เราเกิดในครอบครัวที่มีทั้งคุณพ่อและคุณแม่นับถืออิสลามนะคะ เราไม่ได้อาศัยในชุมชนมุสลิมและเราเรียนศาสนาไม่จบด้วยค่ะ จะบอกว่าคุณพ่อคุณแม่เคร่งก็ไม่เชิง ก็มีบ้างเรื่องที่เขาเคร่งเช่นการกิน หรือการแต่งงานกับคนมุสลิมเท่านั้น แต่เรื่องการแต่งกาย การละหมาด คุณพ่อคุณแม่ไม่เคยบังคับให้เราทำค่ะ อาจจะมีแค่วันพิเศษเท่านั้นที่เขาขอให้แต่งตัวให้ถูกกาลเทศะ

ตั้งแต่เด็กเราเรียนโรงเรียนคาทอลิก อยู่ในสังคมที่เพื่อนส่วนใหญ่นับถือพุทธและคริสต์ ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองแปลกแยก ไม่เหมือนเพื่อน รู้สึกอายที่ตัวเองนับถือศาสนาอิสลาม พอเราโตขึ้น เราจึงเลือกปิดบังเพื่อนและคนรอบข้างเรื่องนี้ค่ะ เวลาไปกินข้าวกันเราก็ทำตัวปกติ ระวังแค่ไม่หยิบหมูเข้าปาก (อันนี้เรารู้สึกไม่อยากลองกินเองด้วยค่ะ) อีกอย่างเรารู้สึกขัดใจกับคำสอนบางอย่าง ที่ดูเป็นการกดขี่ผู้หญิง หรือเหยียดเพศ ที่เรารับไม่ได้มากที่สุดคือทัศนคติที่ชาวมุสลิมหลายคน (ไม่ใช่ทุกคน) มีต่อ lgbtq+ เรารับไม่ได้มากที่สุดกับการดูถูกเหยียดหยามและให้คุณค่ากับคนไม่เท่ากัน เรารู้สึกอึดอัดกับหลักคำสอน การปฏิบัติตัว และทัศนคติของกลุ่มคนในศาสนานี้มากๆค่ะ เราเลยมีความคิดอยากออกจากศาสนานี้ค่ะ

แต่เรื่องยากที่สุดคือครอบครัวของเราคงรับไม่ได้กับการตัดสินใจในครั้งนี้ เราเคยเกริ่นกับท่านว่า ถ้าเราจะแต่งงาน เราไม่ให้แฟนเราย้ายศาสนาได้ไหม (แฟนเราเป็นไทยพุทธค่ะ) และเราไม่อยากจัดพิธีทางศาสนาของอิสลาม คุณพ่อคุณพ่อท่านโกรธมากค่ะ และพูดทำนองว่าถ้าแบบนั้นก็อาจจะต้องตัดขาดกันไปเลย ทำให้เราคิดหนักมากค่ะว่าจะทำอย่างไรต่อดี เรากับแฟนมีแผนว่าจะแต่งงานกันค่ะ แต่พอพูดเรื่องนี้ ทางบ้านเราก็จะยกเรื่องการย้ายศาสนาขึ้นมาพูดตลอด ใจเราคิดว่าเราไม่ควรบังคับใครให้เชื่อหรือศรัทธา อีกอย่างคือลูกในอนาคตของเราด้วยค่ะ เราไม่อยากให้เขาต้องเติบโตมาเจอเรื่องน่าอึดอัดแบบที่เราเจอ เราอยากให้เขามีอิสรภาพในการเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง แค่คำนึงว่าต้องไม่ทำให้คนอื่นหรือตัวเองเดือดร้อนเป็นพอ

เรารักคุณพ่อและคุณแม่ของเรานะคะ เราไม่อยากให้ท่านเสียใจ แต่เรื่องนี้ก็เป็นชีวิตและอนาคตของเรา ของครอบครัวและลูกในอนาคตเราเหมือนกันค่ะ เป็นเรื่องที่เราอึดอัดและไม่สามารถระบายหรือปรึกษาให้ใครฟังได้เลย ทุกท่านมีความเห็น หรือคำแนะนำว่ายังไงบ้างคะ พูดคุยกันได้นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ