"ถึงคนที่กำลังแพนิค...ผมเคยอยู่ตรงนั้น"

ผมเคยแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก เหมือนหัวใจจะวาย
ผมเคยนอนโรงพยาบาลเพราะร่างกายร้องไห้แทนใจที่หวาดกลัว
ผมเคยไม่กล้าขับรถ ไม่กล้าออกจากห้อง
ผมเคยคิดว่า “ชีวิตเราจะอยู่แบบนี้ตลอดไปหรอ?”

แต่วันหนึ่ง ผมเข้าใจว่า...
มันไม่ใช่เพราะผมป่วย
มันเป็นเพราะ สมองพยายามปกป้องผม
แต่มันเผลอพาผมไปอยู่ในคุกที่สร้างจากความกลัว

และผมเลือกที่จะ “ทุบกระจก” บานนั้นทิ้ง
ผมบอกตัวเองว่า “ฉันคือคนขับ ไม่ใช่ผู้โดยสารของความกลัว”
วันนี้ผมไม่ได้หายเพราะยา ไม่ได้หายเพราะหมอ
แต่ผมหายเพราะผม “เชื่อว่าตัวเองจะก้าวผ่านมันได้”

ถ้าคุณกำลังยืนอยู่ตรงหน้ากระจกใสบานนั้นเหมือนผมเคยยืน...
อย่ารอให้ใครมาพังมันให้คุณ
คุณมีแรงมากพอจะทุบมันด้วยมือตัวเอง
ไม่ต้องหายทันที แค่ “กล้าก้าว” วันละก้าว
เพราะวันหนึ่ง คุณจะยืนมองกลับมา...
แล้วภูมิใจกับตัวเองเหมือนที่ผมกำลังภูมิใจในตัวเองตอนนี้ครับ

จากคนธรรมดาคนหนึ่ง
ที่เคยกลัว…แต่ไม่ยอมแพ้

🪞💥🫶
#แพนิคก็แค่ความกลัวที่เกินขอบเขต
#วันนี้ผมเป็นอิสระ
#คุณก็จะเป็นได้