ทำยังไง เมื่อความรักอิ่มตัวขี้น

สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่องของความรักของหนุ่มสาว ที่คบกันมา 4 ปี แล้ววันหนึ่งต้องมาอยู่ในจุดที่มันอิ่มตัวไปแล้ว งั้นมาเข้าเรื่องเลย นะคะ เรากับแฟนคบกันมา 4 ปีแล้ว คือช่วงแรกๆ เรารักแฟนเรามากๆ แต่ช่วงนั้น แฟนเราติดเพื่อน และทะเลาะกันบ่อยมาก ทำให้เราระแวง และร้องไห้หนักใจทุกวัน เพราะกลัวว่าแฟนจะชอบคนนั้นคนนี้ พอเวลาผ่านไปเป็นปีๆ ก็รู้นิสัยธาตุแท้ของกันและกัน บางทีอาจะรับไม่ได้ แต่ก็ต้องยอมรับให้ได้ เพราะต่างคนต่างนิสัยแตกต่าง ต่างคนต่างไม่ชอบนิสัยบางอย่างของแต่ละคน แต่ต้องยอมรับกันให้ได้ เพื่อประคับประคองชีวิตคู่  ตอนนี้เขากับเราก็ออมทองด้วยกัน แล้วอยากได้อะไรขอแค่บอก เขาก็ซื้อให้ จะไปกินนั้นกินนี่ ก็หารกัน บางที เราไม่มี เขาก็จ่าย เขาไม่มีเราก็จ่าย อันนี้คือไม่ใช่ปัญหา แต่ที่เป็นปัญหาก็คือนิสัยของเราไม่เข้ากัน เขาชอบรสนิยมแบบนี้ แต่เราไม่ชอบรสนิยมแบบนี้ แต่ว่า แต่ก่อนเขาติดเพื่อน แล้วเคยแอบคุยกับแฟนเก่า เราก็ให้อภัย พอมาตอนนี้ เขาเบาลงแล้ว เลิกบุหรี่ให้ แต่กลับเป็นเราเองที่อิ่มตัว  มาอิ่มตัวตอนที่เขามีแค่เราคนเดียว เพราะอะไรที่อิ่มตัวเพราะว่า คืออย่างที่บอก ไม่มีใครทนกับสิ่งเดิมๆได้ตลอดชีวิตค่ะ เพราะนิสัยและรสนิยมเราต่างกันมาก เขาชอบ เราไม่ชอบ แบบนี้อะค่ะ เลยทำให้เราเบื่อ จากที่เคยรักเขามากๆ หวงมากๆ ก็เป็นความรู้สึกที่แบบว่า จะมีก็ได้ ไม่มีก็ได้ แต่กลับกัน แต่ก่อนเขาเป็นคนที่รักอิสะ พอตอนนี้เขาอยากจะอยู่กับเรา และดีกับเรากว่าแต่ก่อน คือเราก็เห็นใจเขาด้วย ถ้าบอกกับเขาไปว่า เราอิ่มตัวนะ เราอยากใช้ชีวิตคนเดียว แต่เขาเป็นคนที่คิดไม่ตรงกับเราอะค่ะ เขาจะคิดว่า เห่ย มีคนใหม่หรือเปล่า แอบคุยกับใครหรือเปล่า อย่าให้ได้รู้นะจะจัดการทั้งสอง แล้วก็กลัวเขาเสียใจด้วยค่ะ เพราะว่าตอนนี้เขาดีกับเรามากๆ  แต่สุดท้ายเราไม่เลือกเขา แบบนี้อะค่ะ กลัวไปหมด แต่อีกความคิดหนึ่งคือ อยากจะลองออกมาใช้ชีวิตคนเดียว เพราะคำว่าอิ่มตัวค่ะ เราเป็นคนเลี้ยงหมูนะคะ ที่บ้าน เขาเป็นทหารเกณฑ์ ฐานะก็ไม่ได้รวยมากค่ะ เรากับเขา แต่ทำไมเราเลี้ยงหมูแบบนี้อะค่ะ ชวนเขาไปสวนด้วย เราถามเขาว่า เหม็นมั้ย รังเกียจมั้ย ปากเขาบอกว่าไม่ แต่การกระทำคือ ไม่อยากเข้าไปใกล้คอกหมูอะค่ะ แต่เราก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็รู้แหละ และอีกเรื่องหนึ่งคือ เขาเป็นคนที่ชอบเรื่องsex แต่เราอะไม่ชอบ เขาจะชอบชวนเราบ่อยมาก เราปฏิเสธตลอด แต่ก็เข้าใจนะคะ ว่าเป็นเรื่องปกติ แต่ฟิวคือไม่ค่อยชอบค่ะ และอีกอย่างก็กลัว กังวล ด้วย ว่าถ้าพลาดขึ้นมาละ จะทำไง เพราะทางบ้านเขาก็ไม่มีเงินเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็มีพออยู่พอกินค่ะ  แล้วก็กลัวว่าถ้าพ่อแม่ของเรารู้ ท่านจะผิดหวังในตัวเราขนาดไหน ความรู้สึกประมาณนี้ค่ะ เขาก็ขอเราตลอด พอเราไม่ให้ก็โกรธ  บางพูดไปแล้วเขาไม่เข้าใจก็โมโหค่ะ พอเวลาขับรถมอไซไปด้วยกัน มีช่วงหนึ่งที่เขาโมโห เรื่องนี้ที่ขอแล้วไม่ให้ แล้วก็ทะเลาะกันอะค่ะ เพราะเขาก็ไม่เข้าใจเรา เลยบิดมอไซขี่เร็วมาก เราเลยพูดว่า ถ้าไม่ห่วงชีวิตตัวเอง ก็ห่วงชีวิตคนอื่นบ้าง เขาก็พูดว่า ถ้าจะตายก็ตายทั้งสองนิแหละ แบบนี้เลยค่ะ จึงทำให้เราเบื่อ อิ่มตัว เพราะเรื่องที่นิสัยเราเข้ากันไม่ได้ แต่ไม่กล้าพูดตรงๆกลัวเขาเสียใจ แบบว่า มาบอกเลิกในวันที่เขามีเราคนเดียว เราก็เลยปล่อยให้เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ถ้าวันไหนเขาไม่อยากอยู่กับเราแล้ว คือให้เขาไปเองค่ะ เราจะได้ไม่รู้สึกผิด



ปล. พี่ๆคนไหนมีความคิดเห็นยังไงบ้างคะ หรือควรทำยังไงดี