เรื่องแรกคือเราทะเลาะกับคนนึงเรื่องเขามาแอบคุยกับแฟนเราแต่ตอนแรกเราก็ไม่ได้อะไรพอหลังๆมาเราเริ่มแซะแล้วก็ลงngl มีคนมาพิมพ์ด่าเยอะมากทั้งเพื่อนเราและก็ใครไม่รู้แล้วเราก็ไม่ได้สมัคโปรด้วย แล้วพอเราอยู่ไปสักพักก็ยังคงแซะกันเหมือนเดิมจนเคลียกันแล้วเราโดนถ้าตบ2ครั้งได้ แต่เราไม่ตบ
ก็เคลียร์กันหลายรอบอยู่ แล้วมันก็เหมือนจะจบแต่ก็แค่เหมือน แล้วเราก็ต่างคนต่างอยู่สักพักใหญ่ แบบไม่แซะไม่อะไรเลย พอเปิดเทอมมากหนูก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่แล้วเพื่อนใหม่หนูก็มีเรื่องกับคนเดียวกันที่หนูมีปัหาหกันแต่เพื่อนใหม่หนูเคลียร์กับคนที่หนูมีเรื่องด้วยจบแล้ว แต่เพื่อนใหม่หนูบกับหหนูว่าาาให้หนูลองทักไปเคลียร์กับคนที่มีเรื่องด้วยดูเพราะเหมือนจะไม่จบกับหนูแต่จบกับเพื่อนใหม่หนูแล้ว แต่หนูก็ทักไปเคลียร์ไปขอโทษว่าแบบไม่อยากค้างคาอยากอยู่แบบสบายใจต่างคนต่างอยู่ แล้วพอหนูทักไปแบบนี้แล้วคนที่หนูมีเรื่องด้วยก็ตอบมาว่า แล้วนี่ไปมีเรื่องนี่อีกเมื่อไหร่ แล้วหนูก็งเลยแล้วเพื่อนใหม่หนูบอกอีกแบบ คือหนูต้องรู้สึกไง🙂
เรื่องสองคือเราเปิดเทอมมาเราก็ได้เจอเพื่อนใหม่แล้วเรามีเรื่องเล่าให้ฟังก็คือเรที่เฃทะเลาะเรื่แฟแอบคุยกับแฟนเราด้วยความที่เราก็ไว้ใจเพราะเขาก็เล่าเรื่องตัวเองให้เราฟังเหมือนกัน แล้วมันมีวันนึงเราได้ไปบ้านเพื่อนใหม่คนนี้ก็ปกติไม่ได้มีอะไรพอไปรอบ2ก็คือวันศุกร์มีคนเพื่อน7คนก็ไปทำอะไรกินกันกินเสร็จก็เก็บจานล้างแล้วก็นั่งเล่นสักพักเราก็กลับบ้านเช้าวันต่อมาก็คือวันเสาร์เราไปบ้านเพื่อนใหม่แค่คนเดียวเราก็นั่งเล่นปกติเราไปแต่ตัวกับสายชาร์จแล้วก็โทรศัพท์ พอตกเย็นเราก็กลับบ้านวันนั้นวันที่เราไปกระเป๋าตังเพื่อนใหม่หายแล้วเพื่อนใหม่ก็หาจนทั่วบ้านแล้วก็ไม่เจอแล้วคือเราก็ไม่เห็นไม่รู้ว่ากระเป๋าตังอยู่ไหนแล้วก็มีเพื่อนอีกคนทักมาว่าเห็นกระเป๋าตังเพื่อนมั้ยเราก็เหมือนแวบๆตอที่ไปเซเว่นด้วยกันก็คิดว่าเพื่อนใหม่เอากระเป๋าตังไปด้วยพอเรานึกได้คือเพื่อนใช้เงินเราโอนเราก็เหมือนเห็นๆจิงเพราะเราก็ไม่เคยไปยุ่งกับกระเป๋าตังเพื่อนใหม่เลยขนาดเอามาฝากในกระเป๋าเรียนเราเรายังไม่จับเลย
แล้วก็มีคนที่เราเคยอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่เด็กๆแล้วครอบครัวนี้ก็ไม่ชอบครอบครัวเราพอเวลาของหายเงินหายก็จะโทษว่าหนูขโมยเงินบ้างแม่หนูขโมยบ้าง
แต่ความจิงหนูไม่เคยทำแล้วครอบครัวหนูก็ไม่เคยทำเลยแล้วเรื่องทีโดนวหาว่าเป็นขโมยนี่เรื่องเกินขึ้นตั้งแต่หนูอยู่ป3ก็คือ6ปีที่แล้วแล้วตอนนี้หนูอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเด็กครอบครัวนี้แล้วคนนี้ที่เราว่าเราเป็นขโมยก็คือเป็นเพื่อนตอนอยู่บ้านเดียวกันตอนนี้ก็โตๆกเพื่อนเขาก็มาเล่าว่าหนูไปขโมยเงินบ้าแม่หนผถหคือหนูมั่นใจมากว่าหนไม่เคยขโมยเงินใครแล้วตอนนี้คนที่โรงเรียนรู้เรื่องนี้เยอะมากแล้วคนก็เกลียดหนูเยอะมากทั้งๆที่มีแต่คนฟังแต่ไม่มีใครมาถามหนูเลยว่ามันจรป่าวคืหนูไม่รู้ต้องทำยังไงดีเครียดมากเลยรู้สึกไม่อยากไปโรงเรียน
แล้วเรื่องกระเป๋าตังเพื่อนใหม่หายมันมาพอดีกับเรื่องที่เพื่อนที่เคยอยู่บ้านเดียวกันมาเล่าพอดีแล้วหนูก็ตกเป็นคนที่เพื่อนใหม่คิดว่าหนูเป็นคนขโมย
หนูอธิบายความจิงทุกอย่างไปแล้วแต่เหมือนจะไม่เชื่อกันเลยแถมเพื่อนบางคนยังขำอีกหนูรู้สึกเสียใจมาก
หนูควรจัดการหรือทำอะไรดีค่ะเรื่องคือเยอะกว่านี้แต่มันซ้ำๆเดิมไแตกต่างไรกันหนูเลยเอามาแต่ประเด็นใหญ่
//ขอบคุณที่ให้คำปรึกษานะคะ🙏🏻🙏🏻
รู้สึกเครียดมากเพราะปัญหาที่สร้างเองและไม่ได้สร้าง
ก็เคลียร์กันหลายรอบอยู่ แล้วมันก็เหมือนจะจบแต่ก็แค่เหมือน แล้วเราก็ต่างคนต่างอยู่สักพักใหญ่ แบบไม่แซะไม่อะไรเลย พอเปิดเทอมมากหนูก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่แล้วเพื่อนใหม่หนูก็มีเรื่องกับคนเดียวกันที่หนูมีปัหาหกันแต่เพื่อนใหม่หนูเคลียร์กับคนที่หนูมีเรื่องด้วยจบแล้ว แต่เพื่อนใหม่หนูบกับหหนูว่าาาให้หนูลองทักไปเคลียร์กับคนที่มีเรื่องด้วยดูเพราะเหมือนจะไม่จบกับหนูแต่จบกับเพื่อนใหม่หนูแล้ว แต่หนูก็ทักไปเคลียร์ไปขอโทษว่าแบบไม่อยากค้างคาอยากอยู่แบบสบายใจต่างคนต่างอยู่ แล้วพอหนูทักไปแบบนี้แล้วคนที่หนูมีเรื่องด้วยก็ตอบมาว่า แล้วนี่ไปมีเรื่องนี่อีกเมื่อไหร่ แล้วหนูก็งเลยแล้วเพื่อนใหม่หนูบอกอีกแบบ คือหนูต้องรู้สึกไง🙂
เรื่องสองคือเราเปิดเทอมมาเราก็ได้เจอเพื่อนใหม่แล้วเรามีเรื่องเล่าให้ฟังก็คือเรที่เฃทะเลาะเรื่แฟแอบคุยกับแฟนเราด้วยความที่เราก็ไว้ใจเพราะเขาก็เล่าเรื่องตัวเองให้เราฟังเหมือนกัน แล้วมันมีวันนึงเราได้ไปบ้านเพื่อนใหม่คนนี้ก็ปกติไม่ได้มีอะไรพอไปรอบ2ก็คือวันศุกร์มีคนเพื่อน7คนก็ไปทำอะไรกินกันกินเสร็จก็เก็บจานล้างแล้วก็นั่งเล่นสักพักเราก็กลับบ้านเช้าวันต่อมาก็คือวันเสาร์เราไปบ้านเพื่อนใหม่แค่คนเดียวเราก็นั่งเล่นปกติเราไปแต่ตัวกับสายชาร์จแล้วก็โทรศัพท์ พอตกเย็นเราก็กลับบ้านวันนั้นวันที่เราไปกระเป๋าตังเพื่อนใหม่หายแล้วเพื่อนใหม่ก็หาจนทั่วบ้านแล้วก็ไม่เจอแล้วคือเราก็ไม่เห็นไม่รู้ว่ากระเป๋าตังอยู่ไหนแล้วก็มีเพื่อนอีกคนทักมาว่าเห็นกระเป๋าตังเพื่อนมั้ยเราก็เหมือนแวบๆตอที่ไปเซเว่นด้วยกันก็คิดว่าเพื่อนใหม่เอากระเป๋าตังไปด้วยพอเรานึกได้คือเพื่อนใช้เงินเราโอนเราก็เหมือนเห็นๆจิงเพราะเราก็ไม่เคยไปยุ่งกับกระเป๋าตังเพื่อนใหม่เลยขนาดเอามาฝากในกระเป๋าเรียนเราเรายังไม่จับเลย
แล้วก็มีคนที่เราเคยอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่เด็กๆแล้วครอบครัวนี้ก็ไม่ชอบครอบครัวเราพอเวลาของหายเงินหายก็จะโทษว่าหนูขโมยเงินบ้างแม่หนูขโมยบ้าง
แต่ความจิงหนูไม่เคยทำแล้วครอบครัวหนูก็ไม่เคยทำเลยแล้วเรื่องทีโดนวหาว่าเป็นขโมยนี่เรื่องเกินขึ้นตั้งแต่หนูอยู่ป3ก็คือ6ปีที่แล้วแล้วตอนนี้หนูอยู่โรงเรียนเดียวกันกับเด็กครอบครัวนี้แล้วคนนี้ที่เราว่าเราเป็นขโมยก็คือเป็นเพื่อนตอนอยู่บ้านเดียวกันตอนนี้ก็โตๆกเพื่อนเขาก็มาเล่าว่าหนูไปขโมยเงินบ้าแม่หนผถหคือหนูมั่นใจมากว่าหนไม่เคยขโมยเงินใครแล้วตอนนี้คนที่โรงเรียนรู้เรื่องนี้เยอะมากแล้วคนก็เกลียดหนูเยอะมากทั้งๆที่มีแต่คนฟังแต่ไม่มีใครมาถามหนูเลยว่ามันจรป่าวคืหนูไม่รู้ต้องทำยังไงดีเครียดมากเลยรู้สึกไม่อยากไปโรงเรียน
แล้วเรื่องกระเป๋าตังเพื่อนใหม่หายมันมาพอดีกับเรื่องที่เพื่อนที่เคยอยู่บ้านเดียวกันมาเล่าพอดีแล้วหนูก็ตกเป็นคนที่เพื่อนใหม่คิดว่าหนูเป็นคนขโมย
หนูอธิบายความจิงทุกอย่างไปแล้วแต่เหมือนจะไม่เชื่อกันเลยแถมเพื่อนบางคนยังขำอีกหนูรู้สึกเสียใจมาก
หนูควรจัดการหรือทำอะไรดีค่ะเรื่องคือเยอะกว่านี้แต่มันซ้ำๆเดิมไแตกต่างไรกันหนูเลยเอามาแต่ประเด็นใหญ่
//ขอบคุณที่ให้คำปรึกษานะคะ🙏🏻🙏🏻