พอ ๆ กันนั่นแหละ ทั้งรัฐบาล ทั้งกองทัพ

ความขัดแย้งกับเขมร  
รัฐบาล  กองทัพ  ​ไม่เอาไหน  ไม่ได้เรื่องพอ ๆ กัน

เช้า 28 พค. ทหารเขมรโดนยิงตุยไปหนึ่ง
ถึงวันนี้ ยังไม่มีความจริงของเรื่องราวออกมา
ว่าสาเหตุคืออะไร  ใครเริ่ม  ใครผิดใครถูก  เกิดเหตุยังไง

เขมรได้ที ก็เล่นใหญ่ สร้างกระแสคลั่งชาติทันที
รัฐบาลไทยไม่ทันเกม มัวเงอะงะสามวาสองศอกจนโดนด่ารอบทิศ
แม้กระทั่งแบกยังทนไม่ไหว  ออกมาตำหนิว่ารัฐบาลจัดการปัญหาช้าเกินการณ์
มะงุมมะงาหราเป็นสัปดาห์ กว่าจะตั้งหลักได้บ้าง
โยนโครมให้กองทัพตัดสินใจได้เลยว่าจะเอาไง

กองทัพแรก ๆ ก็ฉวยโอกาสเป็นพระเอกอยู่หลายวัน   เหมือนจัดอีเว้นท์สารพัด
ปั่นกระแสเลือดเนื้อรักชาติหวงแผ่นดิน ปกป้องอธิปไตย
ทั้งที่เป็นงาน เป็นหน้าที่หลักแท้ ๆ

พอโดนรัฐบาลโยนการตัดสินใจให้ ก็ออกอาการ
ยังไม่ได้รบสักนิด  รับบริจาคแล้ว

เขมรใช้กลยุทธไปถึงศาลโลกแล้ว
รัฐบาลไทย ทหารไทย ยังมัวชิงบท ยังเอาแต่โยนความรับผิดชอบกันอยู่

ไม่อยากบอกว่า ไร้น้ำยาทั้งคู่


พวกอินฟลู และอยากฟูทั้งหลาย  ก็เอาใหญ่ ฆ่ามัน ๆ
เพียงแค่หวังได้ยอดวิว ยอดแชร์ ยอดไลค์ ยอดร่วมแสดงความเห็น
พวกเขียวเข้าเส้นยิ่งอาการหนัก
ออกมาเย้ว ๆ กันเต็มไปหมด
ว่า รู้ยัง ทหารมีไว้ทำไม

ทั้งที่ ควรตระหนักในความจริงที่ถูกต้องซะทีว่า ทหารมีไว้รบปกป้องประเทศ
ไม่ใช่มีไว้ทำรัฐประหาร มีไว้ปราบประชาชน
และทหารไม่ได้มีขีดความสามารถในการบริหารประเทศ

ยังมาเย้ว ๆ เรื่องทหารมีไว้ทำไมแบบไร้สติและปัญญา

เขมร เขาเล็กกว่า ศักยภาพทางทหารด้อยกว่า
แต่เขาเหนือกว่าด้านกลยุทธ์  เขาอิงปัญญา  มากกว่าอิงกำลัง

เมื่อไรรัฐบาลไทย กองทัพไทย คนไทยคลั่งชาติ จะคิดได้