เรามีเรื่องอยากเล่า คือ เราเจอคนที่เค้าเกลียดเรา ทั้งๆที่เราเคยสนิทกัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยทำงานที่เดียวกัน เคยสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน
มาส่งเรากลับห้องพัก แล้วเราเห็นน้องน่ารักดี นิสัยใช้ได้ เลยแนะนำพี่ที่รู้จักกันให้
จนเค้าได้คุยกันได้คบกัน เราเชียร์เค้ามากๆ จนตอนนี้เค้าคบกันมา 1 ปีละ
แต่เราเรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงที่เค้าสองคนได้คบกันแล้วสักพัก เราได้ออกจากงานซึ่งก็ไม่รู้เพราะอะไร
หัวหน้าให้เราออกจากงาน น้องก็ยังทักมาปกติคุยกันได้ตลอด จนอยู่ๆวันนึงน้องมาหาแฟนเค้า
อ้อแฟนเค้ากับสามีเราทำงานที่เดียวกันและสนิทกัน เราพักแฟลตหอพักเลยสนิทกันหมด
น้องก็เริ่มไม่คุยกับเรา และน้องเป็นคนที่ชอบคิดว่าตัวเองดีที่สุด รู้ทุกเรื่อง น้องจะชอบ
พูดอวดอะไรที่เคยทำและ พูดอะไรในสิ่งที่คิดว่าตัวเองรู้ไปสะหมด แต่เราก็ไม่อะไรนะ
จนมันหนักขึ้นพูดแบบเค้าผ่านมาหมดแล้วในชีวิตนี้ เราผิดเองเรื่องที่นี้ที่ทนไม่ไหวกับความ
อวดฉลาดของน้องเราเลยลงสตอรี่ว่า หนุไม่ได้เป้นคนเดียวที่รู้และเคยทำทุกอย่างบนโลก"
หลังจากลงไป น้องก็เริ่มแซะเราไม่หยุด และก็เริ่มเข้าพวกกับคนที่เค้าไม่ชอบเรา เราพอรู้มาว่าก่อนหน้านี้
เค้าเอาเราไปพูดกันตอนที่เราไม่อยู่ แล้วน้องก็ลงว่าเรา แต่เราก็เงียบ แต่หลังๆเริ่มหนักขึ้น
และลงด่าเราทุกวันในสตอรี่ ในโน็ต แต่เราไม่ตอบโต้อะไรนะ เพราะเราสนิทกับแฟนเค้า
แต่แฟนเค้าจากคนสนิทกันเริ่มไม่คุยกับเราแต่กับแฟนเราคุยและทำงานด้วยกันปกติ
ก็รู้แหละว่าเค้าเป็นแฟนกันแล้ว เค้าคงคุยกันทุกเรื่อง แต่ที่เรางงคือ เราจบตั้งนานแล้ว น้องไม่เคยจบเลย
เห็นเราเงียบก็ยิ่งเอาใหญ่เลย บางที่ก็รู้สึกสงสารนะที่น้องเป็นแบบนี้ น้องมั่นใจในตัวเองมาก
มากจริงๆจนไม่เห็นหัวใครเลย เหยียดแซะเก่งมากๆและไม่ใช่แค่เราที่โดนคนเดียวคนที่ทำงาน
กับน้องก็โดน น้องจะสนิทกับอีกในที่ทำงานซึ่งคนนั้นก็เป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของเรา เราฝากงานให้
และสุดท้ายเค้า 2 คนก็เอาเราไปคุยกันสนุกปาก นินทาเราหนักมาก เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก
เราก็เป็นคนใจร้อนมากนะแต่เพราะคำว่า แฟนเรายังต้องทำงานกับแฟนเค้า เราเลยไม่อยากทะเลาะเลยปล่อย
แต่น้องไม่เคยหยุดเลย นับวันยิ่งหนักไปเรื่อย เราควรเปิดเลยดีไหม หรือเราควรปล่อยให้น้องแซะต่อไป
เจอคนที่เกลียดเรา
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยทำงานที่เดียวกัน เคยสนิทกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน
มาส่งเรากลับห้องพัก แล้วเราเห็นน้องน่ารักดี นิสัยใช้ได้ เลยแนะนำพี่ที่รู้จักกันให้
จนเค้าได้คุยกันได้คบกัน เราเชียร์เค้ามากๆ จนตอนนี้เค้าคบกันมา 1 ปีละ
แต่เราเรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงที่เค้าสองคนได้คบกันแล้วสักพัก เราได้ออกจากงานซึ่งก็ไม่รู้เพราะอะไร
หัวหน้าให้เราออกจากงาน น้องก็ยังทักมาปกติคุยกันได้ตลอด จนอยู่ๆวันนึงน้องมาหาแฟนเค้า
อ้อแฟนเค้ากับสามีเราทำงานที่เดียวกันและสนิทกัน เราพักแฟลตหอพักเลยสนิทกันหมด
น้องก็เริ่มไม่คุยกับเรา และน้องเป็นคนที่ชอบคิดว่าตัวเองดีที่สุด รู้ทุกเรื่อง น้องจะชอบ
พูดอวดอะไรที่เคยทำและ พูดอะไรในสิ่งที่คิดว่าตัวเองรู้ไปสะหมด แต่เราก็ไม่อะไรนะ
จนมันหนักขึ้นพูดแบบเค้าผ่านมาหมดแล้วในชีวิตนี้ เราผิดเองเรื่องที่นี้ที่ทนไม่ไหวกับความ
อวดฉลาดของน้องเราเลยลงสตอรี่ว่า หนุไม่ได้เป้นคนเดียวที่รู้และเคยทำทุกอย่างบนโลก"
หลังจากลงไป น้องก็เริ่มแซะเราไม่หยุด และก็เริ่มเข้าพวกกับคนที่เค้าไม่ชอบเรา เราพอรู้มาว่าก่อนหน้านี้
เค้าเอาเราไปพูดกันตอนที่เราไม่อยู่ แล้วน้องก็ลงว่าเรา แต่เราก็เงียบ แต่หลังๆเริ่มหนักขึ้น
และลงด่าเราทุกวันในสตอรี่ ในโน็ต แต่เราไม่ตอบโต้อะไรนะ เพราะเราสนิทกับแฟนเค้า
แต่แฟนเค้าจากคนสนิทกันเริ่มไม่คุยกับเราแต่กับแฟนเราคุยและทำงานด้วยกันปกติ
ก็รู้แหละว่าเค้าเป็นแฟนกันแล้ว เค้าคงคุยกันทุกเรื่อง แต่ที่เรางงคือ เราจบตั้งนานแล้ว น้องไม่เคยจบเลย
เห็นเราเงียบก็ยิ่งเอาใหญ่เลย บางที่ก็รู้สึกสงสารนะที่น้องเป็นแบบนี้ น้องมั่นใจในตัวเองมาก
มากจริงๆจนไม่เห็นหัวใครเลย เหยียดแซะเก่งมากๆและไม่ใช่แค่เราที่โดนคนเดียวคนที่ทำงาน
กับน้องก็โดน น้องจะสนิทกับอีกในที่ทำงานซึ่งคนนั้นก็เป็นแฟนกับเพื่อนสนิทของเรา เราฝากงานให้
และสุดท้ายเค้า 2 คนก็เอาเราไปคุยกันสนุกปาก นินทาเราหนักมาก เราไม่ใช่คนดีอะไรหรอก
เราก็เป็นคนใจร้อนมากนะแต่เพราะคำว่า แฟนเรายังต้องทำงานกับแฟนเค้า เราเลยไม่อยากทะเลาะเลยปล่อย
แต่น้องไม่เคยหยุดเลย นับวันยิ่งหนักไปเรื่อย เราควรเปิดเลยดีไหม หรือเราควรปล่อยให้น้องแซะต่อไป