ตอนนี้หนูเรียนอยู่การเงิน มธ ค่ะ มีความคิดจะซิ่วไป บัญชี ฬ เพราะเห็นว่าเป็นอาชีพที่เส้นทางชัดเจนดี แต่คิดไปคิดมาก็ย้อนไปถึงความฝันอาชีพในวัยเด็ก คือแอร์โฮสเตสค่ะ เพราะอยากไปเที่ยวต่างประเทศมาก จนถึงตอนนี้หนูยังไม่เคยไปเที่ยวต่างประเทศเลยค่ะ เลยเป็นเหตุผลให้หนูชอบเรียนภาษา เพราะอยากทำอาชีพนี้ เพื่อจะได้ไปเปิดประสบการณ์ต่างแดน แต่สุดท้ายไปมาก็มาเรียนการเงินจนได้ค่ะ (จริงๆอยากเข้าบัญชีค่ะ แต่คะแนนถึงแค่การเงิน)
พอเข้ามาเรียนจริงๆแล้วก็กังวลเรื่องการงานในอนาคตค่ะ หนูเป็นคนที่ไม่ค่อย outstanding ในสายนี้สักเท่าไหร่ (เคยพยายามไปแข่งเคสทางธุรกิจแล้วแต่ก็รู้สึกไม่ใช่ทาง) เห็นเพื่อนปีแรกกันเค้าก็ทำกิจกรรมกันเยอะมากๆ หนูรู้สึกว่ามันแข่งขันกันดุเดือดมากในสายนี้ เลยรู้สึกอยากซิ่วไปบัญชี อย่างน้อยก็เป็นวิชาชีพ คิดว่าคงตัดคู่แข่งไปได้เยอะ
และหนูก็มีเป้าหมายว่าในอนาคตอยากย้ายประเทศด้วยค่ะ (ยังไม่ปักประเทศ) เลยคิดว่าถ้าเช้า big4 ได้ จะเป็นประวัติที่ดีมากในการไปหางานทำตอนย้ายไปต่างประเทศแล้ว ซึ่งหนูคิดว่าถ้าตัวหนูยังอยู่การเงินอยู่คงไม่น่าจะเข้าได้แน่เลย แต่จะซิ่วไป ก็เสียเวลาไป 2 ปี เลยคิดหนักอยู่ค่ะ แต่หนูผ่านจุดที่คิดแล้วว่าจะซิ่วดีไม่ดี ซึ่งหนูเลือกซิ่วและก็คิดว่าถ้าเสียเวลาไปแล้วก็ต้องได้อะไรที่ดีขึ้น เลยอยากไป ฬ ค่ะ
แต่ก็คิดอีกทีว่าถ้าจบไปเป็นแอร์ก็ไม่แย่ ไม่เสียเวลาซิ่วด้วย ได้เที่ยวรอบโลก คิดว่าคงทำไม่นานเพราะสุขภาพไม่น่าไหว คิดว่าทำสัก 5 ปี พอเก็บเงินได้ แล้วไปเรียนหลักสูตรผู้ช่วยพยาบาล 2 ปีในสักประเทศ เช่น แคนาดา (หลักสูตรdiploma) เรียนจบ ทำเรื่องย้ายประเทศ มาอยู่ถาวร
ตอนนี้ก็เลยเลือกไม่ได้ว่าจะเอายังไงดีกับอนาคตเลยค่ะ จะตัดช้อยก็ยาก เพราะสองอาชีพ ได้เงินดีทั้งคู่ เสียสุขภาพทั้งคู่🥲 อยากให้พี่ๆช่วยมาแชร์มุมมองได้มั้ยคะ สงสารเด็กตาดำๆที่สับสนกับอนาคต😭
*ปล.อาจมีคนสงสัยว่าทำไมอยากย้ายประเทศขนาดนั้น จริงๆมีความคิดนี้มาตั้งแต่ตอนช่วงโควิดเลยค่ะ เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันแย่มากๆจนไม่อยากอยู่ประเทศตัวเองเลย บวกกับความอยากไปต่างประเทศของตัวเองอยู่แล้ว เลยยิ่งอยากไปจากที่นี้มากๆ ช่วงนั้นมีกลุ่มโยกย้ายส่ายสะโพก หนูอ่านทุกวิธีที่จะย้ายไปได้เลยค่ะ พยายามหาทุนเรียนต่อป.ตรี แต่พอศึกษาเรื่อยๆก็ทำให้สังเกตุได้ว่า ส่วนมากเค้าจะให้ทุนป.โทมากกว่า เลยเปลี่ยนแผนเป็น สอบให้ติดม.ดัง แล้วค่อยขอทุนในมหาลัยไปแลกเปลี่ยนค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ระหว่างทางในการไปถึงเป้าหมายนี้อยู่ค่ะ จากตอนม.4 จนถึงตอนนี้ หนูก็คอยภาวนาให้ประเทศมันดีขึ้น มีอะไรดึงดูดให้หนูอยากอยู่ที่นี้ต่อ เพราะพอโตมากขึ้น หนูก็เริ่มเห็นความสำคัญของการใช้เวลากับครอบครัวมากขึ้น เริ่มไม่อยากไปไหนเพราะอยากอยู่กับครอบครัวให้ได้มากที่สุด แต่ถ้านึกถึงการเติบโต โอกาส คุณภาพชีวิต มันก็อดคิดไม่ได้ที่จะไม่ย้ายค่ะ🥹
อาชีพไหนไปได้ไกลกว่ากันในด้านเงินเดือน ความก้าวหน้าในอนาคต ระหว่าง ออดิท vs แอร์โฮสเตส
พอเข้ามาเรียนจริงๆแล้วก็กังวลเรื่องการงานในอนาคตค่ะ หนูเป็นคนที่ไม่ค่อย outstanding ในสายนี้สักเท่าไหร่ (เคยพยายามไปแข่งเคสทางธุรกิจแล้วแต่ก็รู้สึกไม่ใช่ทาง) เห็นเพื่อนปีแรกกันเค้าก็ทำกิจกรรมกันเยอะมากๆ หนูรู้สึกว่ามันแข่งขันกันดุเดือดมากในสายนี้ เลยรู้สึกอยากซิ่วไปบัญชี อย่างน้อยก็เป็นวิชาชีพ คิดว่าคงตัดคู่แข่งไปได้เยอะ
และหนูก็มีเป้าหมายว่าในอนาคตอยากย้ายประเทศด้วยค่ะ (ยังไม่ปักประเทศ) เลยคิดว่าถ้าเช้า big4 ได้ จะเป็นประวัติที่ดีมากในการไปหางานทำตอนย้ายไปต่างประเทศแล้ว ซึ่งหนูคิดว่าถ้าตัวหนูยังอยู่การเงินอยู่คงไม่น่าจะเข้าได้แน่เลย แต่จะซิ่วไป ก็เสียเวลาไป 2 ปี เลยคิดหนักอยู่ค่ะ แต่หนูผ่านจุดที่คิดแล้วว่าจะซิ่วดีไม่ดี ซึ่งหนูเลือกซิ่วและก็คิดว่าถ้าเสียเวลาไปแล้วก็ต้องได้อะไรที่ดีขึ้น เลยอยากไป ฬ ค่ะ
แต่ก็คิดอีกทีว่าถ้าจบไปเป็นแอร์ก็ไม่แย่ ไม่เสียเวลาซิ่วด้วย ได้เที่ยวรอบโลก คิดว่าคงทำไม่นานเพราะสุขภาพไม่น่าไหว คิดว่าทำสัก 5 ปี พอเก็บเงินได้ แล้วไปเรียนหลักสูตรผู้ช่วยพยาบาล 2 ปีในสักประเทศ เช่น แคนาดา (หลักสูตรdiploma) เรียนจบ ทำเรื่องย้ายประเทศ มาอยู่ถาวร
ตอนนี้ก็เลยเลือกไม่ได้ว่าจะเอายังไงดีกับอนาคตเลยค่ะ จะตัดช้อยก็ยาก เพราะสองอาชีพ ได้เงินดีทั้งคู่ เสียสุขภาพทั้งคู่🥲 อยากให้พี่ๆช่วยมาแชร์มุมมองได้มั้ยคะ สงสารเด็กตาดำๆที่สับสนกับอนาคต😭
*ปล.อาจมีคนสงสัยว่าทำไมอยากย้ายประเทศขนาดนั้น จริงๆมีความคิดนี้มาตั้งแต่ตอนช่วงโควิดเลยค่ะ เพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันแย่มากๆจนไม่อยากอยู่ประเทศตัวเองเลย บวกกับความอยากไปต่างประเทศของตัวเองอยู่แล้ว เลยยิ่งอยากไปจากที่นี้มากๆ ช่วงนั้นมีกลุ่มโยกย้ายส่ายสะโพก หนูอ่านทุกวิธีที่จะย้ายไปได้เลยค่ะ พยายามหาทุนเรียนต่อป.ตรี แต่พอศึกษาเรื่อยๆก็ทำให้สังเกตุได้ว่า ส่วนมากเค้าจะให้ทุนป.โทมากกว่า เลยเปลี่ยนแผนเป็น สอบให้ติดม.ดัง แล้วค่อยขอทุนในมหาลัยไปแลกเปลี่ยนค่ะ ตอนนี้หนูอยู่ระหว่างทางในการไปถึงเป้าหมายนี้อยู่ค่ะ จากตอนม.4 จนถึงตอนนี้ หนูก็คอยภาวนาให้ประเทศมันดีขึ้น มีอะไรดึงดูดให้หนูอยากอยู่ที่นี้ต่อ เพราะพอโตมากขึ้น หนูก็เริ่มเห็นความสำคัญของการใช้เวลากับครอบครัวมากขึ้น เริ่มไม่อยากไปไหนเพราะอยากอยู่กับครอบครัวให้ได้มากที่สุด แต่ถ้านึกถึงการเติบโต โอกาส คุณภาพชีวิต มันก็อดคิดไม่ได้ที่จะไม่ย้ายค่ะ🥹