เราเคยเป็นติ่งที่ตอนเด็กอยากไปคอนมาก ๆ แต่ด้วยคอนดิชั่นหลายอย่าง เช่น บ้านไกล วันจัดตรงกับวันที่มีธุระสำคัญ และอื่น ๆ ทำให้ยังไม่เคยได้ไป
พอเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ความสนใจของเราเปลี่ยนไป ไม่ได้ตามเขาหนักแบบเมื่อเกิน เราสนใจอย่างอื่นแทน ตอนแรกเราก็ไม่ใส่ใจ เข้าใจอยู่แล้วว่าวันหนึ่งเราก็อาจจะติ่งน้อยลง ยังรักเขาเหมือนเดิม แต่เดินห่างออกมาแล้ว

ถึงอย่างนั้นเวลามีคอนเสิร์ต เราก็ยังมีความรู้สึกอยากไปอยู่บ้าง ในตอนนี้ที่ทุกอย่างมันเอื้อให้ไปได้ เรากลับไม่ได้อยากไปขนาดนั้น ความรู้สึกย้อนแย้งมากค่ะ555 พอเราตัดสินใจไม่ไปเราก็เกิดเสียดาย เห็นเพื่อนที่ยังติ่งอยู่ไป เราก็ได้แต่คิดว่าทำไมเราไม่ไป คิดว่าตอนแรกตัดสินใจดีแล้ว คิดว่าจะไม่เสียดายแล้ว ก็ยังกลับมาเคืองตัวเอง
ใครเคยรู้สึกคล้าย ๆ เรา มาแชร์กันได้นะคะ
ถ้าความรู้สึกของเราที่เป็นอยู่ขัดใจใคร เราขออภัยและจริง ๆ เราก็หงุดหงิดตัวเองไม่น้อย🫩