สวัสดีคะ
วันที่นั่งบ่นนี่คือวันที่ 4 มิถุนายน 2568หลังจากเรียกความเหนื่อยที่หายไปจากการเดินทางครั้งนี้ น่าจะเป็นครั้งที่มีข้อมูลในมือน้อยกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา ถามว่าพวกเราหาข้อมูลจากไหน ก็ในพันทิปนี้บ้าง เที่ยวจีนบ้าง ประสบการณ์บ้าง ปน ๆ กันไป สุ่มเอาแบบวัดดวงเอาข้างหน้า เหตุการณ์มันเกินตั้งแต่ได้ตั๋วแอร์เอเซียราคาจับต้องได้แหละ ลงที่เฉิงตู..กดไว้ก่อนโดยไม่รู้เลยว่าต่อจากนั้นพวกเราจะไปไหนต่อ จนกระทั่งมามาหาข้อมูลอากาศ ลักษณะภูมิประเทศ และโหวดซินเจียง เอาละได้เรื่องละมันกว้างมากนะจะไปไหนละ แบ่ง ไม่เอาซินเจียงใต้นะอันนี้คือความเห็นตรงกันกะลุง แต่ไปแล้วมันต้องมีหรือเปล่า เวลาไม่พอ ที่เที่ยวไกลกัน ต้องหาสเต็ปของตัวเองให้ได้ จะไปยังไง เอาเป็นว่าตั้งแคปชั่นก่อนแล้วกัน "ทุ่งหญ้าและทะเลทราย" คือจุดประสงค์ของทริปนี้
อ่า บอกอีกทีว่า การเที่ยวในเมืองจีนไม่ว่าจะด้วยทัวร์หรือว่าไปเอง เราต้องเดินมันถึงจะสนุก ทุกที่ที่ไปล้วนต้องเดิน อย่างน้อยๆ ก็ระหว่างจุดของบัสที่จอดเว้นแต่ทัวร์ที่คุณไปเขาเหมารถอุทยานให้แต่ก็นั่นแหละเดินคะหลีกไม่ได้ไม่งั้นก็ไม่เห็นความสวยงาม......ต่อไปมาว่ากันด้วยเรื่องการเตรียมตัวเอง ยาแพ้ที่สูงเหลือจากคราวที่แล้ว เอาไปด้วย ยังไม่มีแผนจะใช้แต่เตรียมไปไม่หนักหนาอะไรอุ่นใจมากกว่า 1 เดือนก่อนเดินทาง ฝึกเดินเป็นประจำคะอย่างน้อย ๆ ก็ช่วยเรืองระบบและจังหวะการหายใจของตัวเอง ไม่ใช่ว่าเรื่องเดินนานจะเมื่อยจะเหนื่อย เพราะแน่นอนมันเหนื่อยแต่ให้กำลังตัวเองอยู่ตัว ไม่หักโหม ต่อไปมาดูแผนการเดินทาง ตั้งใจจะนั่งรถไฟขึ้นไปเรื่อย--ๆ จากจางเย่-ตุนหวง-------ต่อจากนั้นจะไปไหนก่อนดี เลือกเมืองหลัง ๆ คืออิ้หนิง ...เอ้าแล้วอุรุมฉีละมันต้องมีหรือเปล่าแต่มันไม่มีไรนะ มันเป็นเมืองหลวง ไหนๆก็มาเส้นนี้แล้ว มันไกลกันเปลืองเวลา คำถามมารัว ๆ ต้องแก้ให้ได้ (มันสนุกอิตรงคิดแผนนี่แหละ ...เหมือนมีความหวัง มีจะดหมายอะ) เอาลองดูราคาตั๋วเครื่องบินภานในประเทศเขากันหน่อยเพื่อประหยัดเวลา มี เยี่ยม เอาใหม่แผน เฉิงตู-จางเย่-ตุนหวง-อี้หนิง-อุรุมฉี-เฉิงตู ตรงไปนจะประหยัดเวลาได้บ้าง เรื่องรถบัสละ จะต่อไปยังไง รอบรถที่น้อยนิดของทางสายนี้ รถไฟหรือ จะทันไหม ต้องคิดว่าจะทำยังไงให้เสียเวลาในการเดินทางน้อยที่สุด.......เมื่อทุกอย่างลงตัวก็รอเวลา อันไหนไม่มีในแผนก็ด้นสดเอาเด้ออออออ.
วันที่ 15 พฤษภาคม 2568
วันนี้เรามีรอบเดินทางจากเชียงใหม่ บ่ายๆ ไปลงสุวรรณภูมิ แล้วนั่งบัสฟรีจากสุวรรณภูมิเข้ามาดอนเมือง (โดยสามารถขึ้นบัสได้โดยการโชว์ตั๋วเที่ยวต่อไปให้เขาดู) เวลาเหลือเฟือ....หาซื้ออะไรได้อยู่มาม่า ข้าวต้ม โจ๊ก และอะไรอีกหลายอย่างที่คาดว่าจะให้ไม่ได้ที่ที่เราจะไป เพราะต่อไปคือโหลดกระเป๋าได้ (จาก ชม. มาลากกระเป๋าไม่เกิด 7 กก.มา) จากนั้นก็บินหางแดงแหละเที่ยวดึก ๆ จุดหมายคือเฉิงตู
วันที่ 16 พฤษภาคม 2568
เมื่อลงจากเครื่องด้วยความว่ากลัวผ่าน ตม. คนจะเยอะ รีบออกมาเลยโดยสุ่มตรวจน้ำลายซะงั้น..คราวนี้ลุงไม่โดนแต่ป้าโดนไม่มีอะไร น้องที่เดินตามมาก็โดน ไม่มีปัญหา กรอกใบ ตม. ปกติ เพราะเครื่องไม่ดีสักอัน..... สิ่งที่ผิดคาดคือ คนน้อยถึงน้อยมาก อาจจะดึกไป ไม่นะคราวที่แล้วก็ดึกนี่หน่า ไม่เจอทัวร์เลย... ตม. ก็ไม่ถามอะไรเลยกดเครื่องแปลไทยสแกนนิ้วเท่านั้น ผ่านคะ.....ไปรับกระเป๋าแล้วก็ไปนอนที่เดิม ๆ คราวนี้เราจะไม่ออกจากสนามบินจนถึงเที่ยวบินไป
ซิหนิงตอนสิบโมงด้วยเฉิงตูแอร์ไลล์ หลังจากนั้นก็นั่งรถไปไปจางเย่เพื่อไปพักจางเย่ 2 คืน (อันนี้ดราม่านิดหน่อย.....เริ่มต้นก็ผิดละ ความจริงตามแผนคือต้องนั่งรถไฟไป ...ด้วยความเซียนค่อยไปจองตอนลงเครื่อง ผลที่ได้เต็ม...รถไฟเต็ม ไม่ว่างเลย ต้องไปด้วยเครื่องเท่านั้นถึงจะตามแผน ฮื่มๆๆๆๆ) เป็นครั้งแรกที่นั่งเครื่องขนาดเล็ก มันก็สั่น ๆ และสำคัญมีจอให้ดูว่าเรากำลังบินอยู่บนพายุ ฮื่ม ๆ เหงื่อมือคือเยอะอะ รีบคะลงเครื่องพยายามเรียกแท๊กซี่เพื่อไปส่งสถานีรถไฟจองแล้วคะ กลัวประวัติจะซ้ำรอย.....สองวันหนึ่งคืนละยังไม่ถึงไหนสักที่เลย ค่ำนี้กะจะไม่ไปไหนละของอาบน้ำนอนก่อน ที่ไหนได้ไม่ค่ำสักที ทุ่มก็แล้ว ออกไปสำรวจสักหน่อยก็ได้ไหน ๆ ก็มาแล้วนี่นะ
ซินเจียง-อีกประสบการณ์สำหรับที่ต้องเรียนรู้ในวัย 50 กว่าที่จีนอีกครั้ง 15-29 พฤษภาคม 2568
วันที่นั่งบ่นนี่คือวันที่ 4 มิถุนายน 2568หลังจากเรียกความเหนื่อยที่หายไปจากการเดินทางครั้งนี้ น่าจะเป็นครั้งที่มีข้อมูลในมือน้อยกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผ่านมา ถามว่าพวกเราหาข้อมูลจากไหน ก็ในพันทิปนี้บ้าง เที่ยวจีนบ้าง ประสบการณ์บ้าง ปน ๆ กันไป สุ่มเอาแบบวัดดวงเอาข้างหน้า เหตุการณ์มันเกินตั้งแต่ได้ตั๋วแอร์เอเซียราคาจับต้องได้แหละ ลงที่เฉิงตู..กดไว้ก่อนโดยไม่รู้เลยว่าต่อจากนั้นพวกเราจะไปไหนต่อ จนกระทั่งมามาหาข้อมูลอากาศ ลักษณะภูมิประเทศ และโหวดซินเจียง เอาละได้เรื่องละมันกว้างมากนะจะไปไหนละ แบ่ง ไม่เอาซินเจียงใต้นะอันนี้คือความเห็นตรงกันกะลุง แต่ไปแล้วมันต้องมีหรือเปล่า เวลาไม่พอ ที่เที่ยวไกลกัน ต้องหาสเต็ปของตัวเองให้ได้ จะไปยังไง เอาเป็นว่าตั้งแคปชั่นก่อนแล้วกัน "ทุ่งหญ้าและทะเลทราย" คือจุดประสงค์ของทริปนี้
อ่า บอกอีกทีว่า การเที่ยวในเมืองจีนไม่ว่าจะด้วยทัวร์หรือว่าไปเอง เราต้องเดินมันถึงจะสนุก ทุกที่ที่ไปล้วนต้องเดิน อย่างน้อยๆ ก็ระหว่างจุดของบัสที่จอดเว้นแต่ทัวร์ที่คุณไปเขาเหมารถอุทยานให้แต่ก็นั่นแหละเดินคะหลีกไม่ได้ไม่งั้นก็ไม่เห็นความสวยงาม......ต่อไปมาว่ากันด้วยเรื่องการเตรียมตัวเอง ยาแพ้ที่สูงเหลือจากคราวที่แล้ว เอาไปด้วย ยังไม่มีแผนจะใช้แต่เตรียมไปไม่หนักหนาอะไรอุ่นใจมากกว่า 1 เดือนก่อนเดินทาง ฝึกเดินเป็นประจำคะอย่างน้อย ๆ ก็ช่วยเรืองระบบและจังหวะการหายใจของตัวเอง ไม่ใช่ว่าเรื่องเดินนานจะเมื่อยจะเหนื่อย เพราะแน่นอนมันเหนื่อยแต่ให้กำลังตัวเองอยู่ตัว ไม่หักโหม ต่อไปมาดูแผนการเดินทาง ตั้งใจจะนั่งรถไฟขึ้นไปเรื่อย--ๆ จากจางเย่-ตุนหวง-------ต่อจากนั้นจะไปไหนก่อนดี เลือกเมืองหลัง ๆ คืออิ้หนิง ...เอ้าแล้วอุรุมฉีละมันต้องมีหรือเปล่าแต่มันไม่มีไรนะ มันเป็นเมืองหลวง ไหนๆก็มาเส้นนี้แล้ว มันไกลกันเปลืองเวลา คำถามมารัว ๆ ต้องแก้ให้ได้ (มันสนุกอิตรงคิดแผนนี่แหละ ...เหมือนมีความหวัง มีจะดหมายอะ) เอาลองดูราคาตั๋วเครื่องบินภานในประเทศเขากันหน่อยเพื่อประหยัดเวลา มี เยี่ยม เอาใหม่แผน เฉิงตู-จางเย่-ตุนหวง-อี้หนิง-อุรุมฉี-เฉิงตู ตรงไปนจะประหยัดเวลาได้บ้าง เรื่องรถบัสละ จะต่อไปยังไง รอบรถที่น้อยนิดของทางสายนี้ รถไฟหรือ จะทันไหม ต้องคิดว่าจะทำยังไงให้เสียเวลาในการเดินทางน้อยที่สุด.......เมื่อทุกอย่างลงตัวก็รอเวลา อันไหนไม่มีในแผนก็ด้นสดเอาเด้ออออออ.
วันที่ 15 พฤษภาคม 2568
วันนี้เรามีรอบเดินทางจากเชียงใหม่ บ่ายๆ ไปลงสุวรรณภูมิ แล้วนั่งบัสฟรีจากสุวรรณภูมิเข้ามาดอนเมือง (โดยสามารถขึ้นบัสได้โดยการโชว์ตั๋วเที่ยวต่อไปให้เขาดู) เวลาเหลือเฟือ....หาซื้ออะไรได้อยู่มาม่า ข้าวต้ม โจ๊ก และอะไรอีกหลายอย่างที่คาดว่าจะให้ไม่ได้ที่ที่เราจะไป เพราะต่อไปคือโหลดกระเป๋าได้ (จาก ชม. มาลากกระเป๋าไม่เกิด 7 กก.มา) จากนั้นก็บินหางแดงแหละเที่ยวดึก ๆ จุดหมายคือเฉิงตู
วันที่ 16 พฤษภาคม 2568
เมื่อลงจากเครื่องด้วยความว่ากลัวผ่าน ตม. คนจะเยอะ รีบออกมาเลยโดยสุ่มตรวจน้ำลายซะงั้น..คราวนี้ลุงไม่โดนแต่ป้าโดนไม่มีอะไร น้องที่เดินตามมาก็โดน ไม่มีปัญหา กรอกใบ ตม. ปกติ เพราะเครื่องไม่ดีสักอัน..... สิ่งที่ผิดคาดคือ คนน้อยถึงน้อยมาก อาจจะดึกไป ไม่นะคราวที่แล้วก็ดึกนี่หน่า ไม่เจอทัวร์เลย... ตม. ก็ไม่ถามอะไรเลยกดเครื่องแปลไทยสแกนนิ้วเท่านั้น ผ่านคะ.....ไปรับกระเป๋าแล้วก็ไปนอนที่เดิม ๆ คราวนี้เราจะไม่ออกจากสนามบินจนถึงเที่ยวบินไปซิหนิงตอนสิบโมงด้วยเฉิงตูแอร์ไลล์ หลังจากนั้นก็นั่งรถไปไปจางเย่เพื่อไปพักจางเย่ 2 คืน (อันนี้ดราม่านิดหน่อย.....เริ่มต้นก็ผิดละ ความจริงตามแผนคือต้องนั่งรถไฟไป ...ด้วยความเซียนค่อยไปจองตอนลงเครื่อง ผลที่ได้เต็ม...รถไฟเต็ม ไม่ว่างเลย ต้องไปด้วยเครื่องเท่านั้นถึงจะตามแผน ฮื่มๆๆๆๆ) เป็นครั้งแรกที่นั่งเครื่องขนาดเล็ก มันก็สั่น ๆ และสำคัญมีจอให้ดูว่าเรากำลังบินอยู่บนพายุ ฮื่ม ๆ เหงื่อมือคือเยอะอะ รีบคะลงเครื่องพยายามเรียกแท๊กซี่เพื่อไปส่งสถานีรถไฟจองแล้วคะ กลัวประวัติจะซ้ำรอย.....สองวันหนึ่งคืนละยังไม่ถึงไหนสักที่เลย ค่ำนี้กะจะไม่ไปไหนละของอาบน้ำนอนก่อน ที่ไหนได้ไม่ค่ำสักที ทุ่มก็แล้ว ออกไปสำรวจสักหน่อยก็ได้ไหน ๆ ก็มาแล้วนี่นะ