สวัสดีค่ะเพื่อนๆพี่ๆทุกคน คือหนูมีเรื่องต้องการที่จะปรึกษา
ขอเริ่มเรื่องจาก มีเพื่อนของหนูคนนึงนามสมมุติว่า น. เป็นเพื่อนในกลุ่มของหนูเอง เราเรียนสาขาเดียวกัน เป็นเพื่อนกันมา 3 ปีได้ ทำงานกลุ่มด้วยกันมาหลายครั้งโดยปกติจะจับกลุ่มกับคนในกลุ่มด้วยกันเอง เพื่อนในกลุ่มทำงานด้วยก็เหนื่อยใจ เพราะรู้ว่าเป็นคนไม่ค่อยเอางานถ้าไม่บอกให้ช่วยทำก็ไม่ทำ ซึ่งหนูเคยเจ็บใจกับสิ่งที่ น. ทำมาก่อน ทั้งเรื่อง ขอยืมของหนูไปแล้วเอาไปให้น้องหมากัดแล้วซื้อของที่มันไม่เหมือนเดิมมาให้ คือหนูไม่ได้โกรธที่มันถูกแต่หนูโกรธที่มันใช้งานไม่ได้แถมไม่รักษาของอีก(ย้ากกจะลุกเป็นไฟ) กับอีกเรื่องที่ น.ขอยืมการบ้านงานคำนวณไปลอกซึ่งไอเราก็เข็ดจากครั้งที่แล้วแต่ก็ต้องจำยอมเพราะน.มาขอต่อหน้า แต่ครั้งนี้เจ็บจริงยืมไปแล้ววันที่ต้องส่งนางไม่ยอมตื่นมาเรียน เพื่อนโทรตามหลายคนแล้วก็ไม่ยอมรับจนใกล้หมดคราบเรียนยังดีอจ.ให้ส่งก่อนบ่าย แต่ใกล้ถึงเวลาแล้วหนูเลยจำใจทำใหม่
หมดเลยล่ะกัน แต่พอทำใกล้เสร็จแล้วนางเดินเข้ามาในห้องแล้วบอกทำๆไมอ่ะส่งให้แล้วเมื่อกี้ ไอเราโกรธมากเพื่อนในกลุ่มก็โกรธแต่ก็พูดไปแค่ว่าโทรไปไม่รับไงนึกว่าจะไม่มาแล้วเลยทำใหม่ และเราก็หนีกลับ ใดๆหลายๆเรื่องเราก็ไม่ได้รับคำขอโทษจากน.เลยแม้สักครั้ง หลังจากนั้นมาทุกคนและเราก็ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน เรียนๆ ทำงาน น.ก็ทำเหมือนเดิมเป็นคนไม่ค่อยเอางานถ้าไม่บอกให้ช่วยทำก็ไม่ทำ แต่หลังจากตอนนั้นเราก็ไม่ได้ให้ยืมอะไรอีกเลย(เข็ดจริง)
แต่พอมาใกล้ช่วงปิดเทอมที่จะขึ้นปี 4 อจ.บอกให้จับกลุ่ม 4 คน ซึ่งครั้งนี้เป็นโปรเจคแข่งและเป็นโปรเจคทั้งเทอมของปี 4 แล้วหนูได้จับกลุ่มกับเพื่อนอีก 3 คนไว้ เพราะเราคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ แต่พอใกล้ปิดเทอม อจ.ได้นัดมาประชุมที่มอเพื่อคุยรายละเอียดและบอกให้ทุกกลุ่มมีสมาชิกได้ไม่เกิน 3 คน พวกหนูเลยได้ตัดสินใจแยกออกเป็น 2 กลุ่มกลุ่มละ 2 คน ซึ่งหนูในคู่กับ ก.ที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม จังหวะนั้น น. ได้เดินมาฟังที่พวกหนูคุยกัน ก.เลยได้ถามว่าจะอยู่กับใครนะ
ไอเราช็อคเพราะนางบอกจะอยู่กับเรา ซึ่งไม่เคยชวนโว้ยยย555 บัดนั้นเล๊กลั๊กเลยล่ะ แต่เราบอกไปว่ากลุ่มเดิม น.ล่ะไม่อยู่หรอ น.บอกเค้าบอกเต็มอ่ะดิ เพื่อน. ที่น.มีอะไรนางก็จะปรึกกษาขอสมมุติชื่อว่า ห.(กลุ่มที่copyเรา)เค้ายังไม่ให้น.อยู่ด้วยเราคิดหนักเลย แต่ ก.ใจอ่อนเลยให้อยู่ด้วยเราก็ยอมรับความคิดเพื่อนไม่อยากเอาความรู้สึกมาปนกับงานเราก็ส่งรายชื่อไปแต่เราก็คิดอยู่ดีเพราะงานมันหนักแน่ๆเราเลยขอปรึกษาทั้งเพื่อนก. พี่ แฟน แม้กระทั้งแม่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าแล้วจะเอาเข้ากลุ่มแต่แรกทำไม เราคิดทั้งคืนและตัดสินใจได้ว่าเช้าเราจะโทรบอกน.พอเช้าเราตัดสินใจโทรบอกน.ว่าเราอยากอยู่กันแค่ 2 คนจริงๆเพราะอจ.บอกเองว่าคุณภาพงานต้องเท่ากับจำนวนคนแล้วเราต้องการคนช่วยคิดช่วยทำไม่ได้อยากตามอยากบอกตลอด บัดนั้นตั้งแต่วางสายไป น.โทรหาทุกกลุ่มที่สามารถเอา น.เข้าได้ แต่ไม่มีเลยแม้แ้ต่ ห.เองก็ไม่(แถมเจ้าตัวโทรมาหา ก.ทำตัวเป็นคนเห็นใจเพื่อนบอกจะคุยให้พูดมายืดยาวสรุปก็เพราะไม่อยากให้ น.ไปอยู่ด้วย)ดีจัด แต่สุดท้าย ก. กับเราก็เห็นใจนางจริงๆ
เพื่อนอ่ะสุดท้ายทำข้อตกลงกันสัญญากันไว้ว่าจะไม่ทำตัวแบบนั้นอีกจะช่วยกันทำจริงๆน่ะจะไม่ตามแล้วน่ะ และเราก็เริ่มทำงานกันด้วยกันช่วงปิดเทอมแบบออนไลน์แรกๆ น.มาสายตลอดเรานัดกันเที่ยง น. เข้ามา 4โมงเย็นแล้วเราเลิกทำงานตอน 5 โมง เราออกนางออก ซึ่งเราทนไปประมาณอาทิตย์นึง ก.ก็ทนไม่ไหวเลยเตือน น.ไปตรงเพราะงานเหมือนเราทำกันอยู่ 2 คนเลยเหนื่อยมากกับนางหลังจากนั้นนางก็ ดีขึ้นๆ และแล้วพอใกล้เปิดเทอมประมาณ 1 เดือนเราก็เริ่มนัดเจอกันทำงานเพราะงานมันยากขึ้นเรื่อยๆมันก็ดีนะเจอกันช่วยกันทำ น.ก็ดีขึ้นด้วย พอใกล้เปิดเทอมได้อีก 2 อาทิตย์ ใกล้วันที่ อจ.นัดเจอเพื่อบอกว่าเปิดเทอมวันแรกต้องส่งอะไรบ้างและช่วงเปิดเทอมต้องเจอกับอะไรบ้าง ก.ก็โทรมาบอกว่า น.ไปเสนอตัวกับ ห. ว่าจะช่วยทำงาน แล้ว copy งานใน แคนวาที่เราทำด้วยกันอ่ะไปให้ ห. เกือบทั้งหมดเลย ไอเราก็ห้ะจริงหรอแล้วเข้าไปดูงาน ห. ว่าจริงมั้ย
ตอนนั้นความเชื่อใจที่เพิ่มขึ้นมาให้ น. ลดแบบลดเลยอ่ะ ไม่คิดว่าจะทำแบบนี้เลยอ่ะ หลังจากนั้นเรากับ ก.ก็สำเนางานและลบอันเก่าออก และเพิ่มสิทธ์เราคนเดียวที่เข้าได้เลยทันที ถึงจะไม่ทันแล้ว แต่ก็เป็นบทเรียนสำคัญเรากับ ก.เลย หลังจากนั้นเราก็ไปพรีงานกับอจ.และตอนนี้ น.ก็ยังไม่มาเจอเราเลยทั้งๆที่วันที่พรีงานนางก็รู้ว่าจะต้องไป แต่ยังดีที่เราได้รับคำชมจากอจ.เพราะเราเป็นกลุ่มแรกๆเลยที่นำเพื่อนแล้วผ่าน แต่หลังจากนี้แหละจะเป็นยังไงต่อ เพราะงานที่ต้องส่งชิ้นถัดไปคืองานที่เราทำมาตลอดปิดเทอม แล้วส่งวันเปิดเทอม
โดนเพื่อนในกลุ่มcopyงานไปให้เพื่อนนอกกลุ่มแถมเป็นงานส่งแข่งระดับประเทศ
ขอเริ่มเรื่องจาก มีเพื่อนของหนูคนนึงนามสมมุติว่า น. เป็นเพื่อนในกลุ่มของหนูเอง เราเรียนสาขาเดียวกัน เป็นเพื่อนกันมา 3 ปีได้ ทำงานกลุ่มด้วยกันมาหลายครั้งโดยปกติจะจับกลุ่มกับคนในกลุ่มด้วยกันเอง เพื่อนในกลุ่มทำงานด้วยก็เหนื่อยใจ เพราะรู้ว่าเป็นคนไม่ค่อยเอางานถ้าไม่บอกให้ช่วยทำก็ไม่ทำ ซึ่งหนูเคยเจ็บใจกับสิ่งที่ น. ทำมาก่อน ทั้งเรื่อง ขอยืมของหนูไปแล้วเอาไปให้น้องหมากัดแล้วซื้อของที่มันไม่เหมือนเดิมมาให้ คือหนูไม่ได้โกรธที่มันถูกแต่หนูโกรธที่มันใช้งานไม่ได้แถมไม่รักษาของอีก(ย้ากกจะลุกเป็นไฟ) กับอีกเรื่องที่ น.ขอยืมการบ้านงานคำนวณไปลอกซึ่งไอเราก็เข็ดจากครั้งที่แล้วแต่ก็ต้องจำยอมเพราะน.มาขอต่อหน้า แต่ครั้งนี้เจ็บจริงยืมไปแล้ววันที่ต้องส่งนางไม่ยอมตื่นมาเรียน เพื่อนโทรตามหลายคนแล้วก็ไม่ยอมรับจนใกล้หมดคราบเรียนยังดีอจ.ให้ส่งก่อนบ่าย แต่ใกล้ถึงเวลาแล้วหนูเลยจำใจทำใหม่
แต่พอมาใกล้ช่วงปิดเทอมที่จะขึ้นปี 4 อจ.บอกให้จับกลุ่ม 4 คน ซึ่งครั้งนี้เป็นโปรเจคแข่งและเป็นโปรเจคทั้งเทอมของปี 4 แล้วหนูได้จับกลุ่มกับเพื่อนอีก 3 คนไว้ เพราะเราคุยกันไว้ก่อนหน้านี้ แต่พอใกล้ปิดเทอม อจ.ได้นัดมาประชุมที่มอเพื่อคุยรายละเอียดและบอกให้ทุกกลุ่มมีสมาชิกได้ไม่เกิน 3 คน พวกหนูเลยได้ตัดสินใจแยกออกเป็น 2 กลุ่มกลุ่มละ 2 คน ซึ่งหนูในคู่กับ ก.ที่เป็นเพื่อนในกลุ่ม จังหวะนั้น น. ได้เดินมาฟังที่พวกหนูคุยกัน ก.เลยได้ถามว่าจะอยู่กับใครนะ
ไอเราช็อคเพราะนางบอกจะอยู่กับเรา ซึ่งไม่เคยชวนโว้ยยย555 บัดนั้นเล๊กลั๊กเลยล่ะ แต่เราบอกไปว่ากลุ่มเดิม น.ล่ะไม่อยู่หรอ น.บอกเค้าบอกเต็มอ่ะดิ เพื่อน. ที่น.มีอะไรนางก็จะปรึกกษาขอสมมุติชื่อว่า ห.(กลุ่มที่copyเรา)เค้ายังไม่ให้น.อยู่ด้วยเราคิดหนักเลย แต่ ก.ใจอ่อนเลยให้อยู่ด้วยเราก็ยอมรับความคิดเพื่อนไม่อยากเอาความรู้สึกมาปนกับงานเราก็ส่งรายชื่อไปแต่เราก็คิดอยู่ดีเพราะงานมันหนักแน่ๆเราเลยขอปรึกษาทั้งเพื่อนก. พี่ แฟน แม้กระทั้งแม่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าแล้วจะเอาเข้ากลุ่มแต่แรกทำไม เราคิดทั้งคืนและตัดสินใจได้ว่าเช้าเราจะโทรบอกน.พอเช้าเราตัดสินใจโทรบอกน.ว่าเราอยากอยู่กันแค่ 2 คนจริงๆเพราะอจ.บอกเองว่าคุณภาพงานต้องเท่ากับจำนวนคนแล้วเราต้องการคนช่วยคิดช่วยทำไม่ได้อยากตามอยากบอกตลอด บัดนั้นตั้งแต่วางสายไป น.โทรหาทุกกลุ่มที่สามารถเอา น.เข้าได้ แต่ไม่มีเลยแม้แ้ต่ ห.เองก็ไม่(แถมเจ้าตัวโทรมาหา ก.ทำตัวเป็นคนเห็นใจเพื่อนบอกจะคุยให้พูดมายืดยาวสรุปก็เพราะไม่อยากให้ น.ไปอยู่ด้วย)ดีจัด แต่สุดท้าย ก. กับเราก็เห็นใจนางจริงๆ