เมื่อกี๊ไปซื้อยาร้านขายยาในห้าง เจอคนไทยตะคอกใส่เภสัชในร้านยา ตอนแรกเดินมาบอกว่า "อยากได้ยาหยอดตา" เภสัชก็พยายามถามอาการ ก็ไม่บอก ตอบแค่ว่า "จำกล่องได้ๆ ถ้าเอามาให้ดูก็รู้" ทีนี้ปัญหาคือยาหยอดตามีตั้งแต่ยาหยอดตาแก้แพ้ ยาหยอดตาฆ่าเชื้อ ยาหยอดตาฆ่าเชื้อผสมกับยาหยอดตาแก้แพ้ ยาหยอดตาสำหรับต้อกระจก ยาหยอดตาสำหรับต้อหิน ยาป้ายตาฆ่าเชื้อ น้ำตาเทียมแบบขวด น้ำตาเทียมแบบกระเปาะ แล้วอะไรอีกไม่รู้ ฟังมาได้แค่นี้ แต่ที่เห็นเขาชี้ รวมแล้วน่าจะราว 30-40 ยี่ห้อได้ ทีนี้ทางเภสัชถามว่าเอาเป็นยี่ห้ออื่นได้ไหม ก็ไม่ได้ จะให้หยิบเอาทุกอย่างมาให้ดู (ผมและลูกค้าต่างชาติอีก 3-4 คนผู้ซึ่งกำลังรอคิวตาปริบๆ) ถามว่าลักษณะกล่องเป็นยังไงสีอะไรก็ไม่บอก จะให้หยิบให้ดูอย่างเดียว เขาก็บอกว่ามันมีเยอะมากเลยนะ ช่วงราคาที่เคยซื้อหรือวิธีใช้ว่าวันละกี่ครั้งก็ไม่รู้ไม่บอก ทางเภสัชพาไปชี้ให้ดูบนชั้นที่มีเป็น 30+ ตัวที่ร้านมีก็หงุดหงิดบอกว่าควรหยิบมาให้ดูสิ ขู่ฟ้องด้วย น่าสงสารมาก
ผมมองว่าคนไทยมองการซื้อยาเป็นการซื้อพวกของใช้เครื่องประดับเกินไป ควรสโคปอาการให้เภสัชเขาหยิบ อยากได้หรือไม่อยากได้ยี่ห้อหรือราคาไหนก็ไปบอกเขาอีกที ไม่ใช่ให้หยิบยาทุกตัวที่มีในหมวดนั้นมาวางกองให้ดูเพราะตัวเองอยากได้อะไรก็ต้องได้ แถมร้านยาไม่ได้มีทุกยี่ห้อสักหน่อย คนอื่นเขาก็รออยู่ด้วย ถ้าอยากได้ยี่ห้อจำเพาะก็ต้องจำให้ได้บ้างสักนิด หรือจำกัดขอบเขตอาการไว้ให้ได้บ้าง ไม่ใช่ไปให้เขาหยิบทุกอย่างในร้านมาให้ดู ขนาดแค่จะมองเองยังมองไม่ได้เลย ไม่รู้สิ เหมือนเดินไปบอกพนักงานเซเว่นว่า "น้อง พี่ขอน้ำหน่อย" แล้วก็บอกไม่ได้ว่าน้ำสีอะไร ยี่ห้ออะไร ขวดสูงแค่ไหน รสชาติยังไง ไม่รู้ แล้วพอพนักงานเดินพาไปให้ดูที่ตู้ก็โมโหอีกงี้หรอ แถมไปพาลูกเขามาด่าอีก ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ
หรือชาวไทยว่ายังไง เภสัชควรเดินไปหยิบมาวางเรียงกันให้หมดเพราะติดว่าเป็นงานบริการมั้ย ส่วนผมมัน Introvert เกินจะไปสู้ด้วย ขออภัย
เอาจริงๆนะ ที่ตั้งกระทู้นี้แค่อยากจะบอกว่าผมท้อกับคนไทย ทุกวันจะต้องเจอคนไทยตรรกะพังๆอย่างน้อย 1 คนสักมุมนึง ถ้าคุณเป็นคนที่เห็นด้วยกับคนคนนั้นหรือคุณเป็นเจ้าตัวมาเองก็ออกมาอธิบายหน่อยว่าไม่ว่าจะงานไหนๆ จะเภสัชหรือพนักงานอะไร ถ้าเจอลูกค้าอยากได้แล้วไม่ให้รายละเอียดสักอย่างแต่จะให้ไปหยิบ คุณต้องการให้เกิดอะไร ให้พนักงานดังกล่าวหยิบกว่า 30-40 อย่างที่ไม่ซ้ำกันมาให้คุณดูหรอ อย่างน้อยก็ตอบเขาสักอย่างมั้ย คุณลักษณะมันยังไง ให้เขาสโคปให้มันแคบลงหน่อย คือท้อกับคนไทยมาก บอกตามตรงนะ ผมเกลียดคนไทยขึ้นทุกวัน จะแอนตี้ที่ผมบอกแบบนี้ก็ได้ แต่มันพังมาก พังไปหมดทุกอย่าง วิธีคิด วิธีกระทำ คนดีก็มี แต่คนบ้ามันเยอะ เยอะมาก เยอะขึ้นทุกวัน เห็นแล้วท้อ ตัวผมก็ไม่ได้ดีที่ไม่ได้ไปออกตัวปกป้อง แต่ก็ไม่เคยไปทำกริยาแบบนี้ข้างนอก
คนไทยกับระบบร้านยา
ผมมองว่าคนไทยมองการซื้อยาเป็นการซื้อพวกของใช้เครื่องประดับเกินไป ควรสโคปอาการให้เภสัชเขาหยิบ อยากได้หรือไม่อยากได้ยี่ห้อหรือราคาไหนก็ไปบอกเขาอีกที ไม่ใช่ให้หยิบยาทุกตัวที่มีในหมวดนั้นมาวางกองให้ดูเพราะตัวเองอยากได้อะไรก็ต้องได้ แถมร้านยาไม่ได้มีทุกยี่ห้อสักหน่อย คนอื่นเขาก็รออยู่ด้วย ถ้าอยากได้ยี่ห้อจำเพาะก็ต้องจำให้ได้บ้างสักนิด หรือจำกัดขอบเขตอาการไว้ให้ได้บ้าง ไม่ใช่ไปให้เขาหยิบทุกอย่างในร้านมาให้ดู ขนาดแค่จะมองเองยังมองไม่ได้เลย ไม่รู้สิ เหมือนเดินไปบอกพนักงานเซเว่นว่า "น้อง พี่ขอน้ำหน่อย" แล้วก็บอกไม่ได้ว่าน้ำสีอะไร ยี่ห้ออะไร ขวดสูงแค่ไหน รสชาติยังไง ไม่รู้ แล้วพอพนักงานเดินพาไปให้ดูที่ตู้ก็โมโหอีกงี้หรอ แถมไปพาลูกเขามาด่าอีก ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นจริงๆ
หรือชาวไทยว่ายังไง เภสัชควรเดินไปหยิบมาวางเรียงกันให้หมดเพราะติดว่าเป็นงานบริการมั้ย ส่วนผมมัน Introvert เกินจะไปสู้ด้วย ขออภัย
เอาจริงๆนะ ที่ตั้งกระทู้นี้แค่อยากจะบอกว่าผมท้อกับคนไทย ทุกวันจะต้องเจอคนไทยตรรกะพังๆอย่างน้อย 1 คนสักมุมนึง ถ้าคุณเป็นคนที่เห็นด้วยกับคนคนนั้นหรือคุณเป็นเจ้าตัวมาเองก็ออกมาอธิบายหน่อยว่าไม่ว่าจะงานไหนๆ จะเภสัชหรือพนักงานอะไร ถ้าเจอลูกค้าอยากได้แล้วไม่ให้รายละเอียดสักอย่างแต่จะให้ไปหยิบ คุณต้องการให้เกิดอะไร ให้พนักงานดังกล่าวหยิบกว่า 30-40 อย่างที่ไม่ซ้ำกันมาให้คุณดูหรอ อย่างน้อยก็ตอบเขาสักอย่างมั้ย คุณลักษณะมันยังไง ให้เขาสโคปให้มันแคบลงหน่อย คือท้อกับคนไทยมาก บอกตามตรงนะ ผมเกลียดคนไทยขึ้นทุกวัน จะแอนตี้ที่ผมบอกแบบนี้ก็ได้ แต่มันพังมาก พังไปหมดทุกอย่าง วิธีคิด วิธีกระทำ คนดีก็มี แต่คนบ้ามันเยอะ เยอะมาก เยอะขึ้นทุกวัน เห็นแล้วท้อ ตัวผมก็ไม่ได้ดีที่ไม่ได้ไปออกตัวปกป้อง แต่ก็ไม่เคยไปทำกริยาแบบนี้ข้างนอก