นักวิชาการก็ชี้ว่ามันไม่เป็นสากลมันอันตรายต่อการอยู่อยู่ร่วมกันและความขัดแย้งจะไม่มีที่สิ้นสุด เพราะ”เขมร”เหมือนจะยกกรณีที่กล่าวมามาเป็นข้ออ้างความชอบธรรมในดินเขตอดนพื้นที่…ถ้าเป็นกรณีที่ว่านี่อย่างดินแดนหมู่บ้านหนึ่งที่มีคนนุ่งโสร่งมีศาลาวัดเป็นศิลปอีกประเทศที่ติดกัน ประเทศนั่นก็สามารถเคลมได้นี่เป็นดินแดนเขาโดยไม่สนใจเอกสาร,สนธิสัญญาใดๆ แล้วก็จะนำเรื่องนี้ไปอ้างอิงฟ้องร้องในเวทีสากล ถ้าใช้บรรทัดฐานที่ว่านี้นำมาใช้เชื่อแน่ว่าเขตแดนระหร่างประเทศทั่วโลกมีปัญหากันหมด…ตอนนี้เป็นห่วงฝ่ายเราจะแก้ต่างหรือสร้างความเข้าใจให้ทั่วโลก,ศาลระหร่างประเทศให้เข้าใจอย่างไร?.
เหมือน”เขมร”ยึดมั่นในอัตลักษณ์,ประเพณีว่าเป็นของเขา.