เราเพิ่งเริ่มเรียนม.4ได้เกือบเดือนแล้ว แต่เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่แนวทางของเราเลย เราไม่ชอบการที่มานั่งจำ,ทฤษฎี อะไรแบบนี้ เราชอบการลงมือทำ
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดด้วยเลยไม่มีเพื่อน และเพื่อนเก่าก็ไม่รู้สิเราเรียกเขาว่าเพื่อนได้ไหม เพราะเหมือนจะไม่ใช่เพื่อนเลย ;-;
เราคิดว่าถ้าเราเก่งพวกเรียนหนังสืออะไรแบบนี้คงอยู่คนเดียวเอาตัวรอดคนเดียวได้แต่เราพยายามแล้วมันก็ไม่ได้ โดเฉพาะคณิตศาสตร์,ฟิสิกส์,เคมี
สายที่เราเลือกจริงๆอยากเรียนวิทย-คอม เพราะเราค่อนข้างชอบและเคยเรียนและก็ทำได้ดี (เราเคยเรียนการเขียนโค้ด)
แต่พอมาลองศึกษาดูกลับพบว่ามันจะได้เรียนเกี่ยวกัคณิตศาสตร์ด้วย บวกทั้งครอบครัวอยากให้เรียนภาษา
ส่วนเรื่องภาษาอังกฤษ เด็กๆเราชอบดูการ์ตูนภาษาอังกฤษแล้วก็ชอบซื้อหนังสือมาอ่านด้วย ก็เลยจะอ่านออกแปลได้นิดหน่อย แต่เป็นคนที่อ่านออกแต่แปลไม่ได้ แถมพูดไม่เก่งเพราะเรียบเรียงคำพูดไม่เก่งด้วย พวกtent ทั้งสิบสอง แกรมม่าอะไรอย่างงี้ เราขี้ลืม และไม่ค่อยใส่ใจตัวเอง -_-
กลับมาที่คณิตศาสตร์ เราเพิ่งกลับมาเรียนพื้นฐานเพราะช่วงประถมก็พอเรียนได้แต่ม.ต้นเรากลับลืมไปหมด ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมเพราะช่วงนั้นเป็นซึมเศร้าหนักมากจนต้องกินยา เราลืมเรื่องอะไรง่ายมากแต่บางเรื่องก็จำได้
เราไม่เคยติดศูนย์,ร,มศ เลย มีเกรดตํ่าสุกก็ 2.79 มากสุกก็3.41
เราก็ลองทบทวนตัวเองก็พบว่าเราไม่ชอบเรียนเลย เราเป็นคนตั้งใจฟังนะแต่ก็ไม่กล้าถาม แล้วอีกอย่างก็ขี้ลืมด้วย
เราเริ่มรู้ตัวตอนม.3ว่าไม่อยากเรียนต่อ อยากออกไปหางานทำเเล้วเก็บเงิน เราทำงานอะไรก็ได้ยิ่งใช้แรงจะชอบมาก เพราะเราไม่ชอบอะไรที่ต้องใช้สมอง เราปวดหัวเหมือนเป็นโรคประสาทตลอด
อาอีกอย่างเราไม่เล่นเกมแล้วด้วย คือโทรศัพท์ค่อนข้างช้า เล่นทีไรแล็ค ค้างตลอด เราเลยลบ แค่เปิดเครื่องขึ้นมายังค้างเลย เเฮะๆ แต่เราชอบเล่นเกมนะถึงจะไม่ได้เล่นก็เถอะ พวกภาษาก็ได้จากเกมด้วย
แต่ช่วงที่ปิดเทอมและว่าจะเข้าม.สี่ต่อ เราก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไปวันๆ มาติวแค่สามสี่วันสุดท้ายแต่ก็สอบติด เราไม่ได้คิดทบทวนตัวเองเลยว่าอยากจะต่อจริงๆไหม ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร ไม่รู้ว่าจะเรียนไปเพื่ออะไร ไปต่อมหาลัยแล้วออกมาจะเป็นไร
และเราก็ไม่ได้อยากเป็นหมอ,ครู,ทนาย,ตำรวจ อะไรแบบนั้นถึงครอบครัวเราจะบอกว่ามีสวัสดิการอะไรสักอย่าง แต่เราไม่อยากเป็นเหมือนใคร
ครอบครัวไม่ค่อนคุยด้วยเลยว่าอยากเรียนต่อไหม,ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ด้วยความเป็นเบบี้บูมเมอร์อ่ะเนอะ ไม่รู้สิ
เราแค่อยากเป็นคนที่มีงานทำ ได้วันละสามสี่ร้อยก็ดี เพราะบ้านก็มีอยู่ แค่ถ้าอายุเยอะขึ้นก็คงเสียภาษีละมั้งเราก็ไม่ได้สนใจในอนาคตสักเท่าไหร่ แค่พยายามอยู่กับปัจจุบัน และก็ไม่รู้ว่างานมันก็คงมีเปอร์เซ็นต์ที่มั่นคงเทียบเท่ากับพวกงานราชการไม่ได้หรอก
เรารู้สึกว่าอยากทำช่องยูทูปท่องเที่ยว อีกช่องก็เล่นเกม อะไรอย่างงี้ เรารู้สึกว่าเราชอบที่จะถ่ายรูป ฟังเพลง วาดรูป ด็นะไม่รู้เหมือนกันสิ
ถ้าพิมพ์ผิดหรือมีคำพูดอะไรที่ไม่ดีก็ต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะ ทุกคนคิดเห็นยังไงก็คอมเม้นแบบสุภาพให้เราด้วยหน่อยนะ
ไม่เรียนต่อม.ปลาย ?
เราเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดด้วยเลยไม่มีเพื่อน และเพื่อนเก่าก็ไม่รู้สิเราเรียกเขาว่าเพื่อนได้ไหม เพราะเหมือนจะไม่ใช่เพื่อนเลย ;-;
เราคิดว่าถ้าเราเก่งพวกเรียนหนังสืออะไรแบบนี้คงอยู่คนเดียวเอาตัวรอดคนเดียวได้แต่เราพยายามแล้วมันก็ไม่ได้ โดเฉพาะคณิตศาสตร์,ฟิสิกส์,เคมี
สายที่เราเลือกจริงๆอยากเรียนวิทย-คอม เพราะเราค่อนข้างชอบและเคยเรียนและก็ทำได้ดี (เราเคยเรียนการเขียนโค้ด)
แต่พอมาลองศึกษาดูกลับพบว่ามันจะได้เรียนเกี่ยวกัคณิตศาสตร์ด้วย บวกทั้งครอบครัวอยากให้เรียนภาษา
ส่วนเรื่องภาษาอังกฤษ เด็กๆเราชอบดูการ์ตูนภาษาอังกฤษแล้วก็ชอบซื้อหนังสือมาอ่านด้วย ก็เลยจะอ่านออกแปลได้นิดหน่อย แต่เป็นคนที่อ่านออกแต่แปลไม่ได้ แถมพูดไม่เก่งเพราะเรียบเรียงคำพูดไม่เก่งด้วย พวกtent ทั้งสิบสอง แกรมม่าอะไรอย่างงี้ เราขี้ลืม และไม่ค่อยใส่ใจตัวเอง -_-
กลับมาที่คณิตศาสตร์ เราเพิ่งกลับมาเรียนพื้นฐานเพราะช่วงประถมก็พอเรียนได้แต่ม.ต้นเรากลับลืมไปหมด ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมเพราะช่วงนั้นเป็นซึมเศร้าหนักมากจนต้องกินยา เราลืมเรื่องอะไรง่ายมากแต่บางเรื่องก็จำได้
เราไม่เคยติดศูนย์,ร,มศ เลย มีเกรดตํ่าสุกก็ 2.79 มากสุกก็3.41
เราก็ลองทบทวนตัวเองก็พบว่าเราไม่ชอบเรียนเลย เราเป็นคนตั้งใจฟังนะแต่ก็ไม่กล้าถาม แล้วอีกอย่างก็ขี้ลืมด้วย
เราเริ่มรู้ตัวตอนม.3ว่าไม่อยากเรียนต่อ อยากออกไปหางานทำเเล้วเก็บเงิน เราทำงานอะไรก็ได้ยิ่งใช้แรงจะชอบมาก เพราะเราไม่ชอบอะไรที่ต้องใช้สมอง เราปวดหัวเหมือนเป็นโรคประสาทตลอด
อาอีกอย่างเราไม่เล่นเกมแล้วด้วย คือโทรศัพท์ค่อนข้างช้า เล่นทีไรแล็ค ค้างตลอด เราเลยลบ แค่เปิดเครื่องขึ้นมายังค้างเลย เเฮะๆ แต่เราชอบเล่นเกมนะถึงจะไม่ได้เล่นก็เถอะ พวกภาษาก็ได้จากเกมด้วย
แต่ช่วงที่ปิดเทอมและว่าจะเข้าม.สี่ต่อ เราก็เอาแต่เล่นโทรศัพท์ไปวันๆ มาติวแค่สามสี่วันสุดท้ายแต่ก็สอบติด เราไม่ได้คิดทบทวนตัวเองเลยว่าอยากจะต่อจริงๆไหม ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร ไม่รู้ว่าจะเรียนไปเพื่ออะไร ไปต่อมหาลัยแล้วออกมาจะเป็นไร
และเราก็ไม่ได้อยากเป็นหมอ,ครู,ทนาย,ตำรวจ อะไรแบบนั้นถึงครอบครัวเราจะบอกว่ามีสวัสดิการอะไรสักอย่าง แต่เราไม่อยากเป็นเหมือนใคร
ครอบครัวไม่ค่อนคุยด้วยเลยว่าอยากเรียนต่อไหม,ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ด้วยความเป็นเบบี้บูมเมอร์อ่ะเนอะ ไม่รู้สิ
เราแค่อยากเป็นคนที่มีงานทำ ได้วันละสามสี่ร้อยก็ดี เพราะบ้านก็มีอยู่ แค่ถ้าอายุเยอะขึ้นก็คงเสียภาษีละมั้งเราก็ไม่ได้สนใจในอนาคตสักเท่าไหร่ แค่พยายามอยู่กับปัจจุบัน และก็ไม่รู้ว่างานมันก็คงมีเปอร์เซ็นต์ที่มั่นคงเทียบเท่ากับพวกงานราชการไม่ได้หรอก
เรารู้สึกว่าอยากทำช่องยูทูปท่องเที่ยว อีกช่องก็เล่นเกม อะไรอย่างงี้ เรารู้สึกว่าเราชอบที่จะถ่ายรูป ฟังเพลง วาดรูป ด็นะไม่รู้เหมือนกันสิ
ถ้าพิมพ์ผิดหรือมีคำพูดอะไรที่ไม่ดีก็ต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะ ทุกคนคิดเห็นยังไงก็คอมเม้นแบบสุภาพให้เราด้วยหน่อยนะ