❤️❤️❤️ แลฟ้ายามราตรี (กลโคลงฉบัง) ❤️❤️❤️

ยามราตรีหมอกมัวทั่วพนาศ เสียงจักจั่นขับขานสะท้านไหว แสงจันทร์เพ็ญเย็นชื้นระรื่นใจ แต่เงาไม้กลับเคลื่อนเหมือนมีคน ยินเสียงครวญหวีดแว่วจากแนวป่า คล้ายเสียงผ้าขาวพรายร่ำคร่ำบ่น ผีตายโหงโศกเศร้าระทมทน ยั

(โคลงกลบท มอมเขมือบหาง)​ จันทร์กระจ่างพร่างฟ้า   แพรวพรายแสงส่องพรรณราย​        แช่มช้อยอร่ามเรื่อเรืองฉาย​     &n

คล้ายจันทรา ดารา คราอับแสงแลมืดมน อ่อนแรง แห่งสุกศรีกาลอาทิตย์ ลาฟ้า นานราตรีใครคนนี้ เหมือนไม่ อยากหายใจ โลกใบเดิม สดใส ไม่เหมือนเก่าฤดูกาล แปรเร้า เข้ายุคใหม่ไร้พรรษา ฟ้าคราม มาลย์งามวิไลขาดความรัก

https://youtu.be/9GQHpAfNJ7g?t=93 @.กลอนแปดสุภาพ.@ ##เงาจันทร์ฉาย## ❣️ @.ใต้เงาจันทร์เต็มดวงคราช่วงค่ำ ความทรงจำเก่าก่อนอาวรณ์หา คิดถึงเขาจำพรากหายจากมา นองน้ำตาเจ้ากรรมแทบพร่ำวอน 💓 @.ถึงข้างขี้นแห

แสงสุรีย์ สาดส่อง ต้องไอหมอก ดอกไม้งอก งามชื่น ระรื่นไหว ลมอ่อนพัด พาพร่าง ละอองไพร กลิ่นหอมไกล โรยรื่น ชื่นอารมณ์ ยามตะวัน ทาบฟ้า สีครามแจ่ม ดอกไม้งาม แซมโลก สวยสุขสม รอยยิ้มแย้ม แต้มผ่าน ม่านสายลม

( โคลงสี่สุภาพ ) ๏ อาบลมนอนห่มห้วง นภาผอง หมู่สกุณาปอง กล่อมให้ แสนภิรมย์ ท่วงทำนอง นำสุข- สมแล เพลินชื่นชมแมกไม้ ใหญ่น้อยเริงสราญ ๚ะ ๏ ขุนเขาแกร่งกล้าเนิ่น นานปี แปลงเปลี่ยนวารยัง ศรี สง่าล้ำ ทรนงย