อาวุธจีนไม่ฟรี กัมพูชา-ปากีสถาน กำลังกลายเป็นหุ่นเชิดทางทหาร

กระทู้ข่าว
อาวุธจีนไม่ฟรี กัมพูชา-ปากีสถาน กำลังกลายเป็นหุ่นเชิดทางทหาร

ในหลายๆ ความขัดแย้งระดับภูมิภาค มีประเทศหนึ่งที่มักไม่พูดเยอะ แต่ “อยู่ในเกมเสมอ” — นั่นคือ จีน

แม้จีนจะไม่ยิงปืน ไม่รบตรง แต่ในเวทีภูมิรัฐศาสตร์ จีนใช้วิธีเงียบแต่ลึก นั่นคือ การสนับสนุนอาวุธ และสองประเทศที่เป็น “ลูกค้าคนโปรด” คือ ปากีสถาน กับ กัมพูชา

🇵🇰 ทำไมจีนต้องหนุนปากีสถาน?

จีนกับอินเดียเป็นคู่แข่งกันทั้งเศรษฐกิจ การเมือง และอิทธิพลในเอเชียใต้ จีนจึงเลือก “เล่นเกมแบบทางอ้อม” โดย หนุนปากีสถานให้แข็งแกร่งขึ้น

จีนขายทั้งเครื่องบิน เรือดำน้ำ ระบบขีปนาวุธ และยังลงทุนมหาศาลผ่านโครงการ CPEC ซึ่งเปิดทางออกสู่ทะเลของจีนโดยไม่ต้องผ่านช่องแคบมะละกา

พูดง่ายๆ จีนไม่ได้แค่ขายของให้ปากีสถาน — แต่ใช้ปากีสถานเป็นทางผ่านขยายอำนาจ

🇰🇭 แล้วทำไมจีนต้องเอากัมพูชา?

ในอาเซียน จีนรู้ว่าประเทศส่วนใหญ่ยังพึ่งพาสหรัฐฯ หรือไม่ก็เล่นเกมสองหน้า แต่กัมพูชา “เลือกข้างจีน” อย่างเปิดเผย

จีนจึงเทอาวุธ รถถัง และโครงสร้างทหารให้ พร้อมข่าวลือเรื่อง “ฐานทัพลับ” บางเวทีประชุมอาเซียน กัมพูชายังเป็นประเทศเดียวที่ ช่วยจีนเบรกประเด็นทะเลจีนใต้

พูดง่ายๆ กัมพูชาอาจเล็ก แต่เป็นหมากตัวใหญ่ของจีนในอาเซียน

🎯 เป้าหมายของจีนไม่ใช่แค่ค้าอาวุธ — แต่ “ยึดอำนาจ” แบบนิ่ม

จีนส่งอาวุธไม่ใช่เพราะใจดี แต่เพราะต้องการ “สร้างอาณาเขตอิทธิพลแบบไม่ต้องรบเอง”

> ปากีสถาน = ฐานยิงใส่อินเดีย

>กัมพูชา = ปากเสียงจีนในอาเซียนและหมุดหลักคุมทะเลจีนใต้

ทั้งสองประเทศนี้ไม่เพียงแต่เป็น “ผู้รับอาวุธ” แต่ยังกลายเป็น “ฐานอำนาจแฝง” ที่จีนใช้เดินเกมใหญ่ โดยไม่ต้องเปิดหน้าชนกับใคร

✍️ สรุปสั้น ๆ

> จีนใช้ “อาวุธ” เป็นเครื่องมือทางการทูต

หนุนปากีสถานให้ถ่วงอินเดีย หนุนกัมพูชาให้ยึดหัวสะพานอาเซียน

และทั้งหมดนี้คือการเล่นเกมภูมิรัฐศาสตร์ที่ไม่ต้องยิงกระสุนแม้แต่นัดเดียว
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่