เรามีปัญญากับเรื่องนี้มาปีหนึ่งแล้วซึ่งยังแก้ไขไม่ได้ เราขอเริ่มเรื่องเลย มันเกิดขึ้นมาตอนแรกในเทอม2 แล้วคนที่ล้อเราว่า เราเป็นแฟนกับคนที่เราไม่ได้ชอบ(จริงๆ คือเกลียดไอ้คนนั้นมากเลย แต่ไอ้คนนั้นมันก็เป็นเพื่อนกับคนที่มันล้อเราอีก) เป็นพวกผู้ชาย บอกตรงๆ เลยว่าโรงเรียนที่เราเรียนอยู่ส่วนใหญ่มักจะมีแต่พวกเด็กเกเรเลยไม่แปลกที่จะเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันเริ่มจะหนักเกินไปแล้ว เราขอใข้นามสมมุเพื่อนคนที่ล้อเราบ่อยสุดว่า A นะ
ซึ่งตอนที่จะล้อมักจะพูดตลอดเวลาที่พวกผู้ชายมากวนหรือแกล้งจนเราหงุดหงิดล่ะจะด่า พวกมันมักจะพูดว่า "เห้ย ไอ้....เก็บแฟนมึjหน่อยดิ" หรือบ้างทีจะเรียกเราเป็นชื่อของคนคนนั้น ซึ่งตอนล้อแรกๆ เราก็ไม่ค่อยตอบโต้อะไรแต่พอมันนานไปเรื่อยๆ จนวันก่อนวันปัจฉิมของรุ่นพี่ เรานั่งคุยเล่นกันกับเพื่อนล่ะ Aคนที่ล้อเราก็มานั่งด้วย แล้วอยู่ๆ มันก็พูดว่า "เห้ย เดี๋ยวคืนนี้ไอ้...ไปหาเด้อ มันบอกว่าจะพาไปป่าอ้อย" หลักจากจบประโยคนั้นไป จากสีหน้าของเราที่กำลังยิ้มแย้มคุยกับเพื่อนมันก็เปลี่ยนไปเลย ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆ ล้อกันยังไม่พอ ยังจะไม่ให้เกียรติกับมารยาทอีก
แล้วก็มีอีกเรื่องหนึ่งตอนนั้นหมาของเราเสียแล้วคือเราใจสลายมาก พอมาถึงโรงเรียนเราคือซึมไปเลยแบบไม่อยากจะเรียน พอถึงเวลาเรียนตอนนั้นซึ่งครูเขาไม่อยู่เพราะไปเอาเอกสาร เรานั่งคุยกับเพื่อนและพูดเรื่องหมาของเรา แล้วคือตอนนี้นเรากลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วร้องไห้ พอพวกเพื่อนAมันเดินเข้ามาในห้องพอดี Aมันก็พูดเลยว่า " มึjอกหักที่ไม่...ไม่รับรักหรอ" แล้วเพื่อนคนอื่นๆ ในนั้นคือหัวเราะตามกันหมดยกเว้นไอ้คนคนนั้นกับเพื่อนในกลุ่มของAคนหนึ่ง ตอนนั้นคือแบบอยากแร๊บด่ามาก คนอะไรมันจะไม่จิตสำนึกหรือมารยาทอะไรเลย เห็นคนอื่นร้องไห้แต่ยังล้อต่ออีก
เราขอระบายมาแค่นี้แล้วกันไม่งั้นจะยาวกว่านี้แน่นอน555
มีวิธีตอบกลับกับการที่คนอื่นบ้อว่าเราเป็นแฟนกับคนที่เราไม่ได้ชอบไหม
ซึ่งตอนที่จะล้อมักจะพูดตลอดเวลาที่พวกผู้ชายมากวนหรือแกล้งจนเราหงุดหงิดล่ะจะด่า พวกมันมักจะพูดว่า "เห้ย ไอ้....เก็บแฟนมึjหน่อยดิ" หรือบ้างทีจะเรียกเราเป็นชื่อของคนคนนั้น ซึ่งตอนล้อแรกๆ เราก็ไม่ค่อยตอบโต้อะไรแต่พอมันนานไปเรื่อยๆ จนวันก่อนวันปัจฉิมของรุ่นพี่ เรานั่งคุยเล่นกันกับเพื่อนล่ะ Aคนที่ล้อเราก็มานั่งด้วย แล้วอยู่ๆ มันก็พูดว่า "เห้ย เดี๋ยวคืนนี้ไอ้...ไปหาเด้อ มันบอกว่าจะพาไปป่าอ้อย" หลักจากจบประโยคนั้นไป จากสีหน้าของเราที่กำลังยิ้มแย้มคุยกับเพื่อนมันก็เปลี่ยนไปเลย ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆ ล้อกันยังไม่พอ ยังจะไม่ให้เกียรติกับมารยาทอีก
แล้วก็มีอีกเรื่องหนึ่งตอนนั้นหมาของเราเสียแล้วคือเราใจสลายมาก พอมาถึงโรงเรียนเราคือซึมไปเลยแบบไม่อยากจะเรียน พอถึงเวลาเรียนตอนนั้นซึ่งครูเขาไม่อยู่เพราะไปเอาเอกสาร เรานั่งคุยกับเพื่อนและพูดเรื่องหมาของเรา แล้วคือตอนนี้นเรากลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วร้องไห้ พอพวกเพื่อนAมันเดินเข้ามาในห้องพอดี Aมันก็พูดเลยว่า " มึjอกหักที่ไม่...ไม่รับรักหรอ" แล้วเพื่อนคนอื่นๆ ในนั้นคือหัวเราะตามกันหมดยกเว้นไอ้คนคนนั้นกับเพื่อนในกลุ่มของAคนหนึ่ง ตอนนั้นคือแบบอยากแร๊บด่ามาก คนอะไรมันจะไม่จิตสำนึกหรือมารยาทอะไรเลย เห็นคนอื่นร้องไห้แต่ยังล้อต่ออีก
เราขอระบายมาแค่นี้แล้วกันไม่งั้นจะยาวกว่านี้แน่นอน555