สำหรับพนักงานนิติบุคคล

สวัสดีค่ะ เราเป็นพนักงานในคอนโดแห่งหนึ่งในกรุงเทพที่มีห้องเกือบ 1,500 ห้อง จากใจเลยนะคะคือสิ่งที่เหนื่อยที่สุดก็คือการรับอารมณืของลูกบ้านบางท่าน ลูกบ้านบางท่านก็คือพูดด่าทอและหยาบคายใส่เราโดนแทบทุกวัน คือบางอย่างมันก็เป็นกฎระเบียบของทางคอนโดซึ่งพนักงานไม่สามารถลดหย่อนหรืออนุโลมให้ได้ ไม่ใช่ว่าเราไม่เห็นใจนะคะ เราเห็นใจพวกคุณมากๆซึ่งถ้ามองว่าเราเป็นโดนเราก็รู้สึกแย่เช่นกัน แต่ในเมื่อมันเป็นตามขั้นตอน เป็นตามกระบวนการและบางอย่างเราไม่สามารถอนุโลมได้จริงๆค่ะ และยิ่งมีเรื่องของแผ่นดินไหวเข้ามาเรื่องเอกสารอะไรพวกนี้ก็มีบ้างที่ตกหล่นไป ไม่ใช่ว่าเราอยากจะให้มันพลาดนะคะ แต่ว่ามันมีหลายห้องจริงๆค่ะ เราพยายามที่จะอัพเดตเอกสาร พยายามที่จะคอยประสานงานให้ลูกบ้าน พยายามที่จะตอบแชทตอบเมล แต่ว่ามีเยอะมากจริงๆค่ะเพราะไม่ได้มีแค่ลูกบ้าน ไหนจะเป็นเมลจากสำนักงานใหญ่ เมลจากเอเจ้นท์ เมลจากเจ้าของห้องที่ตอนนี้ปล่อยเช่าอยู่ บลาๆๆๆ เยอะมากเลยค่ะ บางครั้งน่ะเราได้รับสารมาว่า นิติฯไม่ทำงานเลย นิติฯไม่ตอบแชทเลย นิติฯตอบช้า หลายอย่างที่นิติฯทำมันไม่เมคเซ้นต์ ทำงานบ้างหรือเปล่า พวกคุณทำงานกันยังไงให้มันช้าขนาดนี้ และเยอะแยะอีกมากมายนับไม่ถ้วนเลยค่ะ คือเหนื่อยมากจริงๆนะคะเวลาที่ได้เห็นหรือได้ยินอะไรพวกนี้ ไม่ใช่เราไม่สนใจนะ เราพยายามทำเต็มที่ที่สุดเท่าที่เราจะทำได้แล้ว วันนึงเราต้องรับเรื่องเป็นร้อยๆเรื่อง ต้องคอยตอบแชทและบางแชทกว่าจะตอบได้มันใช้เวลาค้นหาข้อมูล บางทีเรากำลังหาข้อมูลอยู่ก็มีคนมาติดต่อ เราก็ต้องลุกไปรับละ คนนี้เสร็จคนนั้นมาต่อๆๆ แล้วบางคนที่มาติดต่ออันนี้ก็ต้องหาข้อมูลให้เขาซึ่งตรงนี้มันก็ทำให้ห้องที่ทำค้างอยู่ล่าช้าไปอีก แล้วห้องนึงอะคิดซะว่ามีขั้นต่ำ2คน แล้วคุณลองเอา 1,500คูณ2 นี่คือขั้นต่ำนะคะ แล้วลองคิดดูนะคะ ว่าวันๆนึงเราต้องจัดการข้อมูล จัดการเอกสารของแต่ละท่านบางครั้งการจัดการกับเอกสารก็หมดแล้วค่ะวันๆนึง บางวันต้องทำงานเกินเวลาด้วยซ้ำเพราะอยากให้งานเสร็จเสียที แล้วคือบางท่านมาด่าเรา มาว่าเรา มาอารมณ์เสียใส่เรา คือเราก็มีความรู้สึกเหมือนกันนะคะช่วยให้เกียรติและช่วยเข้าใจเราหน่อย พูดกันดีดีก็ได้ค่ะ เราก็มีพ่อมีแม่เหมือนกัน ไม่มีพ่อแม่ใครอยากให้ลูกเจออะไรแบบนี้หรอกค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ มันอัดอั้นจริงๆ เราเห็นใจลูกบ้านนะคะว่าทุกท่านก็ต้องการได้อะไรที่ทันใจ แต่ช่วยเห็นใจด้วยค่ะ พนักงานมีไม่ถึง7คน ต้องมาดูแลลูกบ้านหลักพัน เหนื่อยใจจริงๆค่ะ