เพื่อน(เคย)สนิท

วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องของผู้ชายคนนึงที่เขาเป็นเพื่อนผมตั้งแต่มัธยมปลายเราได้เป็นเพี่อนที่ดีต่อกันผมซึ่งคิดว่าเป็นแบบนั้น แล้ว มันดูเหมือนผมคิดแบบนั้นอยู่ฝ่ายเดียวขึ้นมหาลัยเราได้เป็น room mate กัน แต่มันแปลกมากที่ผมกลับรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่น่าอึดอัดมากเวลาอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าจะทำอะไรเขาก็จะเหมือนหักหน้าผม หรือพูดกันภาษาหยาบๆก็คือกวนนั้นแหละคับ ซึ่งมันอาจจะฟังดูปกตินะครับแต่ไม่ปกติตรงที่มันเยอะไปมาก บางครั้งทำเหมือนผมเป็นไออ่อน พอผมพูดกับเพื่อนเรื่องที่มันเป็นสาระเขาก็จะเริ่มทำเสียงแปลกเชิงทำให้ผมขาดความมั่นใจในการพูดต่อไป ทำให้ผมใม่ค่อยพูดกับใครต่อหน้าเพื่อนคนนี้เท่าไหร่นักเว้นแต่เป็นประโยคสั้นๆ เช่นถ้าเพื่อนคนอื่นคุยสัพเพเหระกับผมผมก็จะตอบตามปกติ แต่เวลาเพื่อนคนนี้มันเยาะเย้ยผมมันเหมือนมีมันแค่คนเดียวที่มีสาระได้ที่มีสาระได้ มันคนเดียวที่ดูเก่งได้ ซึ่งให้พูดกันตรงๆเขาเป็นคนที่เรียนเก่งเลยแหละคับ แต่เรื่องที่เขาหักหน้าผมมันไม่ใช่แค่เรื่องเรียนอะสิครับเพราะว่า แค่เพื่อนถามผมว่าบ้านเกิดผมอะมีที่เที่ยวที่ไหนบ้าง ผมก็ตอบไปว่าที่ไหน แล้วมันเป็นยังไง สวยยังไง ไอเพื่อนคนนี้ก็จะทำเสียงประมาณแบบ อู๊ววววววว แล้วก็ทำหน้ากวนใส่ ตอนนั้นผมก็โกรธแล้วผมก็ได้สวนไปว่าใครพูดกับไอ แล้วมันก็หัวเราะกวนผมอีก แล้วหลังจากนั้นผมก็เงียบไม่คุยอะไรต่อกับมันแล้ว ผมจะบอกทุกคนว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้มีครั้งเดียวเพราะถ้าแค่ครั้งเดียวผมคงไม่มาพิมพ์ระบายแบบนี้ 555 ซึ่งผมรู้สึกแย่มากๆ มันเสียความรู้สึกมากๆ ว่าเพื่อนที่เราคิดว่าเขาดีกับเรามาตลอด กลับมพฤติกรรมแบบนี้กับเรา ไม่เห็นค่าเราได้ขนาดนี้ มีอีกเหตุการณ์นึงครับทุกคน ที่ผมอยู่ห้องเพื่อนซึ่งมันก็อยู่ด้วย มันเป็นเพื่อนในเฟสกับแม่ผม แม่ผมท่านเป็นคนอารมณ์ดีครับ แล้วลงรูปอะไรตลกๆไปบ้าง ซึ่งทุกคนมีสิทธิ์ที่จะลงอะไรก็ได้ใช่มั้ยครับ แล้วมันก็เอาโทรศัพท์ของมันเปิดรูปแม่ผม แล้วชูใส่หน้าผม แล้วหัวเราะแบบกวน แบบเดิม ตอนนั้นผมก็ปรี้ดนะครับแต่ไม่ได้ทำอะไรรุนแรง แค่ถามมันไปว่ามีปัญหาอะไร แทนที่พ่อคนเก่งจะมีความสำนึกกลับยิ้มออกมาอย่างหน้าไม่อาย แต่มันก็แปลกๆที่แค่ก้มหน้าดูโทรศัพท์แล้วยิ้มไม่หันมามองหน้าผมอีก ที่ผมพิมไปเพราะความโกรธ อาจจะอ่านจับใจความไม่ได้มากต้องขออภัยด้วยนะครับ เพราะผมเต็มที่กับมันทุกอย่าง แม่ผมส่งของกินมาให้จากบ้านถึงหอพักนักศึกษา ก็จะมีของผม ของแฟนผม และของเพื่อนคนนี้ แม่ผมรักมันมาก มันขอมานอนบ้านแม่ผมไม่เคยปฏิเสธเลย มานอนบ้านผมบ่อยมาก บอกเลยว่ารู้สึกแย่มากๆครับ ในขณะที่แม่รักมันไว้ใจมันมากขนาดนี้ มันกลับมาทำแบบนี้ใส่
แต่ประวัติก่อนจะมาเป็นคนที่เรียนเก่งได้ขนาดนี้ก็ไม่ได้ดีมาก เขาเคยเกเรมาก่อนแล้วตอนเรารู้จักกับเขาเขาก็ดีกับเรานะครับแรกๆ แต่หลังๆผมคิดว่านี้เป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า ออกลาย นิสัยเดิมมันเริ่มเผยให้เห็นออกมาแล้วผมบอกก่อนนะครับก่อนหน้าที่เขามาชูรูปแม่ใส่ผม ผมไม่เคยก้าวล่วงพ่อแม่ของเขาเลย เพราะผมทราบดีว่าพ่อแม่ของใครใครก็รักซึ่งผมไม่เคยล้ำเส้นนั้นเลยครับ และทั้งหมดที่ผมเขียนมาเป็นเรื่องจริงที่แค่อยากจะแชร์ประสบการณ์ของตัวเองแค่นั้นครับปัจจุบันผมปลงแล้วครับอาจจะเพราะเราได้โตขึ้น จากการพบเจออะไรหลายๆอย่างแต่น่าแปลกที่พอได้เขียนได้นึกถึงมันกลับมีอารมณ์โกรธขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก และผลจากการณ์ที่ผมใจเย็นไม่ทำอะไรรุนแรงแม้อยากทำมากก็ตาม มันทำให้ผมได้เห็นชีวิตเขาที่ผมคิดว่าทุกคนรักเขา ทุกคนชอบเขาไม่ว่าจะด้วยสเน่หาอันใดก็ตามสิ่งเหล่านั้นไม่ได้จริงใจกับเขาเหมือนที่เขาไม่ได้จริงใจกับผม มันอาจจะเป็นผลกรรมของแต่ละคนก็ได้ครับ5555 ด้วยนิสัยของเขาที่เขาไม่สนใจคนอื่นถ้าจะเอาตัวรอดในมุมมองผมมันเป็นแบบนั้นนะครับสำหรับคนอื่นหรือตัวเขาผมไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง
และทั้งหมดนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผม ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่าน อ่านแค่สนุกๆพอนะครับ แค่อยากแชร์ประสบการณ์แค่นั้นเองครับผม ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ