__กล้วยไม้ : ไอยเรศ __

ความเป็นมา (เดี๋ยวมาพิมพ์)

ปักหมุดหมายตรงเวลาที่อิฉันย้ายบ้านมาอยู่ที่อยู่ปัจจุบัน มัน 15 ปีผ่านไปแล้ว เหตุการณ์เกิดก่อนหน้านั้นน่าจะไม่นาน เพราะตัวเองมีกล้วยไม้วานิลลา (อาจจะไม่ใช่พันธุ์ที่เอามาทำน้ำหอมได้ แต่เป็นพันธุ์ไทยๆ) ได้มาจากไหนลืม แต่เอาโยนๆ ไว้บนต้นมะขามกลางแฟลต (บ้านหลวง) แล้วมันงอกงามอลังการมากมาย เคยมีดอกด้วย แต่ไม่มีปัญญาปีนไปถ่าย พอมันโตเกินไป หนัก เลยประกาศแจกไปที่กลุ่มเรือนกล้วยไม้
มันเป็นวัฒนธรรมที่ดีของคนพันทิป ดอท คอม ในสมัยนั้น ได้รับอะไรมาก็มักจะสรรหาสิ่งที่ตัวเองมี ส่งกลับคืนไปกำนัล (แปลว่าของขวัญ) แก่คนให้ อิฉันมีต้นไม้หลายชนิดได้มาจากการที่เขาส่งมาตอบแทน แบบเราไม่ได้ต้องการอะไรจริงๆ
ไอยเรศ 2 ต้นนี้ก็ได้คืนมาจากเพื่อนในเรือนกล้วยไม้ (คนรุ่นปัจจุบันอาจจะไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน มันอยู่ใกล้ๆ นี่แหละ 5555 แต่มันผีหลอกอยู่) เขาให้มาเป็นไม้นิ้ว (แปลว่าไม้ที่เพาะขึ้นมาแล้วฟูมฟักเลี้ยงดูจนได้ขนาดประมาณ 1 นิ้ว) อิฉันก็แขวนๆ ไว้ ให้เทวดาเลี้ยง
มันโตช้ามากพี่น้อง เพราะไม่ค่อยได้กินปุ๋ย ไม่รู้เปนไร ไม่ค่อยให้ปุ๋ยพืช (งกมั้ง) 15-20 ปีผ่านไป ภาพก็ไม่ค่อยได้ถ่าย เพราะรกเกิ๊น ชื่อคนให้มาอิฉันก็ลืมแล้ว หากระทู้เก่าก็ไม่มี
เมื่อวานนี้เอง ออกไปรดน้ำต้นไม้ที่แอบริมบ้านใต้หลังคา (เปนพวกไม้ไม่ชอบแดด) ทั้งที่ฝนตก แล้วจึงได้เห็นไอยเรศไม้นึง บานแฉ่งงงงงง....ออกมาดังนี้กำลังจะโรยแล้ว ไม่ค่อยได้เข้าไปเรือนฯ เพราะฝนตก เกือบพลาดไปแล้วเรา

บางคนอาจจะตกใจ+ถอดใจ ทำไมมันนานขนาดนั้น มันเปนแบบนี้จริงๆ ค่ะ โดยเฉพาะไม้ไทยแท้ มันหัวดื้อ จำได้ว่าพ่ออิฉันปลูกไม้ไทยจำนวนมากๆๆๆๆๆ (สมัยก่อนไม่มีไม้เพาะมีแต่ไม้เก็บจากป่ามาขาย) เอาคนคนเลี้ยงตายจากก็ไม่ได้เห็นดอกค่ะ

เจ้าของเขาผ่านมาเขาน่าจะจำได้ อย่าลืมทักทายกันนะ