังมีโอกาสได้พูดคำว่า “รัก” กับใครบางคน
ยังมีโอกาสได้บอกว่า “ขอโทษ” กับเรื่องที่เราค้างไว้ในใจนานเกินไป
เราใช้ชีวิตเหมือนเราจะมีวันพรุ่งนี้เสมอ
แต่ความจริงแล้ว…ไม่มีใครรู้เลยว่าวันพรุ่งนี้จะมาหรือเปล่า
ถ้าวันนี้คือวันสุดท้ายของชีวิต
คุณยังจะเลื่อนข้อความที่ควรตอบอยู่ไหม
ยังจะผลักใครบางคนออกไป ทั้งที่ลึก ๆ แล้วคุณก็คิดถึงเขาไหม
ยังจะเก็บคำพูดที่อยากพูดไว้ในใจ…เพราะกลัวเสียฟอร์มอยู่หรือเปล่า
บางที…ความไม่แน่นอนของชีวิตก็ไม่ได้มาเพื่อให้เรากลัว
แต่มาเพื่อบอกว่า
“ตอนนี้แหละ คือของจริงที่สุด”
จงบอกรักคนที่คุณรัก
ให้อภัยคนที่คุณไม่อยากแบกไว้ในใจอีกต่อไป
และอย่าลืม…ยิ้มให้ตัวเองในกระจก เหมือนคนที่คุณจะไม่ได้เจออีกแล้ว
เพราะสุดท้าย
ไม่ใช่ความยาวของชีวิตที่สำคัญ
แต่คือความลึกของมันต่างหาก
ที่เราได้รัก ได้ยิ้ม ได้โอบกอดอะไรไว้บ้าง...ก่อนจากไป

คุณคิดเห็นยังไงกับเรื่องราวนี้ หรือ อยากเเชร์เรื่องราวของคุณเองก็สามารถมาพูดคุยเเชร์ประสบการณ์กันได้นะคะ