วันอาทิตย์อีกแล้วครับ…
พรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงาน
ผมเพิ่งรู้ตัวว่า…
การทำงานกับการใช้แรงไม่เหมือนกันเลย
ตอนหนุ่ม ๆ
ทำงานหนักแค่ไหนก็ไหว ถ้าใจมันลุย
แต่พออายุเกิน 50 ขึ้นมา
ผมรู้เลยว่า
งานที่ไม่ตรงใจ
ใช้พลังมากกว่ายกของหนัก
เวลาเจองานที่เรา “ฝืน” หรือ “ไม่ได้เลือกเอง”
แม้จะไม่ได้เหนื่อยกาย
แต่ใจมันหมดแรงแบบไม่รู้ตัว
แต่ถ้าเป็นงานที่เราชอบ
หรือมี “อิสระ” ในการจัดการ
แปลกดีครับ…
จะทำทั้งวันก็ไม่เหนื่อย
เพื่อน ๆ วัย 50+ รู้สึกเหมือนกันไหมครับ?
ตอนนี้คุณยังทำงานแบบ
“ใช้แรง” หรือ “ใช้ใจ”?
มีวิธีดูแลใจยังไง…
ให้ทำงานไหวไปจนถึงวันที่เราวางมือ?
มาเล่าสู่กันฟังนะครับ
ขอบคุณมากครับผม
“ทำไมยิ่งอายุมาก… ยิ่งรู้สึกว่า ‘ทำงาน’ กับ ‘ใช้แรง’ ไม่เหมือนกันเลย” (ชวนคุยกันครับ วัย 50+ ทำงานยังไงให้ใจไม่ล้า)
พรุ่งนี้ต้องตื่นไปทำงาน
ผมเพิ่งรู้ตัวว่า…
การทำงานกับการใช้แรงไม่เหมือนกันเลย
ตอนหนุ่ม ๆ
ทำงานหนักแค่ไหนก็ไหว ถ้าใจมันลุย
แต่พออายุเกิน 50 ขึ้นมา
ผมรู้เลยว่า
งานที่ไม่ตรงใจ
ใช้พลังมากกว่ายกของหนัก
เวลาเจองานที่เรา “ฝืน” หรือ “ไม่ได้เลือกเอง”
แม้จะไม่ได้เหนื่อยกาย
แต่ใจมันหมดแรงแบบไม่รู้ตัว
แต่ถ้าเป็นงานที่เราชอบ
หรือมี “อิสระ” ในการจัดการ
แปลกดีครับ…
จะทำทั้งวันก็ไม่เหนื่อย
เพื่อน ๆ วัย 50+ รู้สึกเหมือนกันไหมครับ?
ตอนนี้คุณยังทำงานแบบ
“ใช้แรง” หรือ “ใช้ใจ”?
มีวิธีดูแลใจยังไง…
ให้ทำงานไหวไปจนถึงวันที่เราวางมือ?
มาเล่าสู่กันฟังนะครับ
ขอบคุณมากครับผม