สงครามส่งด่วน ในมุมบทบาทหน้าที่ เป็นมุมที่อาจไม่ใช่จุดสำคัญของเรื่อง แต่ชอบมาก

คำเตือน สปอย!!!!!!





มันจะมีมุมนึงที่ไม่ใช่จุดสำคัญของเรื่อง แต่เราชอบมาก จะมีอยู่ 2 ช่วงคือ

1.ตอนที่น้องพระเอกด่าพระเอกว่าทำตัวไม่ต่างอะไรจากพ่อ

- ตรงนี้มันคือจุดเปราะบางของครอบครัว เราจะเห็นหลายครอบครัว ลูกคนที่ไม่ได้อยู่บ้านดูแลพ่อแม่ จะมาออกคำสั่งอย่างนั้นอย่างนี้ว่าให้คนที่อยู่บ้านดูแลแม่ให้ดี 

ถ้ามองโดยไม่คิดอะไรในสถานการณ์นี้มันก็ดูไม่มีอะไร ก็ดูปกตินี่ใครๆก็ต้องพูดแบบนี้

แต่ในมุมของลูกที่อยู่ดูแลพ่อแม่ทุกวัน คำนี้มันเหมือนคำดูหมิ่นและตำหนิ เขาทำหน้าที่ของเขาอยู่ทุกวัน แต่มาพูดเหมือนเขาไม่ได้ทำ 

ซึ่งจริงๆแล้วหน้าที่ของลูกทั้งสองคนน่ะต่าง support ซึ่งกันและกัน คนพี่ที่ไปทำงานได้เต็มตัว สร้างเนื้อสร้างตัวได้โดยไม่ต้องกังวลที่บ้าน ก็เพราะมีน้องเป็นคนดูแลแม่ให้ 

สิ่งที่พี่ควรจะพูดกับน้อง คือขอบใจน้อง แล้วพูดกันด้วยเหตุด้วยผลจริงๆว่าพี่รู้ว่าน้องก็เหนื่อย พี่เองก็เหนื่อย แต่เราจะผ่านทุกอย่างไปด้วยกันนะ แบบนั้นมันจะดีต่อใจกว่า 

และจุดนี้มันเลยเหมือนจุดที่พี่ไม่เข้าใจมุมของน้อง


2.ตอนที่ยิงปืน 

-ตอนนั้นน่ะ น้องโกรธพี่ ตำหนิพี่ โดยที่ไม่เข้าใจว่าจุดที่พี่ยืนนั้นมันต้องรับแรงกดดันแค่ไหน 

การรับผิดชอบหน้าที่ตัวเองแค่เพียงคนเดียว กับการต้องรับผิดชอบคนอีกเป็นพัน ความยากลำบากในการตัดสินใจมันต่างกันแค่ไหน 

พอพี่โยนตำแหน่งหัวหน้าไรเดอร์ให้ น้องถึงได้เข้าใจว่า การต้องรับผิดชอบผลลัพธ์ของงานให้ไปถึงจุดมุ่งหมาย และต้องคอนโทรลคนไปด้วย มันยากแค่ไหน



เรารู้สึกว่า2จุดนี้ มันได้สะกิดและย้ำเตือนเราว่า
ถ้าเรามองอะไรจากมุมของเราเพียงฝั่งเดียว เราจะไม่มีทางเข้าใจกัน 
เราจะต้องมองทั้งจากมุมของเราและมุมของเขาด้วย ความเข้าใจที่ดีต่อกันมันถึงจะเกิดขึ้น เหมือนพี่น้องคู่นี้ ที่ตอนท้าย เขาสามัคคีกัน และ support ซึ่งกันและกันเป็นอย่างดี


ทำให้เราชอบมุมนี้ของหนังมากๆเลย