ด.ช.วริทเด็กเปรตนรกส่งมาเกิด

กระทู้สนทนา
ทุกคนเคยเจอเพื่อนแบบนี้ไม
(เรื่องแต่ง 0.01% เรื่องจริง 99.99% )




ตัวละครหลัก

วริท - เด็กเxี้ยนรกส่งมาเกิด

๊ัณัฐชนน - ผู้เสียหาย

ผู้เสียหายอีกคน - ภาสกร (ผู้เขียนกระทู้ )


สวัสดีครับผมผู้เขียนกระทู้นี้ผมมีประสบการณ์จะมาเล่า
เป็นเรื่องราวสมัยตอนมัธยมต้นปี2-3 ผมมีเพื่อนอยู่หลายคนแต่ที่ผมจะมาเล่ามีตัวละครหลัก 3 คน คือ
ผมภาสกร และเพื่อนอีก 2 คน คือ ณัฐชนน กับวริท

______________________________________________

บทนำ
ผมกับวริทอยู่โรงเรียนเดียวกันตอนสมัยประถมแต่เราก็ไมได้สนิทกันมากมายหรอ
นิสัย - ด.ช.วริทตอนประถม เป็นเด็กร่าเริง เรียนเก่งมั้ง และชอบแกล้งนิดนึง เบียวอยู่ระดับหนึ่ง

และพอจบประถม
ผมก็ได้เข้ามัธยมผมได้เจอกับวริทอีกครั้ง

ตอนม.2
ผมกับวริทเพื่อนกันตอนม.2
สมัย ม.2

นิสัยร่าเริง พูดมาก ติดเกม เบียวมาก และชอบแกล้งเพื่อนโดยเฉพาะ ณัฐชนน
แต่ตอนม.2 ของวริทโดยรวมก็เป็นเพื่อนดีถึงจะมีบางมุมที่เลวไปบาง

แต่ม.2 ผมกับณัฐชนนยังพอทน

แต่ม.3 พวกผมพอเลย

และนี้เป็นประสบการณ์ที่จะเล่าผมกับณัฐชนนเจอมากับตัว และนี้คือวีรกรรมของด.ช.วริท

ข้อดีของวริท
เรียนเก่ง ทำงานดี มีอารมณ์ขัน ยิ้มเยอะ มีความสุขทั้งวัน

ข้อเสียของวริท
ปีญญาอ่อน ตาเหล่ ชอบแกล้งเพื่อน เอารองเท้าฟาดหน้าเพื่อน ชอบเอาโทรศัพท์เพื่อนไปเล่น
ไม่ทำงานที่ครูสั่ง ยิ้ม ไอxัส xีเxี้ย
ขยะสังคม ไม่ทำเวร ภาระคนอื่น สมองเด้กเxี้ยจิงๆ เxี้ยสุดๆ ยิ้มเหอะ

--------------------------------------------------------------------------------

ในวันพฤหัสบดี ที่ 5 มิถุนายน ค.ศ.20XX

ในวันนั้นผมล่อวริทว่าฟันส้มวริทก็ตบหน้า ตบหน้าไมเท่าหรอ แต่มันเอาปากกามาเขียนเสื้อนักเรียนของผมกับณัฐชนนด้วยไง และวันนั้นผมก็โดนแม่ว่าทำไมเสื้อเปื้อนแล้วไมรับผิดชอบ จงทุกวันนี้เสื้อตัวนั้นยังล้างหมึกปากกาไมออกเลย

ซึ่งวันนั้นผมคิดว่าสิ่งที่วริททำมันหนักแล้ว
แต่วันต่อมาหนักกว่า
( วริทเริ่มเอาจริง )


ในวันศุกร์ ที่ 6 มิถุนายน ค.ศ.20XX

ในคาบที่ครูปล่อยให้ทำงานค้าง ผมกับณัฐชนนเลยทำงาน แต่วริทดันเล่นเกมจนผมพูดว่า
ภาสกร : วริทไมทำงานหรอวะ
วริท : ก็กูไม่มีงาน
ภาสกร : เอา แล้วงานแก้ 0 ของละ
วริท : งานแก้ 0 ใกล้เสร็จแล้ว

ในตอนนั้นผมได้ล่อวริทว่าฟันเหลือง
แต่วริทมันคิดอะไรอยู่ไม่รู้ยิ้มพยายามจะเอาสมุดผมไปเพื่อจะฉีกกระดาษวาดรูปเล่นจงผมแย่งสมุดกับ     วริทแล้วณัฐชนนก็พูดว่า
ณัฐชนน : เฮ้ย ก็มีกระดาษไม่ใช้หรอวะ แล้วจะไปแย่งสมุดภาสกรทำไม
วริท : กูไม่เอา กูจะเอาสมุดของภาสกร

หลังจากแย่งกันไปสักพักวริทก็ได้ปล่อยมือ เปิดกระเป๋าแล้วเอาสมุดมาฉีกกระดาษแล้วก็วาดรูป
ณัฐชนน : เอา! ก็มีกระดาษนี้ว่า

หลังจากนั้นจบคาบแล้วพวกผมจะไปประชุมสีในคาบสุดท้ายแล้ว วริทก็ไปแกล้งณัฐชนน ผมเห็นสีหน้าของณัฐชนนที่ไม่เล่นด้วย ผมจึงล็อกคอวริทไม่ให้ไปแกล้งณัฐชนนแต่ วริททำสิ่งที่ผมไม่คาดคิดคือการกัดมือของผม

ภาสกร : เฮ้ย!!! ยอม ยอม ยอม ยอมแพ้แล้ว ยอมแล้ว
เลิกกัดกูสักที่ กูเจ็บ!

หลังจากนั้นวริทก็เลิกกัดมือผมแล้วมันทิ้งน้ำลายไว้ด้วยไง
ต่อจากนั้นวริทก็ไปแกล้งณัฐชนนคือการดึงกระเป๋าแต่ณัฐชนนไม่ยอมก็เลยดึงกันไปดึงกันมา และผมจึง

ภาสกร : เฮ้ย หยุดแกล้งณัฐชนนดิ

ดึงกันไปดึงกันมาจงผมได้ดึงกระเป๋าวริทเพื่อที่จะให้  วริทปล่อยมือสักที่ แต่พอมันปล่อยเสร็จ ที่สะพายกระเป๋าของณัฐชนนขาด

ณัฐชนน :  ยิ้ม!!!!!! กระเป๋าขาด

ณัฐชนนก็เลยด่าวริท แต่วริทก็แก้ตัวว่า

วริท : เอาก็ณัฐชนนมันดึงนี้ ถ้ามันปล่อยตั้งแต่แรกกระเป๋ามันก็ไม่ขาดหรอ

แต่ก็ดีที่มีคนในห้องคนหนึ่งสามารถซ่อมทำให้กระเป๋าสามารถกลับมาใช้ใหม่ได้

ผมกับณัฐชนนคนก็วิ่งไปเข้าไปประชุมสี แต่พอเข้าแถวเสร็จ วริทก็ได้มาก่อกวนพวกผมจงประชุมสีเสร็จ
วริทก็รีบวิ่งกลับบ้านทันที
ส่วนผมกับณัฐชนนก็โคตรดีใจที่วริทกลับบ้านไปแล้ว


                            ( มีต่อpart 2 )

______________________________________________

ส่งท้าย
ท้ายทุกคนเจอคนแบบนี้อยากไปคบมันเป็นเพื่อนเด็ดขาด

วริทเพื่อน 1 ใน 50,000,000 คน
เจอคนแบบนี้อยากไปคบมันเป็นเพื่อน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่