ยาวหน่อยนะคะ
ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันและทำงานอยู่คนละประเทศ
เราคบกับแฟนได้สักพักแล้วค่ะ ช่วงแรกทุกอย่างมันดีมากๆ ดีจนไม่คิดว่าตัวเองจะได้เจอคนที่เข้าใจและซัพพอร์ตความรู้สึกเราได้ขนาดนี้
โดยปกติเราคุยกันทุกเรื่องมีอะไรเราปรึกษากันตลอด ส่งข้อความหากันตลอดทุกครั้งที่ว่าง เราอัปเดทชีวิตของกันและกันตลอด จนมาถึงวันนี้ที่แฟนเราเปลี่ยนไปจนตกใจ ไม่เคยส่งข้อความหรือมีคำถามอะไรต่างๆ เราถามว่าทำไมเปลี่ยนไป คำถามที่ได้คือเหนื่องจากงาน เราเข้าใจมาตลอดเพราะก่อนคุยกัยเราตกลงกันอยู่แล้วว่าถ้าอะไรที่ไม่สามารถทำได้ตลอดไม่ต้องทำ เพราะเราต่างทำงานและงานยุ่ง เวลาก็ไม่ตรงกัน แต่เราก็ไม่เข้าใจ มันมีด้วยหรอกับการที่เหนื่อยงานจนไม่มีเวลาให้กันขนาดนั้น เขารู้ว่าการกระทำเขาเปลี่ยนไปแต่ความรู้สึกไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ยังรักเหมือนเดิม แต่เขาไม่คิดว่าเขาละเลยเราขนาดนนั้น แต่ตอนนี้เขารู้แล้วก็ว่าไม่โอเค แต่ทุกอย่างก็ยังทำเหมือนเดิม หรือเราควรชินใช่มั้ยทั้งที่มันไม่โอเคเลยสักนิด หรือเราจะจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี
เหนื่อยจากงานจนไม่มีเวลาให้กันจริงๆหรอ?
ก่อนอื่นเราต้องบอกก่อนนะคะว่าเรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันและทำงานอยู่คนละประเทศ
เราคบกับแฟนได้สักพักแล้วค่ะ ช่วงแรกทุกอย่างมันดีมากๆ ดีจนไม่คิดว่าตัวเองจะได้เจอคนที่เข้าใจและซัพพอร์ตความรู้สึกเราได้ขนาดนี้
โดยปกติเราคุยกันทุกเรื่องมีอะไรเราปรึกษากันตลอด ส่งข้อความหากันตลอดทุกครั้งที่ว่าง เราอัปเดทชีวิตของกันและกันตลอด จนมาถึงวันนี้ที่แฟนเราเปลี่ยนไปจนตกใจ ไม่เคยส่งข้อความหรือมีคำถามอะไรต่างๆ เราถามว่าทำไมเปลี่ยนไป คำถามที่ได้คือเหนื่องจากงาน เราเข้าใจมาตลอดเพราะก่อนคุยกัยเราตกลงกันอยู่แล้วว่าถ้าอะไรที่ไม่สามารถทำได้ตลอดไม่ต้องทำ เพราะเราต่างทำงานและงานยุ่ง เวลาก็ไม่ตรงกัน แต่เราก็ไม่เข้าใจ มันมีด้วยหรอกับการที่เหนื่อยงานจนไม่มีเวลาให้กันขนาดนั้น เขารู้ว่าการกระทำเขาเปลี่ยนไปแต่ความรู้สึกไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ยังรักเหมือนเดิม แต่เขาไม่คิดว่าเขาละเลยเราขนาดนนั้น แต่ตอนนี้เขารู้แล้วก็ว่าไม่โอเค แต่ทุกอย่างก็ยังทำเหมือนเดิม หรือเราควรชินใช่มั้ยทั้งที่มันไม่โอเคเลยสักนิด หรือเราจะจัดการกับความรู้สึกเรายังไงดี