ชนพื้นเมืองอินโดนีเซีย กำลังใช้ตัวอักษร “ฮันกึล” ของเกาหลีใต้ ในการเรียนการสอน 'รักษาภาษาถิ่น'

กระทู้สนทนา

หน้าต่างโลก ประเทศอินโดนีเซีย ภาษาต่างประเทศ มนุษยศาสตร์ ภาษาศาสตร์

WORLD: ชนพื้นเมืองอินโดนีเซีย
กำลังใช้ตัวอักษร ‘ฮันกึล’ ของเกาหลีใต้
ในการเรียนการสอน ‘รักษาภาษาถิ่น’
เหตุสามารถถอดเสียงในระบบภาษาได้
.
อินโดนีเซียถือเป็นหนึ่งในประเทศที่มีความหลากหลายทางภาษามากที่สุดของโลก ด้วยมีภาษาใช้มากกว่า 700 ภาษา ซึ่งบางภาษานั้นมีตัวอักษรเขียนเป็นของตนเอง ในขณะที่บางภาษาไม่มี อย่างภาษา ‘อินโดนีเซีย’ ภาษาราชการของประเทศ ที่ไม่มีตัวอักษรเขียนจึงต้องหยิบยืมตัวอักษรละตินมาใช้แทน เช่นเดียวกับ ภาษา ‘เชีย-เชีย’ (Cia-Cia) ภาษาถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์เชีย-เชีย บนเกาะสุลาเวสีของอินโดนีเซีย ที่กำลังเป็นกระแสไปทั่วโลกหลังจากสื่อต่างชาติรายงานว่า กลุ่มชาติพันธุ์นี้กำลังนำ ‘ตัวอักษรฮันกึล’ ของเกาหลีใต้มาใช้ในการเรียนการสอน และรักษาระบบภาษาของตน
.
ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
.
ภาษาเชีย-เชีย เป็นภาษาที่ไม่มีตัวอักษรและระบบเขียนของตนเองอย่างชัดเจน ทั้งยังเป็นภาษาที่ใช้พยางค์ที่ไม่สามารถถอดเสียงออกมาด้วยตัวอักษรละตินเหมือนกับภาษาอินโดนีเซีย นั่นทำให้ภาษานี้เสี่ยงที่จะสูญหาย
.
จนกระทั่งมีนักวิชาการเกาหลีใต้กลุ่มหนึ่งเข้ามาในพื้นที่ เมื่อปี 2009 จึงได้แนะนำให้ชนพื้นเมืองใช้ตัวอักษรฮันกึลในการถอดเสียงภาษาเชีย-เชีย เนื่องจากพบว่า ตัวอักษรฮันกึลที่พัฒนาขึ้นในศตวรรษที่ 15 นั้น มีระบบพยางค์คล้ายกัน จึงทําให้ง่ายต่อการถอดเสียง จนนำไปสู่ความร่วมมือระหว่างนักวิชาการ นักภาษาศาสตร์เกาหลีใต้กับองค์กรท้องถิ่น เพื่อผลักดันให้ชนพื้นเมืองใช้ตัวอักษรฮันกึลในวงกว้าง
.
โดยได้ผลักดันให้ชนพื้นเมืองได้รับการศึกษาด้านภาษาที่ได้มาตรฐาน ผ่านการวางหลักสูตรการเรียนการสอนที่เป็นระบบ เริ่มจากการที่องค์กรท้องถิ่นได้ส่งครูและนักเรียนไปยังเกาหลีใต้เพื่อเรียนรู้ตัวอักษรฮันกึลที่ประเทศเกาหลีใต้จนแตกฉาน และสามารถสร้างพจนานุกรมภาษาเชีย-เชียที่เขียนด้วยตัวอักษรฮันกึลได้ในที่สุด หลังจากความพยายามในการอนุรักษ์ภาษาโดยคนสมัยก่อนนั้นล้มเหลว เนื่องจากการใช้สัญลักษณ์แทนเสียงที่ไม่ได้มาตรฐานจนทำให้ระบบสัญลักษณ์นี้สูญหายไป
.
แต่การเข้ามาของตัวอักษรฮันกึล กำลังทำให้ความพยายามดังกล่าวกลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้ง เนื่องจากขณะนี้ภาษาเชีย-เชียกำลังค่อยๆ ฟื้นตัว เห็นได้จากพื้นที่ของเมืองเบาเบา (Baubau) จะมีป้ายภาษาเชีย-เชียตัวอักษรฮันกึล กระจายไปตามโรงเรียน ถนน และร้านรวงต่างๆ
.
ดาลัน เมหุลี ปรังงิน-อังงิน (Dalan Mehuli Perangin Angin) นักภาษาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยซานาตาดารมา (Sanata Dharma University) อินโดนีเซีย กล่าวว่า “สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าของผู้คนที่พยายามรักษาภาษาของตนเองไว้” ก่อนกล่าวเสริมว่า ปัจจุบันภาษาเชีย-เชียต้องเผชิญกับแรงกดดันจากการครอบงําของภาษาอินโดนีเซีย ซึ่งเป็นภาษาราชการของประเทศ จนทำให้มีศัพท์หลายคําหายไป
.
จึงทำให้ในปัจจุบันชนพื้นเมืองผู้อาวุโสหลายคนเริ่มยอมรับตัวอักษรฮันกึลมากขึ้น เพื่อหวังจะพิทักษ์มรดกทางภาษาที่พวกเขามองว่าเป็นความทรงจํา ประวัติศาสตร์ ศีลธรรม และภูมิปัญญาจากบรรพบุรุษของตนให้ดำรงอยู่ต่อไป

.
#WORLD #BrandThink
#พื้นที่สร้างสรรค์เพื่อวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า