สวัสดีครับผมทุกข์ใจมาก ไม่รู้จะหาทางออกยังไง ผมมีลูก2คน คนเล็กเป็น ผญ ติดบ้านไม่ไปไหน อีกคนเป็น ผช อายุ25 ผมก็แม่ของเขาแยกทางกัน
ทำให้ผมได้รับปัญหาเพียงคนเดียว ตอลูกเด็กๆผมส่งลูกเรียน รร ประจำจังหวัด เขาก็โดดเรียนติดเกม สุดท้ายก็เรียนไม่จบ อายุประมาณ15 เขาก็เริ่มติดเพื่อน
เที่ยวกลางคืน กลับเช้าทุกวัน ผมไม่ให้เงินแล้วก็แล้ว ผมยึดกุญแจรถ ทำทุกอย่างเขาก็ไปอยู่ดี จนตอนนี้เขาอายุ25ครับ ครอบครัวผมมีอาชีพค้าขาย
ผมตื่น6โมงเพื่อไปจ่ายตลาด ลูกชายผมก็พึ่งเข้าบ้าน ผมต้องมาเตรียมของคนเดียววิ่งหน้าวิ่งหลังกับลูกสาว ส่วนลูกชายผมนอนอย่างเดียวครับ
ปลุกให้มาช่วยงานที ปากจะฉีก ปลุก3รอบก็ลืมตาแล้วหลับตาต่อ จนถึงบ่าย3ค่อยลงมาช่วย ผมเหนื่อยมากๆเลยครับ พอเก็บร้าน ผมจะเก็บของในตู้ส่วนลูกสาวผมก็ล้างจาน แล้วตัวลูกชายผมแทนที่มันจะทำหน้าที่มันให้เสร้จ ค่อยไปนั่งดื่ม มันกลับนั่งดื่มก่อนค่อยมาล้างตอนดึกแบบดึกมากๆ ผมไปตามบอกมาให้เก็บของช่วยพ่อ เขาก็อารมณ์เสีย จะต่อย จะตีผม ผลักน่าอก ขึ้นกู  ใส่  ผมควรแก้ปห ยังไงครับ ลูกชายผมยิ่งอายุเยอะยิ่งไม่เกรงผม ก้าวร้าวขึ้นทุกวัน
ผมเหนื่อยจนอยากตายๆไปครับ ทุกวันนี้ผมพยายามพยุง พยายามอยู่ก็เพื่อลูกๆ แต่ลูกผมเป็นแบบนี้ ผมไม่รู้จะทำยังไงครับ ถ้าไม่ช่วยกันทำงานตรงนี้ห็ไม่มีอะไรกิน เขาเอาแต่เที่ยวอย่างเดียวไม่ตื่นมาหยิบจับอะไรสักอย่าง กลับ6โมงเช้าทุกวัน ผมบอกให้เขาไปทำงานที่อื่นให้รู้จักความลำบากเขาก็ไม่ไป
แถมดุ ขึ้นกู โวยวายทำลายข้าวของ ตะโกนใส่พ่อ ผมควรทำยังไงดีครับผมท้อใจมาก