ผมน้ำตาซึมน่ะเห็นใจรักวอลเลย์บอลทุกคนที่ได้ปลดปล่อยเสมือนเอาภูเขาออกจากอกได้ กลับมาคงจะกินหมูกะทะกันอร่อยแน่และที่สำคัญสุด”โค้ชอ๊อด” 3-4 วันที่ผ่านมาเบลอ..วินเวียนศรีษะคล้ายจะเป็นลมก็ดูได้ดม”เพยียวซีอิว)เดินตัวตรงมีรอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าบ้างหลังจากบึ้งมานาน..ขิบคุณนักวอลเลย์บอลทุกๆคนทั้งในสนามแข่งและเต้นอยู่ข้างสนามที่ยังให้คนไทยโล่งอกอีกเปราะหนึ่ง..