ใครเป็นเหมือนผมไหมครับ รู้สึกยอมแพ้กับชีวิต ทุกอย่างที่เคยนึกภาพไว้พังทลาย อนาคตมืดแปดด้าน
อยากตายแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะตาย ทำได้แค่ใช้ชีวิตผ่านไปวันๆ เกาะพ่อแม่กินไปจนตาย ไม่เอาอะไรอีกแล้วกับชีวิต กิน นอน กิน นอน ปล่อยให้เวลาผ่านไปอย่างไร้ค่า
ไม่มีกำลังใจจะทำอะไร