สวัสดีค่ะหนูเป็นเด็กอายุ14 พ่อเลิกกับแม่หนูตอนหนูเกิดทำใหัแม่ต้องเลี้ยงหนูกับพี่ชายหนู และมีพี่สาวของแม่อยู่ที่บ้านด้วยค่ะก็ช่วยกันทำมาหากิน ตั้งแต่หนูจำความได้หนูมีพี่เลี้ยง เค้าคอยอาบน้ำทำกับข้าวให้หนูกินและจัดตารางเรียนให้หนูตั้งแต่อนุบาลจนถึงประถมและไม่เคยให้หนูทำงานบ้านเพราะ[แม่หนูสั่งให้เค้าทำให้หนูทุกอย่าง] พอพี่เลี้ยงลาออกไปคนต่อมาก็เข้ามาดูแลหนูแทนเค้าก็ทำให้หนูทุกอย่างจนหนูทำไรไม่เป็น ตอนอยู่ที่ร.ร ตอนประถมหนูโดนเพื่อนล้อว่าไอเด็กเอ๋อไอเด็กออทิสติกเพราะหนูทำไรไม่เป็นสอบตกทุกวิชา[ตอนประถม] ทำให้มันกลายเป็นปมหนูลึกๆและพี่เลี้ยงคนล่าสุดก็ลาออกตอนหนูป.5 แม่เลยมาทำให้หนูแทน เค้าทั้งอาบน้ำให้หนูแปรงฟันทาครีม ทำงานบ้านและอื่นๆ และแม่หนูก็ไม่ให้หนูทำอะไรเลยจนกระทั่งวันนึงหนูบอกแม่ว่าอยากอาบน้ำเองไม่อยากทาครีมแล้ว ซึ่งแม่ก็บอกหนูว่า" กฎต้องเป็นกฎ ห้ามขัดคำสั่งกุ"และแม่ก็ขู่หนูว่าถ้าไม่ทำตามเค้าจะให้ไปอยู่กับพ่อ แม่จะได้สบาย ซึ่งหนูก็ต้องทำตามที่เค้าบอกโดยไม่เต็มใจเพราะไม่อยากอยู่กับพ่อ พอหนูขึ้นม.2แม่ก็ยังอาบน้ำแต่งตัวให้หนูอยู่ แม่หนูจะทาครีมให้หนูทั้งตัวเพราะบอกว่าอยากให้หนูสวย ทั้งที่ความจริงหนูก็ไม่ได้อยากสวยขนาดนั้นอีกอย่างนึงคือแม่ชอบให้หนูทาครีมแก้ผ้าแล้วตากพัดลมเพื่อให้ครีมแห้งแต่บางครั้ง พี่ชายหนูก็เปิดมาเจอหนูบ่อยครั้งทำให้หนูฝังใจ และอีกอย่างแม่หนูก็ดูหงุดหวิดง่ายสามารถว่าหนูได้ทุกเรื่องสามารถทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ และแม่ชอบบอกให้หนูขอโทษถ้าทำคนอื่นเจ็บ ตอนนั้นแม่แปรงฟันให้หนูและโดนเหงือกทำให้หนูสะดุ้งแทนที่แม่จะขอโทษหนูแม่กลับบอกว่าหนูแอ็บแอ้เรื่องเยอะ พอเท้าหนูเผลอไปโดนเท้าแม่โดยที่หนูไม่รู้ตัว พอแม่ให้หนูขอโทษหนูก็ขอโทษแต่พนมมือต่ำกว่าอกแม่ก็เลยว่าหนูยับๆ ทำให้หนูรู้สึกไม่แฟร์ตลอด และแม่ก็ชอบตีหรือหรือเล่นกับหนูแรงๆเช่นยิกแขนหนูจนแดงช้ำหรือตีหนูแรงๆ เวลาแม่ด่าหนูแรงๆหนูจะเงียบนิ่งตลอดแต่ก็หงุดหงิดในใจ หนูมีเรื่องกับคนในห้องตอนม.1และโดนบูลลี่หนักมากจนหนูอยากลาออก แม่หนูก็ไปเคลียกับครูให้พวกบูลลี่เลยไม่ได้ยุ่งกับหนูนั้นก็เป็นข้อดีของแม่หนูค่ะ และอีกเรื่องหนูมีเพื่อนคนนึงชื่อเนย วันนั้นเนยกลับบ้านกับหนูโดยนั่งรถแม่หนู แม่หนูให้คำแนะนำเนยในรถประมาณว่า เนยลูกเนยต้องลดน้ำหนักแบบพิมนะ[พิมคือหนูเอง] และแม่ก็ให้คำแนะนำกับเนยว่าเนยสวยกว่าตูนอีกนะและผิวดีหน้าตาดี นั้นแหละค่ะ แม่หนูชอบชมแบบกดคนอื่น ทำให้หนูอายเนยมากที่แม่หนูชมแบบนี้ หนูคุยเรื่องนี้กับแม่ แม่บอกว่าหนูไม่เข้าใจคำว่าหวังดีและแม่ไม่คิดว่าคำที่ตัวเองพูดนั้นผิดและบอกว่าหนูคิดมากไปเองแต่คำที่แม่พูดออกมามันก็หวังดีแต่มันจะดีกว่านี้ถ้าแม่ไม่พูดถึงคนอื่นด้วย
หนูนั้นมีอาการติดโทรศัพท์จนเข้าขั้นเสพติดแม่ชอบให้หนูนอนตอน3ทุ่มครึ่งแต่หนูนอนไม่หลับจึงชอบหยิบโทรศัพท์มาเล่นตลอดในทุกๆวัน แม่จับได้ว่าหนูเล่นโทรศัพท์บ่อยและขู่ว่าจะตีแต่หนูก็เลิกไม่ได้ สุดท้ายหนูก็โดนแม่ตีบ่อยจนแม่เอือมกับหนู อันนี้หนูยอมรับว่าผิดจริงๆแต่แม่ก็ให้หนูเล่นโทรศัพท์ตั้งแต่ที่หนูจำความได้พอแล้วก็มีช่วงนึงตอนปิดเทอมแม่ให้หนูเล่นจนดึกพอจะปรับเวลานอนปกติหนูก็เลยนอนไม่หลับ
นี่คือทั้งหมดที่หนูจะบอกกับทุกคน ทุกคนมีความคิดยังไงก็บอกหนูได้นะคะหนูจะได้ปรับแก้ตัวเองได้
แม่ของเราเป็นแบบนี้เราควรทำยังไง เราควรแก้นิสัยตัวเองตรงใหน
หนูนั้นมีอาการติดโทรศัพท์จนเข้าขั้นเสพติดแม่ชอบให้หนูนอนตอน3ทุ่มครึ่งแต่หนูนอนไม่หลับจึงชอบหยิบโทรศัพท์มาเล่นตลอดในทุกๆวัน แม่จับได้ว่าหนูเล่นโทรศัพท์บ่อยและขู่ว่าจะตีแต่หนูก็เลิกไม่ได้ สุดท้ายหนูก็โดนแม่ตีบ่อยจนแม่เอือมกับหนู อันนี้หนูยอมรับว่าผิดจริงๆแต่แม่ก็ให้หนูเล่นโทรศัพท์ตั้งแต่ที่หนูจำความได้พอแล้วก็มีช่วงนึงตอนปิดเทอมแม่ให้หนูเล่นจนดึกพอจะปรับเวลานอนปกติหนูก็เลยนอนไม่หลับ
นี่คือทั้งหมดที่หนูจะบอกกับทุกคน ทุกคนมีความคิดยังไงก็บอกหนูได้นะคะหนูจะได้ปรับแก้ตัวเองได้