ตอนแรกก็คือสติหลุดจนทะเลาะนั่นเหละ ด่าโวยวายเสียงดัง
แต่พอเราดึงสติได้ ก็แค่พูดใจเย็นลง แต่ไม่จบนะ ทะเลาะต่อไป
วิธีแก้ปัญหาอย่างมีสติ เราก็คิดได้ คิดออกทันทีตั้งแต่ตอนดึงสติได้ แต่เราจะไม่เป็นฝ่ายเสนอก่อน ไม่แสดงออกให้อีกฝ่ายรู้ด้วยซ้ำว่าเราคิดวิธีประนีประนอมได้แล้ว
และจะไม่แสดงออกให้อีกฝ่ายรู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วเรารวบรวมสติได้ตั้งนานแล้ว
ต้องทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าเขาจนมุม เขาต้องเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน เขายอมก่อน
และเขาต้องเป็นฝ่ายขอประนีประนอมเราก่อน
สรุปคือเราใจเย็นตั้งนานละ แต่ต้องการให้เจรจานี้จบลงที่เราได้เปรียบชนะ
จึงต้องแสดงออกแข็งๆใส่เหมือนเดิม
ทั้งๆที่ในสมองเราคิดวิธีประนีประนอมจบสวยๆได้ตั้งนานแล้ว
แต่จะจบWin/Win50/50ทำไม ขอสัก60/40 65/35 ดีกว่า
จึงต้องแกล้งทำเป็นใจร้อนไม่มีสติเหมือนเดิม เพื่อให้อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายพยายามมาประนีประนอมกับเราเอง
วิธีคิดแบบนี้ผมแปลกไหม
ถ้าเราทะเลาะกับใครต่อให้ดึงสติกลับมาได้ เราจะไม่จบทันที แปลกไหมครับ
แต่พอเราดึงสติได้ ก็แค่พูดใจเย็นลง แต่ไม่จบนะ ทะเลาะต่อไป
วิธีแก้ปัญหาอย่างมีสติ เราก็คิดได้ คิดออกทันทีตั้งแต่ตอนดึงสติได้ แต่เราจะไม่เป็นฝ่ายเสนอก่อน ไม่แสดงออกให้อีกฝ่ายรู้ด้วยซ้ำว่าเราคิดวิธีประนีประนอมได้แล้ว
และจะไม่แสดงออกให้อีกฝ่ายรู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆแล้วเรารวบรวมสติได้ตั้งนานแล้ว
ต้องทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าเขาจนมุม เขาต้องเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน เขายอมก่อน
และเขาต้องเป็นฝ่ายขอประนีประนอมเราก่อน
สรุปคือเราใจเย็นตั้งนานละ แต่ต้องการให้เจรจานี้จบลงที่เราได้เปรียบชนะ
จึงต้องแสดงออกแข็งๆใส่เหมือนเดิม
ทั้งๆที่ในสมองเราคิดวิธีประนีประนอมจบสวยๆได้ตั้งนานแล้ว
แต่จะจบWin/Win50/50ทำไม ขอสัก60/40 65/35 ดีกว่า
จึงต้องแกล้งทำเป็นใจร้อนไม่มีสติเหมือนเดิม เพื่อให้อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายพยายามมาประนีประนอมกับเราเอง
วิธีคิดแบบนี้ผมแปลกไหม