รู้สึกน้อยใจพ่อกับแม่มากเลยค่ะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะ
แม่เป็นคนที่ชอบพูดตะคอก ชอบบ่น เป็นแบบนี้มาตลอด
ส่วนพ่อ ตอนหนูเด็กๆพ่อหนูดุมากค่ะ ชอบตีแรงๆ ตอนด่าน่ากลัวมากค่ะ ปัจจุบันเขาไม่ตีแล้ว แต่คำพูดคำจาเขาแรงมากเลยค่ะ
แต่ตอนจะดี ก็ดีไปเลยค่ะ
ตอนหนูเด็กๆ หนูเลยรู้สึกรำคาญแม่และเกลียดกลัวพ่อมากค่ะ แต่ก็รู้สึกนับถือเพราะพ่อกับแม่เป็นคนฉลาดค่ะ
ตอนนี้หนูก็โตในระดับนึง ความรู้สึกหลายๆอย่างเปลี่ยนไป หนูเข้าใจที่พ่อแม่ทำแบบนั้น ไม่รำคาญแม่และไม่เกลียดพ่อแล้วค่ะ (ยังรู้สึกกลัวพ่อบ้าง ประหม่าตอนพ่ออยู่ใกล้ๆ) แต่หนูรู้สึกเสียใจ และน้อยใจมากๆค่ะ
เวลาหนูเรียกแม่ แม่จะเงียบ พอเรียกซ้ำ แม่ก็จะตะคอกใส่ว่ารำคาญ ไม่ก็ด่าค่ะ หนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิด ทำไมหนูถึงโดนแบบนั้น แต่เข้าใจว่าแม่ก็มีความเครียด
ส่วนพ่อ ไม่รู้ทำไมเวลาหนูคุยกับพ่อ พ่อจะหาเรื่องแซะตลอดเลยค่ะ ชอบเอาเรื่องที่หนูทำพลาดมาพูดถึงบ่อยๆ ไม่ก็เวลาหนูเล่าเรื่องตลกๆ เขาจะโยงเข้าเรื่องจริงจังตลอดเลยค่ะ ทำบรรยากาศเสียหมดเลยค่ะ
เพราะหนูยังมีความเป็นเด็กมาก หนูเลยรู้สึกแย่กับเรื่องพวกนี้ใช่ไหมคะ ควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ
จัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ
ขอเกริ่นก่อนนะคะ
แม่เป็นคนที่ชอบพูดตะคอก ชอบบ่น เป็นแบบนี้มาตลอด
ส่วนพ่อ ตอนหนูเด็กๆพ่อหนูดุมากค่ะ ชอบตีแรงๆ ตอนด่าน่ากลัวมากค่ะ ปัจจุบันเขาไม่ตีแล้ว แต่คำพูดคำจาเขาแรงมากเลยค่ะ
แต่ตอนจะดี ก็ดีไปเลยค่ะ
ตอนหนูเด็กๆ หนูเลยรู้สึกรำคาญแม่และเกลียดกลัวพ่อมากค่ะ แต่ก็รู้สึกนับถือเพราะพ่อกับแม่เป็นคนฉลาดค่ะ
ตอนนี้หนูก็โตในระดับนึง ความรู้สึกหลายๆอย่างเปลี่ยนไป หนูเข้าใจที่พ่อแม่ทำแบบนั้น ไม่รำคาญแม่และไม่เกลียดพ่อแล้วค่ะ (ยังรู้สึกกลัวพ่อบ้าง ประหม่าตอนพ่ออยู่ใกล้ๆ) แต่หนูรู้สึกเสียใจ และน้อยใจมากๆค่ะ
เวลาหนูเรียกแม่ แม่จะเงียบ พอเรียกซ้ำ แม่ก็จะตะคอกใส่ว่ารำคาญ ไม่ก็ด่าค่ะ หนูไม่รู้ว่าหนูทำอะไรผิด ทำไมหนูถึงโดนแบบนั้น แต่เข้าใจว่าแม่ก็มีความเครียด
ส่วนพ่อ ไม่รู้ทำไมเวลาหนูคุยกับพ่อ พ่อจะหาเรื่องแซะตลอดเลยค่ะ ชอบเอาเรื่องที่หนูทำพลาดมาพูดถึงบ่อยๆ ไม่ก็เวลาหนูเล่าเรื่องตลกๆ เขาจะโยงเข้าเรื่องจริงจังตลอดเลยค่ะ ทำบรรยากาศเสียหมดเลยค่ะ
เพราะหนูยังมีความเป็นเด็กมาก หนูเลยรู้สึกแย่กับเรื่องพวกนี้ใช่ไหมคะ ควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ