ระบบอาวุโส

ผมรู้สึกอึดอัดกับระบบแบบนี้มาสักพักใหญ่ๆแล้ว และผมก็รู้สึกว่าระบบแบบนี้ไม่ได้ส่งเสริมให้เรารู้จกเคารพกันและกัน แต่เป็นการส่งเสริมการใช้อำนาจของคนที่อยู่มาก่อนหรื่อชั้นปีที่สูงกว่า ตั้งแต่ผมเข้ามาในรร.ที่ฝึกให้เราเป็นผู้นำ ผมก็ได้พบกับระบบแบบนี้เป็นครั้งแรก ในตอนแรกๆผมคิดว่ามันเป็นการฝึกเราให้มีความอดทน แต่พอนานๆเข้าผมกลับไม่คิดแบบนั้นอีกแล้ว ผมที่เป็นนักเรียนชั้นปีที่ตำ่ที่สุด หรือชั้นต่ำตามที่รร.ผมเค้าเรียกกัน ผมได้เจอกับหลายสิ่งที่ผมคิดว่าคนปกติเค้าไม่ทำกัน เช่น
    ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าแค่การต้มม่าม่ากินจะต้องขอพี่ก่อนเสมอ
    การช่วยถือของ ไม่ว่าจะเป็นของที่เบามากแค่ไหนเราก็ต้องไปช่วยถือ “ด้วยความเร็วแบบหนีตาย”
    การถูกบังคับว่าจะต้องไปช่วยพี่เตรียมของ
    การใช้คำพูด แค่คำว่า “ครับพี่” ก็เป็นเหมือนการเล่นหัวแล้ว แทนสรรพนามของรุ่นพี่ว่า “ท่าน”
    การขึ้นรถเมื่อถึงที่หมายที่รุ่นพี่จะลง เราต้องทำการประกาศ ว่าถึงจุดหมายแล้ว
    การปลุก การเชิญไปทานข้าว
    
แม้ใน รร. ของผมจะมีพระรูปร.5 ตั้งอยู่ และเป็นที่บูชา แต่ดันกลับเอาการเรียกชั้นอาวุโสที่น้อยที่สุดว่า ทาส
ผมเองก็คงทำได้แค่เพียงระบายอารมณ์เท่านั้น
ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน