หนูเป็นเด็กอายุ18ย่างเข้า19 โดนพี่ชายแท้ข่มขืน
เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะช่วงนั้นหนูอยู่เชียงรายเพราะพ่อกับแม่ทำงานขับรถอยู่ที่นั่น ส่วนพี่ชายที่ทำหนูอยู่นครสวรรค์
มีช่วงนึงที่รถต้องเอาไปซ่อมที่อู่นครสวรรค์ ซึ่งหนูก็ไปกับพ่อและแม่ด้วย ตอนที่ไปก็ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หนูก็ไปตามปกติเหนือนทุกครั้งที่ไปกับพ่อแม่ แต่ครั้งนี้รถซ่อมหลายวันแม่หนูก็เลยให้หนูไปกับพี่ชายซึ่งพี่ชายหนูก็ทำงานขับรถเหมือนกัน ตอนที่พี่ชายมารับหนูก็ไม่ได้อยากไปรถกับพี่ชายหนูตั้งแต่ทีแรกแล้วเพราะหนูก็โตแล้ว แต่แม่หนูพูดว่าไปรถกับพี่นั่นแหละไปดูว่าเขาขับรถยังไงทำงานยังไงประมาณว่านั่งดูวิวข้างทาง แล้วหนูพูดอะไรก็ไม่ได้เพราะไม่มีใครรับฟัง ทั้งๆที่บอกไปแล้วว่าไม่อยากไปแต่ก็ไม่มีใครฟังกัน
เรื่องมันเริ่มจากตรงนี้แหละค่ะ ตอนที่ขึ้นรถไปก็ยังปกติอยู่ก็จอดแวะเซเว่นแวะเข้าห้องน้ำปกติ หลังจากนั้นขับมาเรื่อยๆพี่ชายหนูก็จอดรถเหมือนว่ารอพวกที่ขับรถเหมือนกันแต่ตรงนั้นค่อยข้างที่จะมืดอยู่ค่ะ พอรถคันที่เขารอมาพี่ชายหนูก็ลงไปตอนแรกเหมือนว่าจะลงไปคุยอะไรสักอย่าง หนูก็มองตามประสาคนอยากรู้อ่ะค่ะแล้วมีจังหวะนึงเหมือนว่าเขารู้ว่าหนูดูเขาอยู่เขาก็มองมาที่รถหนูก็เลยหลบทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อ่ะค่ะเพราะหนูไม่อยากมีปัญหา แล้วหลังจากนั้นพอเขาคุยกันเสร็จพี่ชายหนูก็ขึ้นรถมา และใช่ค่ะเขาไม่ได้คืนมาตัวเปล่า เขาซื้อยาม้ามาค่ะ ละที่หนูเห็นว่าเขาคุยกันเขาน่าจะส่งยาให้กัน
ตอนแรกหนูก็ไม่รู้หรอกค่ะว่ามันคืออะไรแต่หนูเป็นคนอยากรู้อยากเห็นก็เลยถามตรงๆว่าคืออะไร เขาตอบหนูมาว่าก็ที่บอกแม่ว่าจะเล่นไง หนูก็ไม่คิดว่าการที่หนูพูดประชดแบบนั้นมันจะเกิดขึ้นกับตัวหนูแล้วหนูก็เห็นทุกอย่างทั้งวิธีการ การเสพอะไรแบบนี้ค่ะ แล้วเขาให้หนูลองด้วย แต่หนูบอกไว้นะที่นี้ก่อนเลยนะคะว่าหนูไม่ยุ่งกับอะไรแบบนี้ค่ะ พอเขาเสพเสร็จเขาก็ขับรถต่อค่ะ แล้วหนูก็ไปนอน นอนหลับไปสักพักใหญ่หนูไม่รู้ว่าถึงไหนแล้วแต่รู้ตัวตื่นมาอีกทีตอนที่พี่ชายหนูปลุกค่ะตอนตื่นมาก็ยังไม่ได้สังเกตเห็นว่ามือของพี่ชายอยู่ในเสื้อหนูเพราะหนูตื่นมาด้วยความที่กำลังงงๆอยู่ แต่พอได้สติหนูก็รีบดีดตัวออกมาทันที ใช่ค่ะนาทีนั้นเป็นใคร ใครก็ตกใจ แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้น ช่วงเวลานั้นมันหดหู่มากค่ะทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหนเพราะเขาไม่ยอมบอกหนู จะไปไหนก็ไม่ได้ค่ะเพราะเขากันไว้หมด จำใจต้องปล่อยเลยตามเลยค่ะ เพราะหนูก็กลัวว่าเขาจะทำร้ายหนู อันนี้คือรอบแรก รอบที่2เป็นวันต่อมาช่วงขากลับผ่านชัยนาทหนูก็เลยจะลงบ้านพี่สาว เพราะอยู่ตรงนั้นมันไม่ปลอดภัยแล้ว แล้วมันก็เป็นอีกรอบที่หนูโดนกระทำแต่รอบนี้พยายามที่จะโทรแจ้งตำรวจแต่เขาหยิบโทรศัพท์หนูไปช่วงที่กำลังจะปลดล็อกหน้าจอ หนูพยายามทำทุกอย่างทั้งเล่าความลับที่ในครอบครัวไม่รู้ให้เขาฟังเพื่อที่เขาจะได้ไม่ทำกับหนู แต่ก็เปล่าประโยชน์ หนูบอกทุกอย่างไปทั้งๆที่หนูกลัวมากๆเขานอนขวางทางประตูรถแล้วหนูบีบตัวเองให้ไปหลบเบาะหลังคนขับ หนูพยายามหาวิธีเอาตัวรอดจนหนูหมดหนทางแล้ว แต่เขากับมาพูดแค่ว่าถ้าไม่ได้จะขับรถไปไหนไม่ได้ และใช่ค่ะหนูจนมุมแล้วจริงๆ ต้องจำใจยอมทั้งๆที่ไม่เต็มใจ พอผ่านเรื่องแบบนั้นมาก็นานเลยค่ะกว่าหนูจะทำใจบอกแม่ได้ แต่แม่กลับเก็บเรื่องเงียบ ปิดข่าวทุกอย่าง เรื่องนี้มีแม่ น้า ยาย แล้วก็พี่ที่รู้จักกับน้องที่รู้จักของหนูรู้ค่ะคนพวกนี้เป็นคนที่หนูไว้ใจมากๆ ทั้งครอบครัวมีรู้แค่นี้ค่ะ ส่วนตากับพ่อหนูไม่รู้ค่ะเพราะเขากำชับไม่ให้หนูบอก พอหนูผ่านเรื่องแบบนั้นมามันทำให้หนูดิ่งและคิดสั้นหลายรอบมากๆค่ะ
หนูอยากแจ้งตำรวจนะคะแต่หนูกลัวว่าคนในครอบครัวหนูจะเกลียดหนูค่ะ หนูหมดหนทางแล้วหนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี หนูแค่อยากได้ความยุติธรรม อะไรที่เสียไปแล้วมันเอากลับมาไม่ได้แล้วจริงๆค่ะ
โดนพี่ชายแท้ๆข่มขืน แต่ที่บ้านปิดข่าวเงียบและไม่ได้แจ้งความ
เรื่องมันเป็นแบบนี้ค่ะช่วงนั้นหนูอยู่เชียงรายเพราะพ่อกับแม่ทำงานขับรถอยู่ที่นั่น ส่วนพี่ชายที่ทำหนูอยู่นครสวรรค์
มีช่วงนึงที่รถต้องเอาไปซ่อมที่อู่นครสวรรค์ ซึ่งหนูก็ไปกับพ่อและแม่ด้วย ตอนที่ไปก็ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น หนูก็ไปตามปกติเหนือนทุกครั้งที่ไปกับพ่อแม่ แต่ครั้งนี้รถซ่อมหลายวันแม่หนูก็เลยให้หนูไปกับพี่ชายซึ่งพี่ชายหนูก็ทำงานขับรถเหมือนกัน ตอนที่พี่ชายมารับหนูก็ไม่ได้อยากไปรถกับพี่ชายหนูตั้งแต่ทีแรกแล้วเพราะหนูก็โตแล้ว แต่แม่หนูพูดว่าไปรถกับพี่นั่นแหละไปดูว่าเขาขับรถยังไงทำงานยังไงประมาณว่านั่งดูวิวข้างทาง แล้วหนูพูดอะไรก็ไม่ได้เพราะไม่มีใครรับฟัง ทั้งๆที่บอกไปแล้วว่าไม่อยากไปแต่ก็ไม่มีใครฟังกัน
เรื่องมันเริ่มจากตรงนี้แหละค่ะ ตอนที่ขึ้นรถไปก็ยังปกติอยู่ก็จอดแวะเซเว่นแวะเข้าห้องน้ำปกติ หลังจากนั้นขับมาเรื่อยๆพี่ชายหนูก็จอดรถเหมือนว่ารอพวกที่ขับรถเหมือนกันแต่ตรงนั้นค่อยข้างที่จะมืดอยู่ค่ะ พอรถคันที่เขารอมาพี่ชายหนูก็ลงไปตอนแรกเหมือนว่าจะลงไปคุยอะไรสักอย่าง หนูก็มองตามประสาคนอยากรู้อ่ะค่ะแล้วมีจังหวะนึงเหมือนว่าเขารู้ว่าหนูดูเขาอยู่เขาก็มองมาที่รถหนูก็เลยหลบทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อ่ะค่ะเพราะหนูไม่อยากมีปัญหา แล้วหลังจากนั้นพอเขาคุยกันเสร็จพี่ชายหนูก็ขึ้นรถมา และใช่ค่ะเขาไม่ได้คืนมาตัวเปล่า เขาซื้อยาม้ามาค่ะ ละที่หนูเห็นว่าเขาคุยกันเขาน่าจะส่งยาให้กัน
ตอนแรกหนูก็ไม่รู้หรอกค่ะว่ามันคืออะไรแต่หนูเป็นคนอยากรู้อยากเห็นก็เลยถามตรงๆว่าคืออะไร เขาตอบหนูมาว่าก็ที่บอกแม่ว่าจะเล่นไง หนูก็ไม่คิดว่าการที่หนูพูดประชดแบบนั้นมันจะเกิดขึ้นกับตัวหนูแล้วหนูก็เห็นทุกอย่างทั้งวิธีการ การเสพอะไรแบบนี้ค่ะ แล้วเขาให้หนูลองด้วย แต่หนูบอกไว้นะที่นี้ก่อนเลยนะคะว่าหนูไม่ยุ่งกับอะไรแบบนี้ค่ะ พอเขาเสพเสร็จเขาก็ขับรถต่อค่ะ แล้วหนูก็ไปนอน นอนหลับไปสักพักใหญ่หนูไม่รู้ว่าถึงไหนแล้วแต่รู้ตัวตื่นมาอีกทีตอนที่พี่ชายหนูปลุกค่ะตอนตื่นมาก็ยังไม่ได้สังเกตเห็นว่ามือของพี่ชายอยู่ในเสื้อหนูเพราะหนูตื่นมาด้วยความที่กำลังงงๆอยู่ แต่พอได้สติหนูก็รีบดีดตัวออกมาทันที ใช่ค่ะนาทีนั้นเป็นใคร ใครก็ตกใจ แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้น ช่วงเวลานั้นมันหดหู่มากค่ะทั้งๆที่ก็ไม่รู้ว่าอยู่ไหนเพราะเขาไม่ยอมบอกหนู จะไปไหนก็ไม่ได้ค่ะเพราะเขากันไว้หมด จำใจต้องปล่อยเลยตามเลยค่ะ เพราะหนูก็กลัวว่าเขาจะทำร้ายหนู อันนี้คือรอบแรก รอบที่2เป็นวันต่อมาช่วงขากลับผ่านชัยนาทหนูก็เลยจะลงบ้านพี่สาว เพราะอยู่ตรงนั้นมันไม่ปลอดภัยแล้ว แล้วมันก็เป็นอีกรอบที่หนูโดนกระทำแต่รอบนี้พยายามที่จะโทรแจ้งตำรวจแต่เขาหยิบโทรศัพท์หนูไปช่วงที่กำลังจะปลดล็อกหน้าจอ หนูพยายามทำทุกอย่างทั้งเล่าความลับที่ในครอบครัวไม่รู้ให้เขาฟังเพื่อที่เขาจะได้ไม่ทำกับหนู แต่ก็เปล่าประโยชน์ หนูบอกทุกอย่างไปทั้งๆที่หนูกลัวมากๆเขานอนขวางทางประตูรถแล้วหนูบีบตัวเองให้ไปหลบเบาะหลังคนขับ หนูพยายามหาวิธีเอาตัวรอดจนหนูหมดหนทางแล้ว แต่เขากับมาพูดแค่ว่าถ้าไม่ได้จะขับรถไปไหนไม่ได้ และใช่ค่ะหนูจนมุมแล้วจริงๆ ต้องจำใจยอมทั้งๆที่ไม่เต็มใจ พอผ่านเรื่องแบบนั้นมาก็นานเลยค่ะกว่าหนูจะทำใจบอกแม่ได้ แต่แม่กลับเก็บเรื่องเงียบ ปิดข่าวทุกอย่าง เรื่องนี้มีแม่ น้า ยาย แล้วก็พี่ที่รู้จักกับน้องที่รู้จักของหนูรู้ค่ะคนพวกนี้เป็นคนที่หนูไว้ใจมากๆ ทั้งครอบครัวมีรู้แค่นี้ค่ะ ส่วนตากับพ่อหนูไม่รู้ค่ะเพราะเขากำชับไม่ให้หนูบอก พอหนูผ่านเรื่องแบบนั้นมามันทำให้หนูดิ่งและคิดสั้นหลายรอบมากๆค่ะ
หนูอยากแจ้งตำรวจนะคะแต่หนูกลัวว่าคนในครอบครัวหนูจะเกลียดหนูค่ะ หนูหมดหนทางแล้วหนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี หนูแค่อยากได้ความยุติธรรม อะไรที่เสียไปแล้วมันเอากลับมาไม่ได้แล้วจริงๆค่ะ