คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 15
ในกลุ่มเราก็มีอยู่คนนึงที่ขอยกให้เป็น “เจ้าแม่เช็กลิสต์”
ก่อนจะไปกินข้าว ต้องเช็กว่า...
ร้านติดแอร์ไหม? ถ้าไม่ติด “ไม่ไป”
มีที่จอดรถไหม? ไม่มี “ไม่ไป”
เปิดเพลงแนวไหน? ถ้าไม่ชอบ “ไม่เข้า”
ถามเมนูละเอียดขนาด “เนื้อวัวจากประเทศอะไร” (ทั้งที่เป็นหมูกระทะ)
ชอบสั่งน้ำเปล่า แต่ต้องย้ำว่า “ไม่เอาน้ำแข็ง ไม่แช่เย็น และต้องเป็นน้ำขวดที่ไม่มีกลิ่น” 😵💫
และพอถึงโต๊ะ ถ้าคนในร้านเสียงดังนิดเดียว หรือโต๊ะข้าง ๆ สั่งของกลิ่นแรง…
ก็จะบ่นรัว ๆ จนเรารู้สึกว่า “นี่เรามานั่งกินข้าวหรือมาสอบสัมภาษณ์ร้านอาหาร?”
ก่อนจะไปกินข้าว ต้องเช็กว่า...
ร้านติดแอร์ไหม? ถ้าไม่ติด “ไม่ไป”
มีที่จอดรถไหม? ไม่มี “ไม่ไป”
เปิดเพลงแนวไหน? ถ้าไม่ชอบ “ไม่เข้า”
ถามเมนูละเอียดขนาด “เนื้อวัวจากประเทศอะไร” (ทั้งที่เป็นหมูกระทะ)
ชอบสั่งน้ำเปล่า แต่ต้องย้ำว่า “ไม่เอาน้ำแข็ง ไม่แช่เย็น และต้องเป็นน้ำขวดที่ไม่มีกลิ่น” 😵💫
และพอถึงโต๊ะ ถ้าคนในร้านเสียงดังนิดเดียว หรือโต๊ะข้าง ๆ สั่งของกลิ่นแรง…
ก็จะบ่นรัว ๆ จนเรารู้สึกว่า “นี่เรามานั่งกินข้าวหรือมาสอบสัมภาษณ์ร้านอาหาร?”
แสดงความคิดเห็น
[มนุษย์เยอะ]-จะมีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม..ที่เยอะ..เยอะ..ทุกเรื่อง..มาเล่าความเยอะ..ของเพื่อนกัน ?
เราจองไว้แล้ว แต่เพื่อนคนนี้ กลับไม่พอใจที่โต๊ะอยู่ใกล้ประตูเกินไป ขอเปลี่ยนโต๊ะ... พอได้เมนู เธอก็ใช้เวลานานมากในการเลือกอาหาร ถามพนักงานละเอียดทุกเมนู เช่น “ผงชูรสไหม?” “ใช้ไก่อะไร?” “ผักปลอดสารไหม ที่ร้านล้างอย่างไร...ใช้น้ำยากำจัดเคมีไหม?” แถมยังขอปรับสูตรโน่นนี่จนพนักงานจดแทบไม่ทัน... (ไม่ใส่นั่น..เติมนี่แทน ... บลาๆๆๆๆ) คนอื่นสั่งเสร็จหมดแล้ว เพื่อนยังลังเลอยู่เลย สุดท้ายอาหารมาก็ขอเปลี่ยนจาน เพราะบอกว่าไม่ชอบกลิ่น! แม้จะวุ่นวาย แต่พวกเราก็พยายามเข้าใจ และจบมื้ออาหารแบบหัวเราะกันเบาๆ ว่า “มื้อนี้คือการฝึกความอดทนของแท้” - คุณมีเพื่อนที่-เยอะ-แบบนี้ ประจำกลุ่มไหม ? เล่าให้ฟังบ้าง ..