"แอนิมอล ฟาร์ม" เป็นนวนิยายเชิงเสียดสีและนิทานเปรียบเทียบที่เขียนโดยจอร์จ ออร์เวลล์ ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1945 เรื่องราวเกิดขึ้นที่ฟาร์มแห่งหนึ่งในอังกฤษชื่อ "มาเนอร์ฟาร์ม" ซึ่งมีนายโจนส์เป็นเจ้าของที่มักจะดื่มเหล้าและละเลยสัตว์ในฟาร์มจนพวกมันต้องทนทุกข์ทรมาน
จุดเริ่มต้นของเรื่องคือหมูแก่ผู้ทรงปัญญาและเป็นที่เคารพชื่อ "เมเจอร์เฒ่า" ได้รวบรวมสัตว์ทั้งหมดในฟาร์มมาประชุมกัน เขาเล่าถึงความฝันของเขาที่สัตว์ทั้งหลายสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างอิสระและมีความสุข ปราศจากการกดขี่ขูดรีดของมนุษย์ เมเจอร์เฒ่าได้ปลุกระดมให้สัตว์ปฏิวัติเพื่อโค่นล้มมนุษย์ และสอนเพลง "Beasts of England" ซึ่งเป็นเพลงปลุกใจที่กลายเป็นเพลงปฏิวัติของพวกสัตว์
หลังจากเมเจอร์เฒ่าตายไปเพียงสามคืน ลูกหมูสองตัวที่มีความเป็นผู้นำสูงคือ "สโนว์บอล" (หมูที่มีความคิดสร้างสรรค์และพูดเก่ง) และ "นโปเลียน" (หมูที่ฉลาดแกมโกงและทะเยอทะยาน) ได้สานต่อแนวคิดของเมเจอร์เฒ่าและนำสัตว์ทั้งหลายก่อการปฏิวัติขับไล่นายโจนส์ออกจากฟาร์มได้สำเร็จ สัตว์ทั้งหลายเปลี่ยนชื่อฟาร์มจาก "มาเนอร์ฟาร์ม" เป็น "แอนิมอลฟาร์ม" และวางหลักการปกครองที่เรียกว่า "Animalism" โดยมีบัญญัติ 7 ประการ ซึ่งสำคัญที่สุดคือ "สัตว์ทุกตัวเท่าเทียมกัน"
ในช่วงแรก แอนิมอลฟาร์มเจริญรุ่งเรืองอย่างน่าทึ่ง สัตว์ทั้งหลายทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็งด้วยความเชื่อว่าทุกสิ่งที่พวกมันทำนั้นเป็นไปเพื่อประโยชน์ของพวกมันเอง ไม่ใช่มนุษย์ สโนว์บอลเป็นผู้นำที่มุ่งมั่นสอนสัตว์อื่นๆ ให้อ่านออกเขียนได้ และเสนอแผนการอันยิ่งใหญ่ในการสร้างกังหันลมเพื่อผลิตไฟฟ้า ซึ่งจะนำมาซึ่งชีวิตที่สะดวกสบายยิ่งขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งด้านอำนาจและอุดมการณ์ระหว่างสโนว์บอลกับนโปเลียนก็ทวีความรุนแรงขึ้น นโปเลียน ซึ่งแอบฝึกสุนัขเก้าตัวตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัข ได้ใช้สุนัขที่เติบโตมาเป็นฝูงสุนัขที่ดุร้ายขับไล่สโนว์บอลออกจากฟาร์มอย่างโหดเหี้ยมและเด็ดขาด
นโปเลียนขึ้นเป็นผู้นำแต่เพียงผู้เดียว (เผด็จการ) และเริ่มเปลี่ยนแปลงหลักการของ Animalism ทีละน้อย เขายกเลิกระบบการประชุมทั้งหมดและประกาศว่าการตัดสินใจทั้งหมดจะเป็นของคณะหมูภายใต้การนำของเขาเท่านั้น นโปเลียนได้อ้างสิทธิ์ในแนวคิดการสร้างกังหันลมว่าเป็นของเขาเอง โดยมีหมูอีกตัวชื่อ "สควีลเลอร์" ทำหน้าที่เป็นโฆษณาชวนเชื่อ คอยบิดเบือนความจริง ประวัติศาสตร์ และโน้มน้าวให้สัตว์อื่นๆ เชื่อว่าการกระทำของนโปเลียนนั้นถูกต้องและเป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของฟาร์ม สควีลเลอร์ใช้คำพูดที่สละสลวยและความกลัวต่อการกลับมาของนายโจนส์เพื่อควบคุมสัตว์ตัวอื่นๆ ให้ยอมจำนน
เมื่อกังหันลมที่สร้างขึ้นพังลงหลังพายุ นโปเลียนและสควีลเลอร์ได้เกลี้ยกล่อมสัตว์ทั้งหลายว่าสโนว์บอลเป็นผู้ก่อวินาศกรรม และเริ่มกำจัดสัตว์ที่ถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับสโนว์บอลด้วยการสั่งให้สุนัขของเขาฆ่าสัตว์เหล่านั้นอย่างเหี้ยมโหด สควีลเลอร์คอยย้ำเตือนสัตว์อื่นๆ เสมอว่าการเสียสละทั้งหมดเป็นไปเพื่อประโยชน์ของฟาร์มและภายใต้การนำของนโปเลียนจะทำให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น
ในขณะที่สัตว์ส่วนใหญ่ทำงานหนักขึ้นเรื่อยๆ ได้รับอาหารลดลง และชีวิตโดยรวมแย่ลงกว่าเดิม นโปเลียนกลับเน้นย้ำว่า
ชีวิตที่มีความสุขที่สุดคือการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย โดยการลืมอุดมการณ์เดิมที่สโนว์บอลเคยพูดถึงอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นคอกที่มีไฟฟ้าให้แสงสว่าง ระบบทำความร้อน หรือน้ำประปา รวมถึงการทำงานเพียงสามวันต่อสัปดาห์ แนวคิดเหล่านี้ถูกทำให้เลือนหายไปอย่างจงใจ และถูกแทนที่ด้วยการบอกว่า
สัตว์ที่ทำงานหนัก ซื่อสัตย์ และเชื่อฟังผู้นำต่างหากที่จะมีความสุขอย่างแท้จริง การทำงานหนักกลายเป็นความรับผิดชอบอันสูงสุด และ
ความสุขถูกนิยามใหม่ให้เป็นความพอใจในชีวิตที่ปราศจากความต้องการที่ซับซ้อน หรือความทะเยอทะยานใดๆ เพื่อให้สัตว์ทั้งหลายยอมรับสภาพที่เป็นอยู่และไม่คิดต่อต้าน
บัญญัติ 7 ประการของ Animalism ที่เขียนไว้ข้างยุ้งฉางถูกแก้ไขซ้ำแล้วซ้ำเล่าตามอำเภอใจของนโปเลียน จนกระทั่งเหลือเพียงหนึ่งเดียวคือ "สัตว์ทุกตัวเท่าเทียมกัน
แต่สัตว์บางตัวเท่าเทียมกันมากกว่าตัวอื่นๆ" ซึ่งเป็นการเปิดเผยถึงการล่มสลายของอุดมคติแห่งความเท่าเทียมที่เคยเป็นรากฐานของการปฏิวัติอย่างสมบูรณ์
ในท้ายที่สุด หมูในฟาร์มก็เริ่มประพฤติตนเหมือนมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ พวกมันเดินสองขา ดื่มเหล้า ใส่เสื้อผ้า และค้าขายกับมนุษย์ นโปเลียนจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำร่วมกับชาวนาที่เป็นมนุษย์จากฟาร์มข้างเคียง และประกาศเป็นพันธมิตรกับพวกเขา สัตว์อื่นๆ ที่มองผ่านหน้าต่างฟาร์มไม่สามารถแยกออกได้อีกต่อไปว่าตัวไหนคือหมูและตัวไหนคือมนุษย์ นโปเลียนได้เปลี่ยนชื่อฟาร์มกลับไปเป็น "มาเนอร์ฟาร์ม" อีกครั้ง เป็นการแสดงให้เห็นถึงการทรยศต่ออุดมการณ์ปฏิวัติ และวงจรอำนาจและการกดขี่ที่กลับมาซ้ำรอยเดิมอย่างน่าเศร้า
แอนิมอล ฟาร์ม "ชีวิตที่มีความสุขที่สุดคือการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย"
จุดเริ่มต้นของเรื่องคือหมูแก่ผู้ทรงปัญญาและเป็นที่เคารพชื่อ "เมเจอร์เฒ่า" ได้รวบรวมสัตว์ทั้งหมดในฟาร์มมาประชุมกัน เขาเล่าถึงความฝันของเขาที่สัตว์ทั้งหลายสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างอิสระและมีความสุข ปราศจากการกดขี่ขูดรีดของมนุษย์ เมเจอร์เฒ่าได้ปลุกระดมให้สัตว์ปฏิวัติเพื่อโค่นล้มมนุษย์ และสอนเพลง "Beasts of England" ซึ่งเป็นเพลงปลุกใจที่กลายเป็นเพลงปฏิวัติของพวกสัตว์
หลังจากเมเจอร์เฒ่าตายไปเพียงสามคืน ลูกหมูสองตัวที่มีความเป็นผู้นำสูงคือ "สโนว์บอล" (หมูที่มีความคิดสร้างสรรค์และพูดเก่ง) และ "นโปเลียน" (หมูที่ฉลาดแกมโกงและทะเยอทะยาน) ได้สานต่อแนวคิดของเมเจอร์เฒ่าและนำสัตว์ทั้งหลายก่อการปฏิวัติขับไล่นายโจนส์ออกจากฟาร์มได้สำเร็จ สัตว์ทั้งหลายเปลี่ยนชื่อฟาร์มจาก "มาเนอร์ฟาร์ม" เป็น "แอนิมอลฟาร์ม" และวางหลักการปกครองที่เรียกว่า "Animalism" โดยมีบัญญัติ 7 ประการ ซึ่งสำคัญที่สุดคือ "สัตว์ทุกตัวเท่าเทียมกัน"
ในช่วงแรก แอนิมอลฟาร์มเจริญรุ่งเรืองอย่างน่าทึ่ง สัตว์ทั้งหลายทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็งด้วยความเชื่อว่าทุกสิ่งที่พวกมันทำนั้นเป็นไปเพื่อประโยชน์ของพวกมันเอง ไม่ใช่มนุษย์ สโนว์บอลเป็นผู้นำที่มุ่งมั่นสอนสัตว์อื่นๆ ให้อ่านออกเขียนได้ และเสนอแผนการอันยิ่งใหญ่ในการสร้างกังหันลมเพื่อผลิตไฟฟ้า ซึ่งจะนำมาซึ่งชีวิตที่สะดวกสบายยิ่งขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งด้านอำนาจและอุดมการณ์ระหว่างสโนว์บอลกับนโปเลียนก็ทวีความรุนแรงขึ้น นโปเลียน ซึ่งแอบฝึกสุนัขเก้าตัวตั้งแต่ยังเป็นลูกสุนัข ได้ใช้สุนัขที่เติบโตมาเป็นฝูงสุนัขที่ดุร้ายขับไล่สโนว์บอลออกจากฟาร์มอย่างโหดเหี้ยมและเด็ดขาด
นโปเลียนขึ้นเป็นผู้นำแต่เพียงผู้เดียว (เผด็จการ) และเริ่มเปลี่ยนแปลงหลักการของ Animalism ทีละน้อย เขายกเลิกระบบการประชุมทั้งหมดและประกาศว่าการตัดสินใจทั้งหมดจะเป็นของคณะหมูภายใต้การนำของเขาเท่านั้น นโปเลียนได้อ้างสิทธิ์ในแนวคิดการสร้างกังหันลมว่าเป็นของเขาเอง โดยมีหมูอีกตัวชื่อ "สควีลเลอร์" ทำหน้าที่เป็นโฆษณาชวนเชื่อ คอยบิดเบือนความจริง ประวัติศาสตร์ และโน้มน้าวให้สัตว์อื่นๆ เชื่อว่าการกระทำของนโปเลียนนั้นถูกต้องและเป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของฟาร์ม สควีลเลอร์ใช้คำพูดที่สละสลวยและความกลัวต่อการกลับมาของนายโจนส์เพื่อควบคุมสัตว์ตัวอื่นๆ ให้ยอมจำนน
เมื่อกังหันลมที่สร้างขึ้นพังลงหลังพายุ นโปเลียนและสควีลเลอร์ได้เกลี้ยกล่อมสัตว์ทั้งหลายว่าสโนว์บอลเป็นผู้ก่อวินาศกรรม และเริ่มกำจัดสัตว์ที่ถูกกล่าวหาว่าสมคบคิดกับสโนว์บอลด้วยการสั่งให้สุนัขของเขาฆ่าสัตว์เหล่านั้นอย่างเหี้ยมโหด สควีลเลอร์คอยย้ำเตือนสัตว์อื่นๆ เสมอว่าการเสียสละทั้งหมดเป็นไปเพื่อประโยชน์ของฟาร์มและภายใต้การนำของนโปเลียนจะทำให้พวกเขามีชีวิตที่ดีขึ้น
ในขณะที่สัตว์ส่วนใหญ่ทำงานหนักขึ้นเรื่อยๆ ได้รับอาหารลดลง และชีวิตโดยรวมแย่ลงกว่าเดิม นโปเลียนกลับเน้นย้ำว่าชีวิตที่มีความสุขที่สุดคือการใช้ชีวิตที่เรียบง่าย โดยการลืมอุดมการณ์เดิมที่สโนว์บอลเคยพูดถึงอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นคอกที่มีไฟฟ้าให้แสงสว่าง ระบบทำความร้อน หรือน้ำประปา รวมถึงการทำงานเพียงสามวันต่อสัปดาห์ แนวคิดเหล่านี้ถูกทำให้เลือนหายไปอย่างจงใจ และถูกแทนที่ด้วยการบอกว่าสัตว์ที่ทำงานหนัก ซื่อสัตย์ และเชื่อฟังผู้นำต่างหากที่จะมีความสุขอย่างแท้จริง การทำงานหนักกลายเป็นความรับผิดชอบอันสูงสุด และความสุขถูกนิยามใหม่ให้เป็นความพอใจในชีวิตที่ปราศจากความต้องการที่ซับซ้อน หรือความทะเยอทะยานใดๆ เพื่อให้สัตว์ทั้งหลายยอมรับสภาพที่เป็นอยู่และไม่คิดต่อต้าน
บัญญัติ 7 ประการของ Animalism ที่เขียนไว้ข้างยุ้งฉางถูกแก้ไขซ้ำแล้วซ้ำเล่าตามอำเภอใจของนโปเลียน จนกระทั่งเหลือเพียงหนึ่งเดียวคือ "สัตว์ทุกตัวเท่าเทียมกัน แต่สัตว์บางตัวเท่าเทียมกันมากกว่าตัวอื่นๆ" ซึ่งเป็นการเปิดเผยถึงการล่มสลายของอุดมคติแห่งความเท่าเทียมที่เคยเป็นรากฐานของการปฏิวัติอย่างสมบูรณ์
ในท้ายที่สุด หมูในฟาร์มก็เริ่มประพฤติตนเหมือนมนุษย์มากขึ้นเรื่อยๆ พวกมันเดินสองขา ดื่มเหล้า ใส่เสื้อผ้า และค้าขายกับมนุษย์ นโปเลียนจัดงานเลี้ยงอาหารค่ำร่วมกับชาวนาที่เป็นมนุษย์จากฟาร์มข้างเคียง และประกาศเป็นพันธมิตรกับพวกเขา สัตว์อื่นๆ ที่มองผ่านหน้าต่างฟาร์มไม่สามารถแยกออกได้อีกต่อไปว่าตัวไหนคือหมูและตัวไหนคือมนุษย์ นโปเลียนได้เปลี่ยนชื่อฟาร์มกลับไปเป็น "มาเนอร์ฟาร์ม" อีกครั้ง เป็นการแสดงให้เห็นถึงการทรยศต่ออุดมการณ์ปฏิวัติ และวงจรอำนาจและการกดขี่ที่กลับมาซ้ำรอยเดิมอย่างน่าเศร้า