เพราะอะไร... คนจีนคนหนึ่งถึงฝันอยากใช้ชีวิตที่กรุงเทพฯ

ฉันถามตัวเองว่า... ทำไมถึงอยากหนีจากวันที่มืดครึ้ม ทำไมถึงโหยหาแสงแดด?
ฉันมักจะจินตนาการถึงวันพรุ่งนี้ และก็เสียใจกับวันวานบ่อยครั้ง
แล้วเคยมีสักครั้งไหม... ที่ฉันอยู่กับปัจจุบันจริง ๆ?
การขอให้ใครสักคนยอมรับ หรือความพยายามควบคุมทุกอย่าง
ท้ายที่สุด... ก็แค่พยายามมีชีวิตรอด
ยอมรับเถอะ... รู้สึกกับทุกอย่าง แล้วอยู่กับช่วงเวลานี้

เมื่อฉันอยู่กับตอนนี้ ทั้งบ้านเกิดที่มืดครึ้ม และกรุงเทพฯ ที่ร้อนแรงก็ถาโถมเข้ามาพร้อมกัน