หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
อยากเฉลยว่ารัก
กระทู้สนทนา
เพลง
แต่งกลอน
หาเพื่อน
ทุกครั้งที่ ได้พบ สบตากัน
โลกทั้งใบ ของฉัน พลันเปลี่ยนสี
แค่เธอโปรย ยิ้มมา เสี้ยวนาที
ก็เหมือนมี หยาดฝน หล่นในใจ
อยากเรียงร้อย ถ้อยคำ แล้วพร่ำเอ่ย
อยากเฉลย ว่ารัก สักแค่ไหน
แต่กลัวเธอ เลือนลาง ห่างกันไป
จึงต้องทน เก็บไว้ ไม่พูดมัน
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
>>>เกล็ดฝน<<<
เกล็ดฝนระคนหนาวพราวเพริศพริ้ง กบเกาะกิ่งอิงซบหลบหยาดใส คือมติเมืองฟ้าสุราลัย เปรมปราศัยสื่อสำนึกหนุนเนื่องนำ จะหยาดแย้มแต้มตื่นชื่นคุณค่า มวลพฤกษามาลีล้วนชุ่มฉ่ำ คือของสูงจูงจิตจารจดจำ ละอองธรรมชาติก
รัชต์สารินท์
💐 กาพย์ยานี 11 — “คำขอโทษจากใจ”
ใจหนึ่งซ่อนคำขวัญ อีกใจนั้นกลับพลันไหว กี่ถ้อยที่เอ่ยไป กลับกลายเป็นสายลมลา เคยเผลอทำเธอช้ำ ทั้งที่ย้ำอย่าพูดพา คำหนึ่งหลุดออกมา กลายเป็นหนามแทงใจตน ฝากถ้อยร้อยคำซื่อ แทนใจดื้อที่เคยหล่น ขอโทษด้วยใจ
กิรติ
🌧️ วันฝนพรำ
ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด
กิรติ
>>>ลีลาศิลป์<<<
คล้ายหวานฝัน อันตระการ และวิจิตร เพชรจุมพิต ยวงใยแก้ว ระย้าใส ก่อกำเนิด บรรเจิดภาพ พร่างหทัย น้ำหยดใย แมงมุมย้อย บันดาลดล ธรรมชาติ วาดท่วงท่า ลีลาศิลป์ กล่อมแดนดิน ดุจสวรรค์ หลังม่านฝน นฤมิต พิศวาส ห
รัชต์สารินท์
>>>ดอกไม้หว่างราง<<<
บนรางเหล็กหว่างไม้หมอนที่ทอดวาง มีช่องว่างโรยหินตรึงระยะห่าง เนิ่นนานผ่านแดดฝนกล่นกลางทาง ไม่แรมร้างชีพสีเขียวเรียวดอกใบ อยู่ตรงโน้น ตรงนี้ อยู่ตรงนั้น อัศจรรย์เงยงอกหยอกไถง (=ดวงอาทิตย์)
รัชต์สารินท์
O จากเหนือลงใต้ .. O
0 ค่อยค่อยไหลค่อยค่อยหลากจนกรากเชี่ยว คืนเปล่าเปลี่ยวเงียบงันก็พลันสลาย คลื่นตีฟองละอองซัดกระจัดกระจาย รวบรวมสายชำแรกกระแทกกระทั้น 0 ปริมาณฝุ่นฝนที่หล่นร่วง ผูกเงื่อนบ่วงหน่วงจิตให้คิดประหวั่น เสียงโค
สดายุ...
ว่างๆ มาแต่งนิยายต่อ ไม่รู้จะไปได้สักกี่น้ำ ขอตั้งแบบห้วนๆ ว่า "กรมธรรม์สังหาร" ตอนที่ 3 แล้วเน้อ
ตอนที่ ๓ — เงาในกระจกกรมธรรม์ เสียงฝนคืนนั้นไม่หยุดตกเลยแม้แต่นาทีเดียว น้ำฝนไหลรินตามชายคาบ้านศรีอัครา จนดูราวกับบ้านทั้งหลังถูกกลืนอยู่ในม่านน้ำ หลังเหตุการณ์วุ่นวายภายในห้องพินัยกรรม ตำรวจ
สมชายน้อย
เมื่อหัวใจออกทะเล
รุ่งตะวันพลันคล้อยลอยลับหาด เขาออกจากฝั่งชาติตามวิถี เรือแล่นฝ่าคลื่นครามยามพริ้วมี เสียงลมหวีดดังแว่วระเรื่อยมา นักท่องเที่ยวเฮฮาบนเรือลำ แต่หัวใจเขานำอยู่กลางฟ้า เกาะเรียงรายเหมือนฝันอยู่ตรงตา แต่ช
กิรติ
🌧️ เมื่อฝนหล่นกลางเมืองใหญ่
ระหว่างรอฝนซาหลังเลิกงาน ก็ได้อีกหนึ่งบท หลังเลิกงานฝนหล่นปนแสงไฟ รถเรียงไหลขวักไขว่กลางถนน ผู้คนเร่งหลบฝนรีบหลีกพ้น เหลือใจคนหนึ่งเดียวเปลี่ยวกลางทาง เม็ดฝนซัดกระจกเป็นเสียงกล่อม ราวคำย้อมปลอบใจในห
กิรติ
ʕ•ᴥ•ʔ สายฟ้า ʕ•ᴥ•ʔ
ฟ้าอึมครึมครึ้มฝนครั่นครืนครืน กลีบเมฆดื่นซ่อนซ้อนหลั่นหลายชั้น วิชชุแลบแปลบปลาบระคนกัน พลันสนั่นผ่าเปรี้ยงเสียงกังวาน ราตรีนี้เมขลายังซ่อนแก้ว อันวับแววแคล้วพ้นมือมารหาญ บันดาลรามสูรโกรธคุกคาม ขว้าง
สมาชิกหมายเลข 9029321
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
เพลง
แต่งกลอน
หาเพื่อน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
อยากเฉลยว่ารัก
โลกทั้งใบ ของฉัน พลันเปลี่ยนสี
แค่เธอโปรย ยิ้มมา เสี้ยวนาที
ก็เหมือนมี หยาดฝน หล่นในใจ
อยากเรียงร้อย ถ้อยคำ แล้วพร่ำเอ่ย
อยากเฉลย ว่ารัก สักแค่ไหน
แต่กลัวเธอ เลือนลาง ห่างกันไป
จึงต้องทน เก็บไว้ ไม่พูดมัน