ฝ่ามือกำสรดวิญญาณสลาย พลังเต็มสิบ รุนแรงระดับใด

จากฉากเอี้ยก้วยต้องการถามมารบูรพาเกี่ยวกับแม่ชีน่ำไฮ้  จึงใช้อีเคอซี  เซียวเซียงจื้อ  และคนหน้าดำ  จึงงัดฝ่ามือกำสรดฯ  สองท่าคือ  ยืดเยื้อชวนรำคาญ  และจิตทั้งหกไม่ปกติ  ร่ายฝ่ามือมือซ้ายตวัดวูบวาบพลังฝ่ามือก่อกำเนิดลมฝ่ามือห่อหุ้มบุคคลทั้งสามไว้  ร่างสามคนหมุนตัวตามลมฝ่ามือ  จากนั้นแผ่พุ่งพลังส่งร่างคนทั้งสามพุ่งไปถึงมารบูรพาดุจลูกธนู   ระยะห่างระหว่างเอี้ยก้วยกับมารบูรพาหลายวา  เพียงพลังครึ่งเดียว  พลังฝ่ามือของมารบูรพาไม่อาจต้านทานได้  จึงใช้ดรรชนีศักดิ์สิทธิ์  งอนิ้วดีดลมปราณอันแผ่วเบา  แผ่พุ่งพลังลมเล็กเรียวสายหนึ่ง  ติดต่อกันสามสาย  จึงสลายพลังฝ่ามือกำสรดไว้ได้  คนทั้งสามฟาดพื้นสลบไป

คนทั้งสามประกอบด้วยอีเคอซี  เซียวเซียงจื้อ  และคนหน้าดำ  อีเคอซี  เซียวเซียงจื้อ  น้ำหนักประมาณคนละ  60 - 70  กิโลกรัม  คนหน้าดำนี่ร่างกายสูงใหญ่เพราะฝ่ามือใหญ่โตและคิดจับเอี้ยก้วยโยนทิ้งจากเหลาเลย  ชั้นสอง  น้ำหนักอาจประมาณ 80 – 120  กิโลกรัม  สามคนหนักรวมประมาณ 250 กิโลกรัม  เอี้ยก้วยกับมารบูรพาระยะห่างกันหลายวา  ต้องไม่เกินจำนวน 10 วา  คำว่าหลายวา  ควรเป็น 7 – 8 วา  ดังนั้น  ระยะห่างคือ  ประมาณ  15  เมตร  คนทั้งสามถูกพลังลมจากฝ่ามือเอี้ยก้วยให้พุ่งดุจลูกธนู   ลูกธนูยุคโบราณ  ที่ 45 เมตร/วินาที   แต่ลมฝ่ามือนี้มีพลังดุจลมจากพายุเฮอริเคนระดับ 2  ที่มีความเร็ว   154 – 177 km/h  จึงจะสามารถพัดพยุงคนให้ลอยไปมาได้  (ข้อมูล  ลมพายุระดับปานกลาง  60–80 km/h  ทำให้คนทรงตัวลำบาก
ลมพายุระดับรุนแรง  100–120 km/h  พัดคนล้ม พัดวัตถุเบาปลิวได้  ระดับพายุเฮอริเคน  120–150+ km/h  พัดคนตัวปลิว ลอยข้ามหลายเมตรได้)
  
จากการที่คำนวณการส่งสามคนให้ลอยพุ่งดุจลูกธนูในระยะไม่เกิน 15 เมตร  เท่ากับเป็นพลังฟอร์ซ  60,000 นิวตัน และพลังจลน์  450,000 จูล

ในนิยายตอนที่พี่อินทรีพาเอี้ยก้วยมาฝึกที่ทะเลบูรพา  บรรยายว่า  คลื่นทะเลดุจภูเขาเล็กลูกหนึ่งถาโถมมา  (เนินเขาอาจเรียกว่าภูเขาเล็กก็ได้  เขาสูง 10 -20 เมตร  ภูเขาเล็ก (ไม่เรียกว่าเนินเขา)  เขาสูง 20- 30 เมตร)   ตอนฝึกกระบี่ไม้บรรยายว่า  ปลายกระบี่ไม้สามารถต้านทานคลื่นทะเลลูกใหญ่ (ข้อมูลทางอุตุนิยมวิทยา  คลื่นใหญ่ (Rough)  2.5 – 4 เมตร)  ในการบรรยายการฝึกพลังฝีมือในช่วง 10 ปีท้าย  ซึ่งเป็นการฝึกมือเปล่าแล้ว  กล่าวว่า  สามารถต้านทานระลอกคลื่นคลุ้มคลั่งได้  (ข้อมูลทางอุตุนิยมวิทยา  ระลอกคลื่นคลุ้มคลั่ง 4–6 เมตร  จากมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ หรือพายุโซนร้อน (Tropical Storm)  ดังนั้น  ข้อมูลสอดคล้องกันว่า  พลังกระบี่ไม้  พลังฝ่ามือที่ฝึกปรือกับทะเลบูรพา  ควรทำลายคลื่นสูง  2.5 เมตร -  6  เมตรได้

พลังนี้ทำลายคลื่นทะเลสูง   2.5  เมตรได้ในฝ่ามือเดียว  แต่หากพิจารณาจะเห็นว่าการปล่อยพลังฝ่ามือนี้กระทำในช่วงฟาดฝ่ามือ  หมายถึง  ในช่วงเวลา  0.3 วินาทีหรือระยะเวลาช่วงการฟาดหนึ่งฝ่ามือสร้างพลัง  พลังฟอร์ซ  60,000 นิวตัน และพลังจลน์  450,000 จูล  หากฟาดในช่วงสองสามวินาที  พลังสะสมจะเพิ่มพูนจนทำลายคลื่นทะเลสูง 6  - 10  เมตรได้ ในไม่กี่วินาทีก่อนคลื่นถึงตัว  ดังนั้น  สถานที่ฝึกปรือนี้  แต่แรกคลื่นก็สูงดุจภูเขาเล็กลูกหนึ่งถาโถม  ย่อมหมายถึงคลื่นสูง 10 เมตรโดยประมาณ  
 
เท่ากับว่าพลังฝ่ามือฯ   คำบรรยายจัดให้มีพลังรุนแรงกว่าวิชากระบี่ไม้
 
ปล.  ในแปดเทพฯ กล่าวว่า ต่อให้พลังฝ่ามือกร้าวแกร่งกว่านี้ ก็ไม่สามารถจู่โจมไกลกว่าห้าวา  แต่เอี้ยก้วยใช้พลังฝ่ามือกำสรด พลังฟอร์ซ  60,000 นิวตัน และพลังจลน์  450,000 จูล  จากระยะหลายวา ซึ่งจะประมาณว่า 5 วาก็ไม่ถูกต้องนัก หลายวาจะเป็น 6 - 7 วาก็ได้ 7 -8 ก็ได้ 8- 9 วาก็ได้ แต่ไม่อาจกล่าว่า สิบวาแน่นอน  
พลังฝ่ามือนี้  หากปล่อยพลังตรงแผ่พุ่งผ่านมวลอากาศข้างหน้าฝ่ามือพุ่งไปโจมตีผู้คนในระยะ  15 เมตร  
🔸 รูปแบบพลัง:  กระแสพลังคล้าย shockwave แบบกว้าง ไม่ใช่แค่ลมเบา  พลังที่เหลือถึงเป้า (หลังลดทอนจากแรงต้านอากาศ) ประมาณ 100,000 – 150,000 J  กระจายบนพื้นที่ราว 0.2 – 0.3 ตร.ม. (รูปฝ่ามือที่แผ่พุ่งตรง)
🔸 ผลกระทบต่อร่างมนุษย์:  ประเภทบุคคลผลกระทบที่น่าจะเกิดขึ้น
คนธรรมดา- กระดูกซี่โครง, แขน, หน้าอก หักทันที- ล้มพับ/กระเด็นไถลหลายเมตร- อวัยวะภายในบอบช้ำจากแรงกระแทกเฉียบพลัน- ถึงขั้นเสียชีวิตในทันที หากโดนตรงกลางลำตัว
ชาวยุทธ์ระดับกลาง- กระเด็นปลิวไป 4–6 เมตร- กระอักเลือดทันที- ปราณภายในเสียสมดุล/บาดเจ็บสาหัส- อาจสลบโดยไม่ทันตั้งท่า
ชาวยุทธ์ระดับสูง - สามารถยกฝ่ามือรับได้เพียง ครั้งเดียวเท่านั้น- หากรับไม่เต็มแรงอาจยังเจ็บภายใน- อย่างน้อยก็ถอยหลังหลายก้าว / ถูกผลักพ้นแนวต่อสู้
ในแปดเทพ  ใช้พลังฝ่ามือวัชระฟาดใส่ระฆังเหล็ก   หากเอี้ยก้วยปล่อยพลังฝ่ามือ  พลังฟอร์ซ  60,000 นิวตัน และพลังจลน์  450,000 จูล  
ตรงแผ่พุ่งผ่านมวลอากาศข้างหน้าฝ่ามือพุ่งไปโจมตีระฆังเหล็กยุคซ้องในระยะ  15 เมตร  
🔸 สมมุติฐานระฆังเหล็ก:ระฆังวัดยุคซ้อง มักหล่อเหล็กหรือสำริด หนา 1.5–3 ซม. เส้นผ่านศูนย์กลางระฆังประมาณ 80–150 ซม.
น้ำหนักมากกว่า 500 – 1,000 กิโลกรัม
🔸 ผลกระทบหากถูกพลังฝ่ามือ: พลังงาน 450,000 J ที่ปะทะเหล็กหนา → แปลงเป็น แรงกดอัด-กระแทก (compressive + impulse load) ตรงจุด
แม้ระฆังจะไม่แตก แต่พื้นที่กระทบจะเกิด รอยบุ๋มขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 10–15 ซม.  ลึกได้ประมาณ 5–15 มม. (0.5 – 1.5 ซม.) ขึ้นกับรูปทรงพลังที่แผ่  ถ้าหากจุดที่ฟาดเป็นจุดบางของระฆัง → อาจมี รอยร้าวเล็กภายในเนื้อโลหะ

ในแปดเทพบอกว่า  ยิงดรรชนีจากระยะไกลดับไฟเทียน  หลายวา  ก็คือ  10 -15 เมตร แต่หากนำค่าพลังลมฝ่ามือเอี้ยก้วย  พลังลมฝ่ามือกำสรดวิญญาณสลายที่คำนวณได้  มาคำนวณพลังลมแล้วจะพบว่า พลังลมฝ่ามือกำสรด  ดับไฟเทียนได้ในระยะไกล  20 - 30 เมตรได้สบาย   ถามว่าต้องยิงดรรชนีเป็นปราณยาวแบบดรรชนีเอกสุริยันเพื่อ  แค่ตวัดฝ่ามือครั้งเดียวจบครับ  กะแค่ไฟจากเทียนไข???  

ฝ่ามือเฉียวฟง  ฟาดฝ่ามือสามทบจากระยะ  15 วา  คุกคามผู้คนจาก  15 วา
เอี้ยก้วยฟาดฝ่ามือสร้างพลังลม  20 - 30  เมตร  (15 วา เท่ากัน)  มันอาจแค่ดับไฟเทียนได้  แต่พลังลมนี่  ถ้าคนพบเจอก็สะท้านขวัญแล้วล่ะครับ
เพราะไม่ได้ฟาดสามทบ  นี่ฟาดแค่ฝ่ามือเดียวเลย

ถ้าคำนวณพลังฟาดฝ่ามือของเอี้ยก้วยจากในระยะ  10 เมตร  คนกระเด็นไป  3-5 เมตร  ถ้าแรงฝ่ามือถูกจุดสำคัญก็บาดเจ็บปานกลางได้
กรณีเฉียวฟง  ทบสุดท้ายก่อนถึงเป้า 5 วา  พลังลมก็มาแล้ว  5 วาเท่ากับ 10 เมตร  พลังเอี้ยก้วยจากระยะ 5วา  มันก็คุกคามแล้วครับ  ขนาดทำคนกระเด็นไป 3-5 เมตร  และหากถูกร่างกายส่วนอ่อน  ก็บาดเจ็บได้  อาจมีผลขั้นซี่โครงหัก  กระดูกหัก  กระอักเลือดได้