หวัดดีค่ะพี่ๆเพื่อนๆทุกคน เราเป็นเด็กปีหนึ่งซึ่งกำลังเรียนปรับพื้นฐานได้2วันเรียนจริงๆประมาณ18วัน เราต้องพูดก่อนว่าคณะที่เราเรียนใช้ทั้งฟิสิกส์และคณิตเยอะมากๆ (ตอนแรกเราสอบติดมทร.ซึ่งเรียนส่วนใหญ่จะได้ปฏิบัติเท่าที่คุยกับอาจารย์) ซึ่งเราเลือกเรียนคณะนี้เพราะเราอยากเป็นครูแต่เราเลือกที่จะเรียนครูช่าง(ตอนแรกเราติดมทร.ที่นึงแล้วแต่ครอบครัวบอกให้ลองมาสอบอีกที่ดูเพราะชื่อดีกว่า เราก็ไปสอบละติดรอบแรกมาอย่างฟลุ๊คๆ ซึ่งเราเข้าใจว่าโอเคที่นี้ก็คงเน้นปฏิบัติเหมือนกับที่มทร.นั้นแหละ เพราะอย่างน้อยๆถ้าจบไปมหาลัยก็มีชื่อมากกว่า) แต่ก็ใช่เราจบม.ปลายมาด้วยบารมีของเพื่อนที่คอยติวคอยช่วย บางทีก็ฟลุ๊กจนได้คะแนนดี ที่เราอยากเรียนคณะนี้เอาจริงๆเลยคืออยากเฟี้ยว+ใจอยากเรียน คิดว่ายังไงอะจบไปก็ไม่อดตายว่ะ อะไรที่ทำไม่ได้เดี๋ยวเพื่อนก็คอยช่วยเหมือนเดิมนั้นแหละ เราเลยเลือกเรียนที่นี้ละทิ้งมทร. แต่พอมาเรียนจริงๆมันไม่ใช่อย่างที่ใจคิดเลย ในห้องมีแต่เพื่อนเก่งๆ เพื่อนที่สนิทที่คุยบ่อยๆด้วยเรียนคณะเดียวกันก๋จริงแต่คนละสาขา เพื่อนที่คุยด้วยบ่อยๆที่เหลือก็กลายเป็นรุ่นพี่ที่ซิ่วมาเรียนบางวิชากับน้องปีหนึ่ง ซึ่งพอเรารู้ความจริงทุกอย่างที่เราคิดก็ดับไปหมด เพื่อนที่เหลือก็เหมือนเราพยายามทักแล้วก็ไม่ค่อยคุยกะเรา บางคนก็เป็นผู้ชายซึ่งเขาก็คงเน้นคุยกะคนสวยๆมาเรียนเพื่อมาหาสาวซึ่งเขาก็ไม่ได้ทักเรา เราก็เลยไม่รู้จะเริ่มคุยยังไง พื้นฐานครอบครัวเราไม่ได้ดีเราอยู่กับตากับยายซึ่งเขาก็อายุ60++กันทั้งคู่ พ่อกับแม่เราก็เสีย เราติดที่นี้ตายายเราภูมิใจมาก ไปโม้ให้คนรอบตัวฟังว่าเาาเรียนคณะนี้นะ เราโดนขาดหวังเยอะมากๆ ส่วนตัวเป็นคนหัวช้าไม่ชอบเลข เข้าใจอะไรยากมากๆ หรือถ้าเข้าใจพอมากลับมาเรียนใหม่ก็ลืม ซึ่งเราพยายามคิดตามสนใจแต่เรียนแล้วทบทวนแล้วแต่มันก็ยังหม่เข้าใจอยู่ดี แบบเราไม่เข้าใจเลยจริงๆทั้งที่พึ่งจะปรับพื้นฐานแท้ๆ ความรู้เดิมม.ปลายแท้ๆเรายังลืม บางตรงทำได้ก็ไปต่อไม่ถูก พอได้เรียนวันแรกเราก็รู้สึกว่าเชี้ย ทำไมไม่เป็นแบบที่คิดทุกอย่างไหลมาในหัวมีแต่คำว่าอยากซิ่ว แต่สิ่งที่ตายายขาดหวังละ ค่าหอค่าใช้จ่ายต่างๆที่เขาให้เราตอนนี้ถ้าเราออกก็เปล่าประโยชน์ไปเลยนะ แต่ถ้าเราทนเรียนต่อแต่พอสุดท้ายมันก็ไม่ใช่มันก็เสียเยอะกว่าเก่าทนรีบออกไม่ดีกว่าหรอ หรือเราจะทนดูสักตั้งเรียนจริงๆมันอาจจะดีก็ได้แต่ถ้าลองดูค่าใช้จ่ายละ พอปรึกษาเพื่อนเพื่อนก็แนะนำเรียนพิเศษ แต่ก็นั้นอีกแหละค่าใช้จ่ายเราไม่อยากจะมาขอเงินเขาซ้ำๆเพิ่มค่าใช้จ่ายให้เขา แบบในหัวเราคิดแต่เรื่องนี้ คิดละก็ร้องไห้ทั้งๆที่อยู่ในห้องเรียน แบบแค่คิดก็ร้องออกมาแล้วละทั้งวันเราเป็นแบบนี้ตลอด แค่คนทักว่าทำไมวันซึมเราก็ร้องแล้ว แบบตอนนี้เราท้อมากสิ้นหวังสุดๆ มันแบบทำไมไม่เป็นอย่างที่คิดวะ อยากตายๆไปให้จบๆ ในหัวมีแต่อะไรก็ไม่รู้ตอนนี้ อ้อละก็ถ้าสมมุติเราขึ้นปี2ละเราถอดหรือติดfก็ต้องมาเรียนใหม่ วิชา3000 สุดท้ายก็ค่าใช่จ่ายอยู่ดี