ขอท้าวความว่าเรื่องมันยาวมากๆ อัดอั้นมากจริงๆ ครอบครัวเรามีกัน4คน เมื่อก่อนพ่อกับแม่เป็นข้าราชการทั้งคู่แต่ตอนเราเกิดพ่อออกจากราชการมาทำธุรกิจส่วนตัวมาเรื่อยๆ โดยที่เงินลงทุนทั้งหมดมาจากแม่เรา ซึ่งแม่เราก็ไปกู้มา(กู้ในระบบ)แล้วพ่อไม่เคยใส่ใจในการทำธุรกิจจริงๆจังๆสักอย่างสักแต่ว่าขอเงินแม่ไปต่อยอดทำอะไรก็เจ๊งไม่เป็นชิ้นเป็นอัน หาเรื่องทำหาโปรเจคอันนั้นอันนี้มาเรียกเงินกับแม่(ส่วนตัวเรารู้สึกว่าน้ำจมลงบ่อทราย) เหมือนจะเล่นอสังหากู้ซื้อบ้าน ซื้อที่ก็ใช้ชื่อแม่เรากู้หมด ที่บ้านมีปัญญาการเงินมากจริงๆ กู้จนแม่ไม่มีเงินเดือนเหลือ จนเราต้องค้างค่าเทอม บ้านถูกตัดน้ำตัดไฟไม่มีแม้แต่เงินไปโรงเรียนต้องหาเศษเหรียญตามหลังตู้เย็น เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นตั้งแต่เราเด็กๆญาติแม่ไม่มีใครญาติดีกับพ่อสักคนรวมถึงเราด้วย แล้วพ่อขยันสร้างหนี้มาก คือแม่เราก็ไม่โอเคมากๆแบบแม่เรามีความหวังกับธุรกิจที่พ่อทำในช่วงแรกๆแต่ก็เริ่มรู้ตัวว่าไม่รอดไม่โอตอนที่เป็นหนี้หนักเจ้าหนี้ตามทวงพ่อเราคือหายไปในกลีบเมฆติดต่อไม่ได้ทิ้งปัญหาให้ลูกให้เมียแม่เราก็สู้สุดๆเราก็ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ พ่อคือมาหายๆในช่วงชีวิตที่ผ่านมาจนมาเจอโควิดแกไปติดหนี้คนทั่วบ้านทั่วเมืองจริงๆติดใครก็ไม่เคยใช้ แล้วก็อยู่แต่บ้าน  แล้วก็สร้างปัญญามาทุกปีเดือดร้อนทุกปีจริงๆแต่แม่กับพ่อยังมีพันธะที่ต้องอยู่ด้วยกันอยู่(เรารู้ว่าแม่สงสารพ่อกับยังมีเรื่องนิดหน่อยเลยต้องอยู่ เรากับน้องคือไม่โอมากจริงๆ)จนตอนนี้เราอายุ18พึ่งสอบเข้ามหาลัยไป คณะที่เราเข้าได้ไม่ใช่คณะสูงสุดที่เราหวังแต่ก็เป็นคณะที่เราอยากเรียนอยู่ดี เราเลือกคณะนี้เพราะเป็นคณะที่ค่าเทอมน้อยที่สุดในมหาลัยและช่วงที่รายงานตัวพร้อมจ่ายค่าเทอมมันตรงกับน้องเราพอดี(น้องเราจะขึ้นม.6) เราบอกแต่ต้นว่าถ้าไม่ทันไม่เป็นไรเดี๋ยวหนูรอซิ่ว ให้น้องก่อนเลย ซึ่งจริงๆมันเป็นข้ออ้างให้แม่ไม่เครียดเรื่องหาเงินและแอบกดดันให้พ่อหาเงินด้วยเราจะบอกว่าตั้งแต่เราขึ้นมัธยมมาค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ในบ้านเป็นแม่จ่ายช่วงม.ต้นคือแกก็วิ่งงาน(ปล.คำว่าวิ่งงานของแกคือวิ่งไปขายของทั่วบ้านทั่วเมือง)ซึ่งมันได้เงินเรารู้ แต่แกบอกว่าไม่พอค่ารถค่าน้ำมันแต่จริงๆแล้วเงินที่ได้ไม่เคยส่งกลับมาถึงมือคนลงทุนแกเอาไปใช้กินจนหมด ทั้งที่แทบทุกครั้งที่แกไปวิ่งงานแกจะขอตังแกมบังคับเพื่อให้ได้เงินจากแม่(ตอนไปแกรู้ว่าน้ำมันจะหมด รู้ว่าไม่ควรไปแต่ก็ไป พอน้ำมันหมดแกก็โทรมาหาแม่สุดท้ายแม่ก็โอนให้เพราะติดทำงานอยู่)จนพอเราขึ้นม.ปลายยิ่งหนักไปใหญ่แกเห็นว่ากระแสหมอลำมันบูมแกเลยไปวิ่งงานกับหมอลำ (มองอีกมุมคือเหมือนแกก็พยายามหาเงิน จริงค่ะ แต่แกไม่เคยส่งเงินมาให้เรากับแม่เลยปล.แกขอค่าน้ำมันจากแม่เหมือนเดิม) ซึ่งหนักไปกว่าเดิมอีกเพราะแกดันทุนรังจะเปิดวงหมอลำโดยที่เงินไม่มีซักบาท อาศัยคอนเนคชั่นดีลคนนั้นคนนี้มาเล่นเช่าฉากเช่าเครื่องเสียง แต่!!!ไม่มีเงินจ่ายเขาทั้งนักร้องแดนเซอร์ ทุกอย่าง ตอนนั้นแม่เราผ่อนรถเสร็จ1คัน แล้วก็มีมอไซค์อีก1คัน แกเอาไปเข้าหมดเลยค่ะเพื่อมาใช้หนี้หมอลำ แม่เรากู้ได้1แสนกว่าบาท(แม่ทำงานมาหลายปีเงินเดือนเพิ่มเลยกู้ได้ค่ะ)ต้องเอาไปใช้หนี้ให้แกค่ะไม่งั้นเขาจะมาฆ่าแก"พ่อต้องเอาให้เขา ไม่งั้นเขาจะฆ่าพ่อ"ไม่รู้ว่าจริงหรือขู่สุดท้ายก็ต้องยอมเพราะคนอยู่ด้วยก็ลำบากค่ะ หลักจากนั้นแม่เราประกาศเลยว่าถ้าแกยังยุ่งกับหมอลำอีกเราขาดกัน หลังจากนั้นแกก็มีแอบๆคุยเรื่องหมอลำค่ะ ทุกคนรู้แต่ว่าปิดตาข้างหนึ่ง ถ้ามันไม่เดือดร้อนมาถึงครอบครัว จริงๆพวกหมอลำก็ไม่เอาแกเหมือนกันค่ะ จนมาช่วงนี้คือเราได้มาอยู่บ้านเต็มเราก็อ่านหนังสือรอสอบใหม่ปีหน้าค่ะ ก่อนหน้านี้เราอยู่หอรับรู้บ้างว่าพ่ออยู่บ้านแต่ก็ไม่รู้ทั้งหมดมีแอบคิดว่าแกไปทำงานบ้าง แต่ตอนนี้คือแกอยู่บ้านเฉยๆค่ะ ไม่ทำไรเลย แม่บอกให้ไปทำงานอันนั้นอันนี้ที่แกทำได้แล้วก็ได้เงินแต่แกก็ไม่ทำ คือเราไม่ชอบมาก จริงๆมันมากกว่านี้แต่เท้านี้ก็เจ็บปวดมากแล้วในฐานะลูกคนนึงที่ครั้งนึงเคยรักพ่อมากตอนเด็กๆใครมาพูดว่าร้าย หรือพูดไม่ดีใส่พ่อเราแย้งหมดเราขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้และขอบคุณพื้นที่นี้ที่ให้เราระบาย เราอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนเราบ้างและเราควรทำยังไงดีตอนนี้🥹🥲😡